| Vorige week |
Huidige week |
| Bij geen updates | Tekeningen |
Srebrenica Libanon Israël valt de Verenigde Naties aan. Mag de VN dan niet eens gaan terugschieten? We hebben in Srebrenica gezien wat er gebeurt als de blauwhelmen met zich laten sollen.
Komt Nethanyahoe ook met een lelijke en vast gestolen vaas aanzetten? Gaat de commandant ook een verhaal houden over dat hij geen piano kan spelen?
Eén Srebrenica was voldoende. Niet nog een genocide onder het oog van Unifil. Alle hulp aan Israël stopzetten.
De Neue Zürcher Zeitung, de beste krant ter wereld over het andere uiterste: de Russische fakepers. En daar gaat ook nog wel eens wat fout, weet zelfs Bild. En dan nog een leuk filmpje voor al die Russen die in flats wonen zonder verwarming, of in hutten: Poetin hoeft geen luxe.
In
gemeenten waar vluchtelingen moeten worden ondergebracht beginnen de
mannen altijd over alleenstaande mannen en dat die de vrouwen lastig
gaan vallen. En hun vrouwen nemen dit praatje dan braaf over. Terwijl
ze beter eens zouden kunnen nadenken hoe die mannen aan dit verhaal
komen. Omdat dit dat is wat ze zelf altijd doen als ze met de jongens
alleen naar het buitenland gaan? Zoals de waard is vertrouwt hij zijn
gasten?Nu we het toch over naratieven hebben: het water is vervuild en het oude fabeltje dat de Joden de bronnen vervuilen zal wel weer nieuw leven worden inblazen. Want dat zijn de waarden van vreemde gasten.
Schepen die langs lantarenpalen zouden varen in Parijs. Maar vast dat het meer mensen getrokken had dan metrostation Église d'Auteuil. -The Beatles, je blijft ze tegenkomen, neem the Trump Beatles. En deze Japannners plegen geen plagiaat, want hun Beatle-nummers bestaan niet. Misschien dat ze the Rutles persifleren. - Voorspel eens een proteïne. Daar win je Nobelprijzen mee, behalve als je in samenzweringen gelooft.
DNADas Literarische Quartett had het nu ook maar over moord, de hele Duitse televisie draait om moord. Dus zij hadden het over der Kriminal Roman. Dat er veel was veranderd sinds de jaren negentig, sinds de komst van het DNA als bewijs. Er was een onomstootbare waarheid toegevoegd, wat hoofdstukken aan bewijslast overbodig maakte.
En het klopt, het mysterie viel weg. Zaken als Jack the Ripper blijven boeiend, was er toen DNA-onderzoek mogelijk geweest, was het mysterie waar we nu mee blijven spelen weg.
DNA was een verandering als de mobiele telefonie. Hoe vaak denk je bij een film uit de jaren tachtig niet, dan bel je toch even? De komst van de mobiele telefonie veranderde de opbouw van een film.
Net zoals de atoombom de oorlogsroman veranderde.
Voer voor Das Literarische Quartett: hoe het heroische verdween uit de oorlogsroman.
Zo ook AI. Het zal niet onze literatuur gaan schrijven, het bestaan ervan zal onze literatuur herschrijven.
We zullen steeds meer een vlucht in het verleden zien: het kostuumdrama heeft de toekomst.
Bij de afbeelding: Sisi door AI.
Want vindt hier maar een stokbrood dat een beetje op een tradition lijkt. Stokbrood is hier meestal een zompige spons met met een beetje geluk een knapperige korst. Gelukkig had ik nog Bretonse demi-sel boter, maar ook die raakt op. Misschien zal ik die zelf moeten gaan maken uit zoutloze boter met toegevoegd grof zout.
En dan wilde ik Perrier-mineraalwater in kleine glazen flesjes dat extra bruist en waar je dan in de flessenhals een stukje citroen inklent en het dan weer met dop opdient.
Het kost tijd om de tijd te nemen voor dingen.
En een boek van Simon Winder over Frankrijk (Francia) wordt ook wel eens tijd.
Ik moest een nieuwe telefoon. De oude had al jaren geen updates meer gehad en begon te haperen.Ik dacht aan een Chinese, want ik vind de prijzen van al die andere dingen te hoog. Een iPhone van 1600 euro. Dan koop ik liever een goede camera als EDC (every day carry). Want die foto's uit de iPhone zien er allemaal uit alsof je met een wals over een kijkdoos bent gereden: platte plaatjes, géén foto's.
Een Chinese dus, alleen je weet nooit wanneer bepaalde app-leveranciers hun apps om politieke redenen blokkeren voor Chinese telefoons. Als dat X of Facebook zijn, maakt me dat niet uit, maar er is een beperkt aantal apps waar ik zelfs niet zonder kan.
Ik zocht wat verder. Keek wat filmpjes, bezocht vergelijkingssites en er kwam een telefoon uit die ongeveer 1000 euro minder dan de iPhone kostte en even goed uit de test kwam. En toen vond ik een vergelijking tussen die telefoon (het flagship) en een budgetversie die er van was gemaakt. En die kostte maar de helft van de voornoemde: dus heb je voor het geld van één iPhone een stuk of vijf van die telefoons. Echt berekenen waar de kostenbesparing nu op gehaald werd konden ze niet, het budgetmodel was in alles gelijkwaardig aan het flagshipmodel. Ze kwamen niet verder dan dat er geen oplaadstekker bijzat. Alleen of dat het was, want de batterij was weer sterker.
Het werd dus de Nothing Phone 2a. Een Brits bedrijf opgericht door een vroegere CEO van de meest toonaangevende Chinese telefoonproducent.
Dus alleen nog een stekker. Bij de telefoonwinkel die de Nothing niet had, zeiden ze, Sorry voor die oplaadsnelheid hebben we geen opladers die dat aankunnen. En bloatwarevrij, terwijl ik niet eens weet wat dat is.
O ja, heb ik nog niet gezegd dat je natuurlijk ontiegelijk hip bent met zo'n phone. En zeker geen saaie Samsung of iPhone doorsnee burger.
Bij de afbeelding: de telefoon is meteen stil als je hem met de onderkant omhoog legt en communiceert dan alleen met je dankzij de lichtseinen op de achterkant die jezelf kunt instellen.
L'Attentat live at Shea Stadium (knipoog) met de blaassectie van Ivy Green. En solo. En Bug Bite met een accordeon. - En even weer verder met de platencollectie: pubrock, Dave Edmunds, Nick Lowe en Billy Bremner. En de sigaret van Johnny Thunders: Pipeline. En veroordeeld inbreker Lew Lewis nog even met de Stranglers. En ik heb een plannetje voor een Allard-eerbetoon met de kerst.
IM ALLARD JOLLESDe rock'n'roll is dood
Bijna twintig jaar kwam tegen de kerst altijd de lijst met de beste platen van het jaar samengesteld door Allard Jolles. We waren allebei de tel op een gegeven moment kwijt, maar die van 2019 was de 15e vondenen we . Vanochtend tijdens het instaleren van een nieuwe telefoon kwam er opeens een bericht voorbij: Allard Jolles overleden.
Ik leerde hem kennen in de jaren tachtig van de vorige eeuw. Het was rond het verschijnen van de eerste Claw Boys Claw-plaat die insloeg als een bom. Ik reisde geregeld met CBC langs de zaaltjes en de Chinese restaurants van Nederland. Krap in een klein busje. De lucht was al rock'n'roll, bassiste Bobbie klaagde over het gebrek aan schone sokken. Ik mocht Allards snelle humor. En hij werd een fan van de blaadjes die ik in die tijd met een vriend maakte. Hij legde zich daarna toe op zijn andere band L'Attentat waar hij zich niet verstopte achter dat piepkleine drumstel maar op de voorgrond trad met de gitaar die hem beter lag.
We raakten elkaar uit het oog totdat ik nachtportier in de Sleepin werd. En wie had er een oefenruimte? Allard. Ik herinner me de nachten dat iedereen van de oefenruimtes trouw zat te wachten totdat de andere kelderbands ook van Noorderslag in Groningen waren teruggekeerd. We waren hofleverancier in goede muziek daar en Allard was the king of the neighbourhood. Maar ook daar vertrok ik weer.
Ik
ging bij de Stedelijke Woningdienst werken en kwam er zekere dag achter
dat Allard in hetzelfde gebouw werkte bij Bouw en Woningtoezicht. De vlakbij gelegen
kleinste muziek megastore van Alex deed wereldzaken met ons twee maar
ging helaas toch failliet. Ik denk dat het Alex was die suggereerde
de lijst die Allard toen al maakte op internet te zetten en wel op mijn
site. Ergens 2004 was dat.Sindsdien elk jaar. Behalve toen ik een keer in het ziekenhuis lag. Maar het knaagde wel. Daarna ging het in stilte. Ergens in november stuurden we wat mailtjes heen en weer. En die lijst kwam er elke keer. Ook al was het soms een slecht muziekjaar, Allard wist de paarlen uit de trog te vissen. Aangekleed met een bijsluiter die muziek liet versmelten met een filosofisch wereldbeeld.
Hij leek nog steeds de zalen plat te lopen, ik niet, ik kwam hem hooguit nog wel eens tegen bij een optreden van the Damned.
In de mailwiseling kwam altijd meer aan de orde, architectuur, geschiedenis, literatuur. De kranten die gespeld werden. En Tsjechië, ook altijd weer Tsjechië en de vraag of de karper al in bad lag te ontgronden voor de kerstavond.
Tot in 2023, toen stokte het. En ik wist dat het nu echt slecht met hem ging. Zijn tweede soloplaat plus een extra single kwamen gelukkig nog af. Maar de mailwisseling daarna wees erop dat hij weliswaar hoop had op een derde soloplaat, maar dat het moeilijk ging. Het waren de tijden niet meer van knutselen met een pak vla.
En vandaag opeens dat bericht. Kerst zal van nu af altijd stil blijven.
Niet alleen nieuwe muziek, hij was trouw aan de oude. Ik bladerde door wat platen en daar waren ze, Lemmy, Richard Hell en Lew Lewis (ja ook pubrock toen dat niet meer populair was).
En nooit was er een oorlog waarin Israël en Saoudi Arabië elkaar te lijf gingen en nooit had ik de angst dat het gevolg van die oorlog zou zijn dat de Israëlische of Saoudi Arabische troepen vanuit het midden oosten Amsterdam zouden intrekken. Wel worden er al die tijd onschuldige mensen door de gehaktmolen gedraaid. Opdat de carriere van Nethanyahu gerekt kan worden: de een zijn brood is de ander...
Poetin is helemaal geslaagd in zijn opzetje: the Jews are news.
VoetbalHet was 1974 en we waren op vakantie in Duitsland. Mijn broer en ik speelden alleen maar voetbal, wij tegen de Duitsers en we wonnen altijd. Behalve die ene wedstrijd dan.
Mijn broer was Cruijff en ik was Neeskens. Natuurlijk was Cruijff de absolute ster maar Neeskens was - volgens mij - de populairste.
De Nees overleed plots vandaag, Cruijffie is al langer dood. Die wedstrijd bleef verloren maar ik leerde ervan: nooit meer heb ik nog nationalisme bedreven, zelfs in de milde voetbal vorm niet. En als Duitsland wint kan ik daar prima mee leven. Ook al is het tegen Nederland.
Bij de afbeelding: deze pagina van Bild hangt thuis aan de muur. Ter herhinnering en ter maning.
Deze is speciaal voor die gefustreerde kabouter die vandaag weer een jaar dichter bij zijn graf is: moge het de laatste zijn. - Huil maar. - En weet hoe echt de fellicitaties zijn! - 15 seconden. We hebben een nieuwe Petrov nodig. - Pakka pakka!