Mail: dieterbruls@gmail.com






Vorige week
Huidige week
Bij geen updates Tekeningen








Week 14























Zondag 7 april 2024










Ik ben moe en weer thuis. Morgen gaat het weer verder. Tot die tijd: Olifantensoep.











Zaterdag 6 april 2024










Voor wie de sneeuwwitte foto's zat is.











Vrijdag 5 april 2024










De zon schijnt. En het smelt.

















Eén keer uitglijden is voldoende.









De sneeuwgrens kruipt langzaam omhoog.







Twee Belgen besloten een enorme sneeuwbal  cadeau te geven. En te vervoeren op een veel te klein sleetje.







Dit was een betere optie geweest.











Donderdag 4 april 2024










Brand zelf je eigen asbak met peuken doven.







....buiten naast de cafédeur. Ik had geen zin om naar Villa Cassel te klimmen door de spekgladde sneeuw langs een steile berghelling. Dus dan maar Kirschkuchen.







De kabelbaan als levenslijn en recycling. Op de achtergrond de Matterhorn in de sneeuw.







Bergtoppen die geen chocoladerepen kregen.











Woensdag 3 april 2024










130 cm sneeuw. Lawinegevaar 4 op schaal van 5. Wegen, passen, tunnels en spoor in de omgeving zijn afgesloten.







Uitzicht is er ook (Du hast den Farbfilm  vergessen...)







En gelukkig nog bezoekende Aziaten. Op de berg werken inmiddels voornamelijk Europeanen die hier voor de veel hogere lonen komen. Het postkantoor wordt gerund door een Nederlandse.







Voor de bezoekende Japanners zijn honden als de bloesem van de winter.








Lijkt me een heel nuttig t-shirtontwerp.








Uitzicht is er ook niet meer: lantaarnpaal in de sneeuwmist.







En avondlucht.







En met Pasen de kerstkaart al klaar.











Dinsdag 2 april 2024










Hond doet photo bomb.







De Kerstman zorgt hier het hele jaar voor de bevoorrading.







De uitzichten zijn onbetaalbaar...







De horeca ook: 3 stukken (weliswaar goede) taart met 3 Milchkaffee, 30 Zwitserse Frank, dat is in Euro nog  iets meer.







Nu gaan er steeds meer restaurants dicht. Het  kan aan de prijzen liggen of dat ze veel sinds de jaren zeventig gelijk hebben gelaten: zoals de bewegwijzering naar de telefoon.







Zweet, zonnebrand en sneeuwijzers.











Maandag 1 april 2024










Dikke sneeuwmist en uitgehongerde kraai-achtigen, die blijkbaar een paar broodkruimels uit de verte herkennen kunnen.







De enige slager is vertrokken, een bakker ook al, de betere supermarkt heeft de deuren gesloten. Net als in Nederland in de dorpen aar evengoed in de steden. Terug komen winkels met snuisterijen, die ook weer even snel gaan als ze gekomen zijn.
De uitbaters worden oud, er is geen opvolging en men moet het hebben van eén seizoen waarin de winst moet worden gehaald.







Ik was gekomen voor zon, die schijnt. Maar waggel nu als een eend door de sneeuw.







Eten in tijden van cholera



Toen de mensen in Wallis tijdens de cholera epidemie in 1830 niet naar buiten konden ontstond er een nationale spijs die tot op heden gegeten wordt. Het bestaat uit alles wat men in huis had: spek, raclettekaas, uien, prei, appels, peren, meel en eieren. Het zal qua huishouden iets anders zijn geweest afhankelijk van wat de voorraadkast bood. Was zo'n gerecht in Nederland ontstaan tijdens corona, zou het bestaan uit een bijna tegen de datum aanzittend blikje maïs en mosterd met dille uit een kerstpakket.

Het blijkt dat ik ongeveer hetzelfde stukje ook al op 5 oktober 2022 schreef, maar goed er verandert hier - op vertrekkende winkels na - weinig, dus kom je steeds op hetzelfde.











Avondzon.















Copyright Dieter Bruls 2000 - 2024