Mail: dieterbruls@gmail.com | |||||||
|
|||||||
Week 14 |
|||||||
|
|||||||
Zondag 7 april 2024 | |||||||
Ik ben moe en weer thuis. Morgen gaat het weer verder. Tot die tijd: Olifantensoep. |
|||||||
Zaterdag 6 april 2024 | |||||||
Voor wie de sneeuwwitte foto's zat is. |
|||||||
Vrijdag 5 april 2024 | |||||||
De zon schijnt. En het smelt. |
|||||||
Eén keer uitglijden is voldoende. |
|||||||
De sneeuwgrens kruipt langzaam omhoog. |
|||||||
Twee Belgen besloten een enorme sneeuwbal cadeau te geven. En te vervoeren op een veel te klein sleetje. |
|||||||
Dit was een betere optie geweest. |
|||||||
Donderdag 4 april 2024 | |||||||
Brand zelf je eigen asbak met peuken doven. |
|||||||
....buiten naast de
cafédeur. Ik had geen zin om naar Villa Cassel te klimmen door de
spekgladde sneeuw langs een steile berghelling. Dus dan maar
Kirschkuchen. |
|||||||
De kabelbaan als levenslijn en recycling. Op de achtergrond de Matterhorn in de sneeuw. |
|||||||
Bergtoppen die geen chocoladerepen kregen. |
|||||||
Woensdag 3 april 2024 | |||||||
130 cm sneeuw. Lawinegevaar 4 op schaal van 5. Wegen, passen, tunnels en spoor in de omgeving zijn afgesloten. |
|||||||
Uitzicht is er ook (Du hast den Farbfilm vergessen...) |
|||||||
En
gelukkig nog bezoekende Aziaten. Op de berg werken inmiddels
voornamelijk Europeanen die hier voor de veel hogere lonen komen. Het
postkantoor wordt gerund door een Nederlandse. |
|||||||
Voor de bezoekende Japanners zijn honden als de bloesem van de winter. |
|||||||
Lijkt me een heel nuttig t-shirtontwerp. |
|||||||
Uitzicht is er ook niet meer: lantaarnpaal in de sneeuwmist. |
|||||||
En avondlucht. |
|||||||
En met Pasen de kerstkaart al klaar. |
|||||||
Dinsdag 2 april 2024 | |||||||
Hond doet photo bomb. |
|||||||
De Kerstman zorgt hier het hele jaar voor de bevoorrading. |
|||||||
De uitzichten zijn onbetaalbaar... |
|||||||
De horeca ook: 3 stukken (weliswaar goede) taart met 3 Milchkaffee, 30 Zwitserse Frank, dat is in Euro nog iets meer. |
|||||||
Nu gaan er steeds meer
restaurants dicht. Het kan aan de prijzen liggen of dat ze veel
sinds de jaren zeventig gelijk hebben gelaten: zoals de bewegwijzering
naar de telefoon. |
|||||||
Zweet, zonnebrand en sneeuwijzers. |
|||||||
Maandag 1 april 2024 | |||||||
Dikke sneeuwmist en uitgehongerde kraai-achtigen, die blijkbaar een paar broodkruimels uit de verte herkennen kunnen. |
|||||||
De enige slager is vertrokken,
een bakker ook al, de betere supermarkt heeft de deuren gesloten. Net
als in Nederland in de dorpen aar evengoed in de steden. Terug komen
winkels met snuisterijen, die ook weer even snel gaan als ze gekomen
zijn. De uitbaters worden oud, er is geen opvolging en men moet het hebben van eén seizoen waarin de winst moet worden gehaald. |
|||||||
Ik was gekomen voor zon, die schijnt. Maar waggel nu als een eend door de sneeuw. |
|||||||
Eten in tijden van cholera |
|||||||
Toen
de mensen in Wallis tijdens de cholera epidemie in 1830 niet naar
buiten konden ontstond er een nationale spijs die tot op heden gegeten
wordt. Het bestaat uit alles wat men in huis had: spek, raclettekaas,
uien, prei, appels, peren, meel en eieren. Het zal qua huishouden iets
anders zijn geweest afhankelijk van wat de voorraadkast bood. Was zo'n
gerecht in Nederland ontstaan tijdens corona, zou het bestaan uit een
bijna tegen de datum aanzittend blikje maïs en mosterd met dille uit
een kerstpakket. Het blijkt dat ik ongeveer hetzelfde stukje ook al op 5 oktober 2022 schreef, maar goed er verandert hier - op vertrekkende winkels na - weinig, dus kom je steeds op hetzelfde. |
|||||||
Avondzon. |
|||||||
|
|||||||
Copyright Dieter Bruls 2000 - 2024 |