| Vorige week |
Huidige week
|
| Bij geen updates | Tekeningen |
In Most (Tsjechië) ontplofte vannacht een restaurant. Er kwamen zes mensen om. Ik was ooit in dat restaurant, in 1999 of zo.
Voor iemand die van seventies communistische stijl houdt was het een eldorado en de menukaart hadden ze even zo vaak vernieuwd. Het was bijna zo gezellig als een coffeecorner in een ziekenhuis. Bijna.
Most is een bijzondere plaats. Er worden geen liederen over geschreven als ‘Ik hou van Most, parel van de Sudeten.’ Hooguit het oude Most, de stad die door de Amerikanen platgebombardeerd werd in de oorlog en daarna toen de communisten de macht hadden, mochten ze het nog eens overdoen, ook met echte munitie, voor de film The Bridge at Remagen.
De nieuwe stad was een betonhel van besparingsbrutalisme. Zeg nooit meer wat over een flatwijk zonder in Most te zijn geweest.
Op straat liep ik om de plassen heen die door de voortdurende miezer uit de steeds over de stad hangende vervuilde mist gevormd werden, bang dat mijn schoenzolen zouden oplossen. Tussen dit alles reden stadsbussen waar de stad Most trots op was: ze reden op milieubesparend aardgas. Cynischer kan je het niet krijgen. De dag erna kreeg ik een spontane bloedneus: het zelfreinigende vermogen van de neus.
Ja die film The Bridge at Remagen. Alleen een kerk uit het oude Most is toen gespaard gebleven, maar een kilometer verplaatst.
Most had niets met Remagen, behalve dat Most brug betekent. De brug uit de film ligt overigens in het Tsjechische Davle, de bewoners konden er pas weer overheen toen er geld uit
Europa kwam. Tot die tijd moesten ze jaren naar het station klimmen via de hoog boven het dal liggende autobrug. De mensen in Most hadden geen brug meer nodig: hun stad lag nu op de andere oever. Aan de overkant was niets meer. Aan de andere oever ook niet.
Het restaurant was de plek waar de bewoners van Most elkaar troffen. Het eten was er slecht, maar het bier maakte het goed.
Oom Donald legt uitMooi om te zien dat iedereen meeleeft met de brand in Californië. Makelaars bieden spontaan vervangende woonruimte aan. Doen ze in the Bronx ook altijd als er weer eens een straat is uitgebrand. Maar het zijn dan natuurlijk ook filmsterren, die weten hoe je de aandacht moet vasthouden.
Trump probeert ondertussen te regelen dat het nog even door brandt tot na zijn machtsovername, zodat hij kan zeggen dat hij het geblust heeft. En nog wat raaskallen over de waterdruk in de toiletten. En dat er Amerikaans water wordt vastgehouden in het Panamakanaal en in de ijskappen van Groenland. En dat de boven Amerika wonende Canadezen (Look at the map!) het water tegenhouden, want water stroomt toch normaal van boven naar beneden.
En voor de rest drill drill drill! Niks climatechange: het blijft branden omdat er allemaal brandstof in de grond zit.
Op vakantie in de 5e dimensieEen vijfde dimensie begrijp ik pas als ik een dekbed in een hoes probeer te doen. Dan vermoed ik een diepere verweving van ruimte en tijd.
Die Japanse opruimmevrouw beschouw ik als de grootste goochelaar van onze tijd. Ik probeer me maar niet voor te stellen hoe Kondomen Marie haar man zo'n ding omdoet: een keer oprollen, uitrollen, klaar?
Ondertussen vervloek ik alle aardse natuurwetten. Het liefst zou ik de hoes met een schaar te lijf gaan en daarna slechts een impressie van een dekbed in hoes achterlaten.
Ik besloot mijn strijd met de werkelijkheid - of de geveinsde werkelijkheid - te staken en bestelde een hoesloos dekbed dat zo in de was kan. Een volgende dimensie is altijd afrekenen met de beperkingen van de voorgaanden.
Meestal liggen PJ Harvey's studioversies heel dicht bij de demo's. Bij 
Uurtje factuurtje‘Dat kunt u makkelijk thuis met de app regelen.’ Vervolgens blijkt dat vaak helemaal niet zo makkelijk en kost het u een klein uur, terwijl er vroeger iemand achter een loket zat die dat sneller voor u deed.
En natuurlijk is die app er alleen zodat die duurbetaalde kracht eruit gegooid kon worden.
Ik voel er daarom ook steeds meer voor al die bedrijven met hun apps en zeker die zonder een helpdesk een rekening te sturen, onder het motto, uurtje factuurtje en we hebben daar een heel handige betaal-app voor. Kan uw boekhouding gewoon vanachter het bureautje regelen.
Want we kunnen natuurlijk ook massaal gaan kiezen voor bedrijven die nog wel de klant op één zetten.
De stekkereruit
Trump wil het grootste deel van het Deense koninkrijk hebben en als hij dat niet krijgt, zal hij de handelstarieven verhogen.
Misschien moeten wij zijn onzin maar eens met tarieven gaan belasten. En ik stel me daarbij een indirecte belasting voor: handelstarieven op sociale media die zich niet aan de Europese regels houden.
En degene die dat vuil allemaal wel wil lezen, wordt daarvoor belast. En dan zal die wel wat gaan zeggen over de vrijheid van meningsuiting, dat je voor je informatie betalen moet. Maar dat moet je voor de krant ook.
Daarnaast wordt de informatie ook gratis gedeeld. Op de gefactcheckte versie van dezelfde media. En dat dure factchecken gaat betaald worden uit de handelstarieven die we op fake news innen.
De poppenspelerEr zijn wetenschappers die zeggen dat wij in een simulatie leven, dat het universum een groot spel is.
Als dat zo zou zijn was god een wiskundige of waren we allemaal uitgeleverd aan de Nintendo van een meer dan supersized puber.
Ik geloof er niet aan, maar als het zo zou zijn, wat zou het uitmaken? Het gaat zoals het gaat, Super Mario heeft ook geen invloed op jou, behalve dat je er verslaafd aan raakt. Straks over een paar miljard jaar heeft de puber zin in een hamburger en zet het spel uit. En start het daarna met een nieuwe oerknal weer op, totdat hij ooit een vriendinnetje vindt.
Het had allemaal best zonder Mick Jagger gekund. Toch? - Deze of Shane? - Eentje nog. - En dit zijn Engelsen (niet te verwarren met Russen, die zien er net zo uit). - Tot besluit het beste van Australië. - Genoeg! 
KwakzalversHet grootste probleem bij een volgende pandemie zullen de mensen zijn. Een steeds groter deel van de bevolking denkt in complotten. Ze zullen elke medische uitspraak, elk medisch onderzoek niet meer opvolgen.
En met het afnemend vertrouwen in de overheid, zullen diverse aanwijzingen niet opgevolgd worden. Eventueel nodige maatregelen als niet in groepen samenkomen, niet onbeperkt winkels bezoeken, een avondklok opvolgen, zo veel mogelijk thuis werken, hoe gaat de overheid dit handhaven?
Een probleem aan de coronapandemie was dat bijna niemand slachtoffers scheen te kennen of er liever vanwege discussies niet over sprak. Dat zal bij een volgende pandemie anders zijn. Want de doden zullen zich dan opstapelen. Daar zal het huidige kabinet wel voor zorgen: dat zal geen beleid voeren. Ze zullen geen onpopulaire regels willen nemen.
De van Liendens zullen deur-aan-deur gaan verkopen. En de kwakzalvers staan weer op de markt.
