Mail: dieterbruls@gmail.com





Vorige week
Huidige week
Bij geen updates Tekeningen






Week 1















Zondag 5 januari 2025












De tas
Ik heb een totebag met Kafka erop, ooit gekocht in een museum over het Jiddisch in Kazimierz, de Krakause Jodenbuurt. Achterop staat wat tekst in het Hebreeuwse schrift. Nu gebruikte Kafka dat schrift niet en hij schreef ook niet in het Jiddisch, hij gebruikte het Praagse Duits, dat op een paar minieme punten verschilt van het algemeen gangbare Duits, maar zeker niet zoals het Jiddisch van het Duits afwijkt. Het Jiddisch is gebaseerd op het Middelhoogduits (met  Slavische invloeden), het wordt in het Hebreeuwse schrift van rechts naar links geschreven. Verwantschap als taal met het Hebreeuws is er niet, het Jiddisch is een West-Germaanse taal.

Kafka had verder nauwelijks iets met het streven naar een Joodse staat. Alhoewel er op de sabbat matzes ter tafel kwamen, voelde de familie Kafka zich meer de Duitstalige Praagse middenstand toegedaan. Het gebruiken van het Duits was verbonden aan de emancipatie van het Boheemse Jodendom. Kafka sprak buitenshuis vloeiend Tsjechisch.
De staat Israël had wel iets met Kafka: ze zagen wel brood in zijn nalatenschap. Uiteindelijk kwamen de originele geschriften in handen van de Nationale Bibliotheek in Jeruzalem. Het Verzameld Werk van Kafka was op dat moment nog nooit uitgegeven in Israël.

Mijn tas kan ik niet meer gebruiken. Het is oorlog. En zij die het voeren lezen geen literatuur.








Zaterdag 4 januari 2025












Oli Boli
Waar de kerstbomen gaan, de halve niet gegeten kerstbroden en de eerste goede voornemens, dat weten we.
Maar de OlieBolie, de oliebollenkraam is ook verdwenen. En waar gaan die dingen de rest van het jaar heen? Worden dat frietkramen?
Of worden ze als bnb verhuurd: slapen in een echte oliebollenkraam. Weer eens wat anders dan een pipowagen.

En dat er dan andere uitbaters van bnb's klagen over het ontbreken van een haakje voor de steunkousen en een glaasje voor het kunstgebit. En dat het toch wel naar ranzige levertraan rook.
En daarom staan ze er volgend jaar weer om - Oud Hollandsch! - meelbollen uit afgewerkte dieselolie te verkopen.












Vrijdag 3 januari 2025












Kwijt en gevonden
Een Britse vrouw die op haar 16e in 1972 verdween is op basis van een korrelige foto die men in het politiedossier aangetrof na 52 jaar terug gevonden. Ze is nu bijna zeventig en ik vraag me wat dingen: gingen delen van de Britse bevolking in 1972 niet op de foto, ook voor een paspoort niet? En waarom duikt die korrelige foto nu pas in het dossier op? Waarom wordt die nu pas gebruikt?
En: zit er nog iemand op haar te wachten na meer dan een halve eeuw? En wil zij die mensen nu opeens wel zien? Dat ze nu is teruggevonden betekent toch niet dat het opeens allemaal anders ligt? Wat heb je elkaar te vertellen? Moeten er talloze onbekende kinderen als neefjes en nichtjes voorgesteld worden?

In Duitsland was ook ooit zo'n geval. Een meisje dook onder, ze werd het laatst ergens gezien waar een ander meisje vermoord was. Haar ouders zetten duurbetaalde zoektochten op. Uiteindelijk kwamen ze zo in de schulden terecht, dat ze hun huis moesten verkopen. Scheiding, dood, volgde. En zij werd 32 jaar later terug gevonden omdat er in haar huis was ingebroken en zij zich niet kon legitimeren. Contact met haar familie of wat daarvan over was wilde ze niet.

Dus een vraag nog: hoe kan iemand zolang onder de radar leven, zonder paspoort, zonder ID, zonder bankrekening? Zonder contact met de overheid?
En: lijken mensen echt op foto's van vijftig jaar terug? Blijkbaar.











Donderdag 2 januari 2025


















Drie aangetrouwde oudooms
Drie oudooms, van verschillende kanten van de familie. Drie aangetrouwd. Een kinderloos, een gescheiden.
Twee geseponeerd, een vervolgd*.
Geen gekend.

Ook ik heb de gegevens uit het archief. Of ik ermee zit? Nee.
Ik zit meer met mensen die nu PVV stemmen. Want die weten zoveel meer.

* - Gescheiden














Woensdag 1 januari 2025












Jaarlijks traditioneel geweld
Er kwam wat kritiek op de Boem-bingo van gisteren. Dat het niet om te lachen was, al die slachtoffers en een dood kind.
En dat was het zeker ook niet. De Boem-bingo is niet om te lachen, het is bloedserieus. En het wordt tijd dat we dat vuurwerk en de ongelukken erdoor ook eens serieus gaan nemen. Kijk naar de slachtoffers, de schade, het geweld waarmee het gepaard gaat.
Serieus nemen en geen verboden die niet gehandhaafd worden. Het is toch belachelijk dat er tijdens alle Apollo-vluchten bij elkaar minder doden vielen dan in één nieuwjaarsnacht in Nederland alleen.






Mensen kunnen niet wachten. - Huis nodig? Of dit? Deze? - Of moeten we anders gaan wonen? - Weet u wat ik denk? - Wie geen tijd heeft, heeft haast. - Terwijl geen tijd hebben, rust zou moeten betekenen. Wachten tot na de reclame. Maar dat kunnen we niet (in het Portugees van het Slavisch).








Dinsdag 31 december 2024
























Jaaroverzicht
Het was zo’n jaar dat je eigenlijk maar één lijstje kan opmaken: ‘Het beste dat Niet Gebeurde in 2024.’
Op één van de lijst zou wellicht ‘De planeet ging niet ten onder’ staan.

En twee van het beste dat niet gebeurde: ‘De mensheid roeide elkaar niet uit (hoe goed ze hun best ook deden).’

En drie van het beste dat niet gebeurde: ‘Nederland kreeg geen werkzaam kabinet (want stel je voor er was een PVV-kabinet dat wel draaide, dan reden de treinen al naar de uitzetkampen).’

En ergens onderaan dan nog dat ‘we’ het songfestival niet wonnen.

U mag aanvullen.











Maandag 30 december 2024












Als een goudvis op een onbewoond eiland
Ik ga niet meer naar feestjes zoals de jaarwisseling. Het gaat puur om drank en het allerergste is dat onervaren drinkers ook alcohol gaan drinken. Daar heb je het meest last mee.

Ik drink al ongeveer vijftien jaar niet meer. Ik kan daar prima tegen, drinkers kunnen er na al die tijd soms nog moeilijk mee omgaan.
Mensen die gedronken hebben, luisteren niet als je iets zegt. Ze luisteren alleen naar andere mensen die gedronken hebben. Maak ik een grap, wordt er niet gelachen, maakt een drinker een ogenblik later precies dezelfde lacht men zich krom, slaat zich op de schouders: de beste vrienden.

En verder kunnen ze schuinsmarcheren zoveel ze willen. De volgende dag doen ze het af met dat ze dronken waren en er wordt weer gelachen.
Doet een niet drinker hetzelfde, wordt hij zwaar afgerekend en het wordt hem weken, maanden, jaren nagedragen. Gelachen wordt er niet: dit is niets om te lachen. Ze laten het je duidelijk weten.

En daarom blijf ik thuis. Eet een wafel en kijk een film. Dat nieuwe jaar komt er ook wel zonder mij.








Copyright Dieter Bruls | LeugenPers | 2000 - 2025