| Bij geen updates: klik hier |
Actuele week
Vorige week |
Tekeningen dieterbruls.nl |
Drie haltesIn de bus kwam ik iemand tegen die ik een tijdje niet gezien had.
Iemand van wie ik weet dat ze er ideeën van laten we zeggen de zwaar esotherische soort op na houdt, maar ik kon gelukkig constateren dat er ontwikkeling in zat. Het is zo jammer als mensen bij een complot blijven hangen. Ze wist het gesprek snel tot een monoloog te maken over een theorie dat Nederland één grote stad moet worden, de hoofdstad van Europa. En dat daarom de boeren weg moeten en veel vluchtelingen erin omdat grote steden gemengde bevolkingen hebben. Het zou allemaal op het internet staan.
Ik weet uit ervaring dat volle stadsbussen niet de meest geëigende plaatsen zijn om disputen over botsende levensvisies te beslechten. Dus ik hield het maar op een soort Das Kapital in Jip en Janneke-versie.
We moesten er bij dezelfde halte uit, gelukkig was ons doel nog hetzelfde.
We spraken nog wat na over algemene dingen, je moet in gesprek blijven heb ik altijd gehoord. Want het is een waardevol iemand, ze maakt mooie dingen.
En een paar gekke ideeën sieren haar wel.
Sociaal maar niet te sociaalVan Facebook was ik al lang af. Ik vond het een Fakebook. Aan de rest ben ik niet eens begonnen.
Twitter had ik wel, maar daar ga ik nu ook een punt achter zetten. Het is politiek gezien het meest invloedrijke medium, met mijn aantal volgers was ik niet een hele grote maar ook geen amateur. Van de 800 die ik er had ga ik nu afscheid nemen, een gedeelte (23) heeft me gevolgd naar Mastodon maar je krijgt nooit iedereen mee naar iets nieuws. De macht van de giganten bestaat er voornamelijk uit dat de gebruikers bang zijn hun kringetje kwijt te raken.
Of Mastodon mensen zover gaat krijgen is de vraag. Het gaat er wat netter aan toe, maar het is de vraag is of gebruikers van sociale media voor netjes gaan.
@BlindedarmBraille@mastodon.art
De ene verklede stokoude man met voorhangbaard en gekleurde knechtjes gaat, de andere komt.
En Staatsbosbeheer wil 1600 edelherten afschieten in de Oostvaardersplassen, de Drentse boer wil van de wolf af. Dus vang die wolven en zet ze in de Oostvaardersplassen uit, doet de natuur haar werk.
En tot de kindertjes dringt het niet door, die huilen nog om het zinken van de pakjesboot. Niet vanwege zwarte pieten die niet zwemmen zouden kunnen - dat kunnen bootvluchtelingen ook niet - maar vanwege de vergane cadeautjes.
Helideck ready for takeoff?Rusland gaat Cherson opgeven. Men verwacht een val, met Russische soldaten die achter blijven. Rusland zou echter ook een vuile bom kunnen gooien, om het Oekrïense leger een zware slag toe te brengen en om heel veel oorlogsmisdaden aan het zicht te ontnemen. En die bom motiveren met dat de Oekraïeners Russisch grondgeboied hebben ingenomen. Dat dat nogal inconsequent is, zal Poetin egaal zijn. In het binnenland horen ze wat hij wil laten horen. Consequenties zijn daar iets uit een andere vocabulaire.
Het moet allemaal vooral als een zelf bepaalde actie overkomen. Ik denk dat ze erachter zijn dat ze het niet meer redden. Je hoort ze ook niet meer over andere landen, ze vechten nu tegen de duivel. De indruk wekken dat je het allemaal nog in de hand hebt is in de huidige situatie belangrijk. Een tactische terugtrekking is geen tactiek, het is bovenal een terugtrekking.
Maar ondertussen moest de minister van defensie de schuld wel op zich nemen: hij moest het vertellen.
In Rusland neemt de ontevredenheid toe. Over verminkte en omgekomen ongetrainde soldaten. Over de economie, niet dat die niet groeit, maar dat de dagelijkse smeergelden in gevaar komen. De armen sterven, de middenklasse begint te morren, olichargen klagen, militairen voelen zich als vuil behandeld en ook de officierskaste voelt zich als pispaal gebruikt. Het systeem is vermolmd. Ceaucescu zat ook onverwachts snel in de helikopter.
Nederland is niet zo volTwee mensen passen op een vierkante meter. Zou je alle mensen op de hele wereld zo bijelkaar zetten heb je een oppervlakte nodig van 62 bij 62 kilometer. Grof gezegd een vierkant waar heel Berlijn in past. Dus is Nederland wel zo vol?
Er zijn 17.696.940 inwoners in Nederland. Op een oppervlak van 41.543 vierkante kilometer. Dat doe je maal een miljoen voor het aantal vierkante meter. Als ik goed heb gerekend is dat per persoon 2347,5 vierkante meter.
Ik kijk naar buiten, in de binnentuin zie ik niemand. Ook in de huizen achter me niet. Voor op straat loopt er niemand langs. Misschien is de onderbuurvrouw thuis, maar ik hoor haar niet. En ik woon in het centrum van de grootste stad van het land.
Nederland is niet zo vol.
Correctie
Het stukje van gisteren was gelukkig wat voorbarig. Ik had langer het nieuws moeten volgen, maar vanwege de Oorlog van de Kou die Poetin tegen ons voert (die niets is bij de misdadige oorlog die hij tegen Oekraïne voert) ga ik tegenwoordig eerder naar bed. De Midterms zijn minder erg uitgevallen dan verwacht, maar voor diegenen die domme hondentrouw Trump bleven stemmen geldt het nog steeds.
Poetins vriendjeAmerikanen hebben het bij deze verkiezingen alleen over de inflatie. Dat er steeds meer mensen van overheidssteun afhankelijk zijn of zelfs naar de voedselbank moeten.
En ze wijten dit niet aan de wereldeconomie, maar alleen aan de president. Zoals bij voetbalclubs altijd eerst de trainer eruit vliegt als de spelers slecht spelen en de tegenpartij gewoon beter is.
En wat doen de Amerikanen vervolgens? Ze gaan stemmen op een partij die als motto heeft 'Zoek het zelf uit'.
Een partij die nog steeds doorzeurt over verkiezingsfraude. Maar waarom dan nu niet, met nota bene de Democraten in het Witte Huis?
War RequiemHet grootste muziekevenement van 1962 was niet de eerste single van the Beatles, maar Benjamin Brittens War Requiem. De premiere werd in Groot Brittanië live op de BBC-televisie gebracht. Een requiem om de opening van de nieuwe Kathedraal van Coventry te vieren die in de Tweede Oorlog gebombardeerd was.
Het is geen makkelijke muziek. Toch werd de eerste op plaat vastgelegde uitvoering de best verkochte klassieke opname ooit. Het had overigens nog wat voeten in de aarde, Britten wilde uitvoerenden uit alle aan de oorlogen deelnemende partijen, de Sovjets gaven de sopraan Galina Vishnevskaya echter geen visum, zij moest op het laatste moment vervangen worden door een Engelse. Op de plaat zingt de Russische wel. Bij de premiere zou Britten dirigeren maar hij dirigeerde uiteindelijk alleen het kamerorkest vanwege schouderpijn. Sindsdien is het min of meer traditie het werk met twee dirigenten uit te voeren.
Ondanks dat de traditionele Latijnse mis wordt gezongen is het geen godsdienstig requiem. De componist was verre van godsdienstig en de gedichten die Britten in het libretto verwerkt zijn dat ook niet. Geschreven werden ze door een in de Eerste wereldoorlog gesneuvelde dichter, Britten laat ze zingen door een tenor en een bariton, begeleid door een kamerorkest. De traditionele tekst wordt gezongen door een sopraan begeleid door een simfonieorkest en daarnaast een kinderkoor met een kerkorgel. Deze laatste groep staat op enige afstand van de rest, volgens mij om het gevoel te geven alsof ze ons uit het hiernamaals toe zingen. Een aparte dirrigent hebben zij niet, wel goede ogen.
Bekijk de BBC-uitzending (met inleiding) hier. Indrukwekkend, maar niet geschikt voor mensen die liever naar de eeuwig laatste uitvoering van de Soldaat van Oranje gaan.
Tschitschilii van Doro Flatau in de Produzentengalerie Artikel 5, Bahnhofstrasse 33, Aachen.