| Vorige week |
Huidige week |
| Bij geen updates | Tekeningen |
Je hoort een hoop gescheld aangaande de spoorwegen. Aanstellerij, in het overgrote gedeelte van de gevallen gaat het foutloos. Je zult nog terug gaan verlangen als de Russische spoorwegen hier de boel overnemen. [Foto: #CampSnap]
Ik had nog wat meer foto's, die waren echter te groot voor het noodprogramma. Maar gelukkig heb ik mijn CampSnap ook mee.
Iets
te vertellen heb ik vandaag niet. Ik kan het hebben over de
wereldpolitiek, maar die mensen zijn allemaal zo incompetent dat steeds
minder mensen er nog over willen horen.Op zaterdag ga ik steevast naar de markt, niet echt om nou zo heel veel te kopen. Ik ga voor de mensen die ik er tegen kom en een stuk kaas.
En verder was het niet meer dan dat er weer wat trams langs mijn ramen reden. Het is heerlijk om de eerste trams vanuit bed voorbij te horen komen, dan weet je dat je in een stad woont.
Ik had nog liever in een spoorseinhuisje in de stad gewoond. Bij een ophaalbrug langs een kanaal met binnenvaart. Een plaatsje onder om buiten te zitten, keuken, toilet en douche in het torentje en bovenop in het huisje met omloop met bankje, mijn slaapkamer en woonkamer.
Af en toe een bel en dan zou ik de brug eens openen en een licht op rood zetten. En op zaterdag reed ik dan naar de markt met een klein locomotiefje buiten het spoorboekje om.
De
Amerikaanse burgers denken dat Trump een goed onderhandelaar is. Hij
speelde echter alleen een goed onderhandelaar in een gescript
TV-programma. Als je naar de onderhandeling met Poetin kijkt kan je je
afvragen hoe die man een groot zakenman kon worden. Ook dat is hij
niet. Het imperium van Trump is gebaseerd op schulden en niet-betaalde
rekeningen. Het geld dat in Amerika bespaard gaat worden, ziet hij
corrupt als hij is als zijn verdienste dus als zijn geld. Zijn schulden
heeft hij voornamelijk bij een Duitse bank, vandaar zijn bemoeienis met
de Duitse politiek.Trump kan niet onderhandelen en hij meent alles te weten, meestal een kenmerk van heel domme mensen. Daarbij is hij dementerend en psychisch niet in orde. Hij kan alleen regeren via decreten, die meestal ook nog eens geen stand houden. Iemand als Poetin is hij zeker niet gewassen.
En het ergste is dat ik vermoed dat hij veel meer heeft beloofd dan wij tot nu toe hebben gehoord. Eindelijk die Trump-tower in Moskou is al genoeg om hem aan de lijn te laten lopen. Zeker als je weet dat de veel rijkere Poetin het betaald.
1 foto per dag: Daido Moriyama
Ik beëindigde vandaag mijn abonnement op de New York Times. Ik was het zat - ondanks dat de NY Times een goede krant is - om te lezen over elke scheet die Trump laat. Zijn macht bestaat uit voortdurend scheten laten, zodat niemand in zijn buurt durft te komen.
Ik kan niet begrijpen dat er ook maar één weldenkend mens achter hem staat.
Als deze ellende ooit over is - als! - mogen ze hem hangen naast Poetin. Het zou me een genoegen zijn om in het moment van sterven nog een zak stront met maden in hun gezicht te werpen.
Maar ik realiseer me dat het dringen wordt.
Een man raakte een harde schijf met 8000 bitcoin kwijt, huidige waarde 744 miljoen. Alles op één schijf gezet. Een schijf die ook kapot kan. Nu wil hij de vuilstort kopen, in de hoop een jaren oude vergane computer terug te vinden. Hij gaat dus nu zijn geld in vuilnis beleggen.
Een
vrouw vond via het tv-programma Spoorloos haar biologische familie
terug. Cadeautjes voor iedereen. Alleen, het bleek de verkeerde
familie, toen ze de echte vond.Ik zocht onlangs de naam van een film, gisteren schreef ik over die zoektocht. In de avond werd ik op YouTube geconfronteerd met filmpjes over een manga die Vagabond heet. De volgende dag kreeg ik een berichtje van iemand die de film wel vond: Sans toit ni loi.
De Engelse titel? Vagabond.
We zijn verloren, de weg kwijt en vinden soms.
Korte tijd na de film Christiane F. Wir Kinder vom Bahnhof Zoo
(1981) verscheen er een Franse film over een meisje die de weg kwijt
was geraakt in haar leven, aan de zwerf geraakt, haar hoofd boven water
houdt met los vaste klusjes, ik herinner me een tuinderij. Aan het eind
van de film wordt ze dood gevonden. Niemand weet precies wie ze was en
waar ze vandaan kwam.Ik zag de film in The Movies in Amsterdam. En iedereen vond het de meest depressieve film ooit gezien. Het landschap hielp ook al niet mee, volgens mij grotendeels gefilmd in Noord Frankrijk, het land van les Ch’tis, wat de Fransen als een soort verbanningsoord zien.
Ik moest laatst aan de film denken, ging zoeken, maar vond niets. Het lijkt op het meisje uit de film: ze was er plotseling en was even plots weer verdwenen. Zelfs vergeten door het internet.
Op straat werd ik aangesproken door een man die naast een auto stond.Hij zei me dat hij bezig was met een onderzoek naar alcoholgebruik onder voetgangers. En hij vroeg me of ik even wilde blazen.
Ik moest even wachten totdat het lampje groen zou worden. Dat duurde even. Het apparaat deed me denken aan dat in de taxi van die chauffeur die ik ooit had, die geen dronken mensen in zijn auto wilde. Vanwege zijn godsdienst.
‘Groen!’ juichte de man en bedankte me iets uitbundiger dan je van een opsporingsambtenaar verwacht. Sprong daarna me vriend noemend in zijn auto en reed slingerend en vrolijk toeterend weg.
