Mail: dieterbruls@gmail.com




Vorige week
Actuele week
Bij geen updates Tekeningen






Week 44














Zondag 3 november 2024












Binnen




Men vindt het heel normaal dat je gedurende een voetbalfinale niet naar buiten gaat voordat die afgelopen is. Ik blijf volgende week vanaf dinsdagavond binnen, het gaat om meer dan tegen een bal trappen. En toch kijkt de goegemeente ervan op.
Ik snap niet dat mensen maar wat het dagelijkse gaan doen. Ergens wat tussen de afgeprijsde rode kroten wroeten en dan bij thuiskomen eens het nieuws kijken en zien hoe het ervoor staat. Winkelen terwijl er een tsunami kan aankomen en denken we kijken straks wel even hoe het is.

Vorige keer sliep ik als het daar ook nacht was en ik heb maar een keer CNN uitgezet en toen hadden ze het op een ander kanaal net over Biden die gewonnen had. In het korte moment van CNN uitzetten hadden ze het bekend gegeven.
Ik ga niet voor de laatste penalty naar buiten.





Buiten





Bellende fietsen...





en fietsbellen.


Nee, dat niet. Alleen maar tweet, tweet, tweet. Kan het allemal Engelser? Groot worden op grauwe erwten blijft altijd zichtbaar. - Potloden, geel, waarom? Ik weet niet of dit verhaal klopt. Koh-I-Noor verwijst zelf naar het geel van de Oostenrijks Hongaarse vlag. De Duitse (en de Braziliaanse) waren groen. En ze werden een succes dankzij de Eerste Wereldoorlog: het was het enige goedkope schrijfgerei waarmee men een brief naar huis kon schrijven.








Zaterdag 2 november 2024












Als CNN het over Afrika heeft (is er geen nieuws)
CNN zendt Inside Africa uit, dus er zal wel geen nieuws zijn. Het programma gaat over Afrikaanse economische trendsetters, waar ik weinig van merk. Misschien omdat ik van het programma de indruk krijg dat de Afrikaanse economie draait op het doen van dansjes. En dat dit duidelijk ten goede komt aan een persoon die er rijk mee wordt.
Misschien moeten we eens aandacht gaan besteden aan andere aspecten van de Afrikaanse economie dan vrolijk dansende mensen en lachend zingende kindertjes. Misschien moeten we eens gaan kijken naar het potentieel dat het land echt zou kunnen hebben, maar dat wij om zeep helpen met het dumpen van onze overproductie.
Tot die tijd blijft Afrika een land waar mensen vluchten voor armoede en waar wij maar één potentieel zien: er vluchtelingen opsluiten. Die dan vrolijk dansen.

Bij de afbeelding: foto op mijn toilet gemaakt met mijn telefoon en om de een of andere reden kan mijn beeldprogramma die afbeeldingen niet verwerken, zodat ik ze tot lichtere bestanden moet bewerken.














Vrijdag 1 november 2024


















Reservebank transfer
Lubach gaat voor het geld. Naar RTL. En hij zal snel vergeten zijn. We hebben het meer gezien. Kritische media en geld gaan nooit samen.

Hij zal bij RTL in een hoekje van de avond tegenover een goed lopend publieke omroep programma komen te staan. Het loopje zal eruit zijn, mensen die dit soort programma's kijken schakelen niet snel naar RTL. Hij zal minder geciteerd worden. Een reservebank transfer.
Dus meer geld, minder aandacht, hangende pootjes.
Ga zitten, ga lekker zitten Lubach!


Los dit probleem (een van mijn favorieten) op en u heeft een Nobelprijs in uw zak. Staat leuk op de schoorsteen. - Misschien met iets meer simpel beginnen? De omtrek van de aarde meten met een schoenveter? - Er zijn Warhols gestolen. Kunstdieven zijn meestal de domste mensen op aarde: ze gebruiken grof geweld om aan iets van breekbare waarde te komen, waarvan ze zelf niet eens de waarde inzien. - Eindtune.








Donderdag 31 oktober 2024







Wij zien dat hier niet, maar de MAGA-kanalen  hebben naast politieke praatjes heel veel reclame voor producten die Trump gezinde Republikeinen aan de man proberen te brengen. De bekendste hier is wellicht the Pillowman, maar Rudi moet ook vanalles verkopen want hij is failliet gegaan door Trump.







Schoolinspectie
Er is gedoe over de schoolinspectie: ze inspecteren te weinig.
Vroeger ging dat anders. Een inspectie was altijd ruim vooraf bekend. Dus minder presterende kinderen, meestal uit de toeslagwijken en woonkoloniën, werden vooraf gewaarschuwd dat ze hun zondagse kleren moesten aandoen en nog meer hun mond moesten houden dan anders. Tjupke W. was er nooit, die kreeg altijd een dagje vrij en werd ziek geschreven.
De meester of juffrouw controleerde alle schriften nog eens. En wij werden nog eens geoefend in netjes zitten: armen overelkaar en rechter wijsvinger voor de mond. De klas werd herschikt zodat de besten vooraan zaten en dat waren degenen die hun lesjes het best konden opzeggen. Aangevuld met de zonen van de hoogwaardigheidsbekleders, want die kon toch niets verweten worden. Ook niet als ze dom waren.
De school presteerde uiteindelijk altijd uitmunted en zo niet gaf de pastoor nog een preek (ik zat op het Bijzondere Onderwijs) waarbij aflaten werden ingetrokken.

Van dat netjes zitten heb ik veel geleerd. Met je armen over elkaar en een vinger voor de mond zitten en dat een uur lang geeft een enorme rust. Het is beter dan yoga, zen en mindfulness bij elkaar. Probeer het maar eens.











Woensdag 30 oktober 2024












Covers gecoverd
De Belgische professor Marc Buellens schreef een heel lezenswaardig boekje over de gedachtenwereld van de Trumpstemmers en hun Europese epigonen.
De kaft van het boek is ook interessant.
De ontwerper/schrijver zag iets in Trump, dat Trump vast in zichzelf ziet: hij als Elvis.



Nu is de ontwerper van die cover daarin niet de eerste. Bij
de vorige verkiezingen kwam ik ook al met een dergelijke vergelijking.
En dat was een meer precieze pastiche van het origineel.
Misschien nog wel iets preciezer dan die van The Fall, het leuke van die remake was overigens dat het om de als antiheld afgebeelde Mark E. Smith (hij was ook een antiheld) ging, met een veel lager aantal fans.



De pastiche van the Fall.


Het origineel van Elvis Presley.










Ik heb eigenlijk weer zin om op reis te gaan. Dit is mooi maar, weg, weg is beter. Waar dan ook. Ja. - Waren we al in Buffalo? Neneh Cherry's biografie verscheen net en krijgt goede recensies. Ze speelde in the Slits aan het begin van haar carriere. The Slits, waarin ook Johnny Rotten's stiefdochter speelde. Zelf is ze de stiefdochter van trompetist Don Cherry. Goh, ik lijk RTL's Roddeluurtje wel.








Dinsdag 29 oktober 2024












Naar de 750 jaar





Ik zag al een tijdje in de stad dingen aangeboden worden met een viezige groene vulling. Uit de zaterdagkranten vernam ik dat het via Tik Tok uit Dubai was komen overwaaien en dat het in oliebolvorm een hit was. De oliebollenkraam op het plein had ze ook al. 'Fotograferen betekent kopen,' zei de verkoopster met een lach. Ik zei dat het me te zoet leek, wat ze bevestigde zonder dat te natuurlijk. En zwaar vanwege al die noten erin. Er zouden geen noten in zitten, zei de bakker zelf me nu en liet een groen mengsel zien dat toch duidelijk uit pistache bestond. Of de bakkers moeten daar ook alweer een vervanging voor hebben gemaakt uit bonen.
Onze stad is al 750 jaar een stad van import, maar ik liet deze bal schieten.





Op de Vijgendam (voor Amsterdammers: de kant van de Dam waar die monumentale pispaal staat) klonk muziek. Aan een kant van het monument stond en zat een uitgebreid publiek. Twee jonge meiden stonden ouderwets te busken (dus niet in een hoek liggend aan een instrument plukken en menen dat het geldwaardige free jazz is). Ze wisten met hun repertoire van Abba, Fleetwood Mac, Boney M, Nancy Sinatra maar ook Amy Winehouse (dus ik vermoed grotendeels de platenkast van hun moeder) publiek vast te houden, grif geld te laten geven en zelfs tot dansen aan te zetten. Nou dan kan je het. Dit was zoveel beter dan het muziekfestijn ter ere van 750 jaar Amsterdam. Dit is Amsterdam.





Net als dit. Streetdance in de Primark doorgang, ze waren een dansje op aan het nemen (voor Tik Tok?). We importeren in die 750 jaar gelukkig niet alleen troep van de Primark. De Chinezen op de achtergrond keken hun ogen uit. Mensen van heinde en ver dat is altijd al Amsterdam geweest.





De Dam (met zicht op de Vijgendam). De levendigheid, de drukte, de chaos, de verscheidenheid, de mensen die ons bezoeken dat is wat we moeten vieren aan 750 jaar Amsterdam. Niet de levensliederen, de levens.














Maandag 28 oktober 2024





















Ik had het beloofd: we zouden verder gaan met de cursus architectuur. Waarin we via Einstein te weten komen dat architectuur nooit ervaren kan worden via beeld,  maar alleen met lopen. Dus belanden we in een bergdorp. -  Arvo Pärt, uit Estland, 89 inmiddels schuift met een minimalistische benadering aan bij het genre van de liturgische zang. Ik gooi er nog maar even een echte klassieker tegenaan. Van een plaat uit 1977 die ik nog steeds in mijn favorietenlijstje heb staan.








Copyright Dieter Bruls 2000 - 2024