Johannes AngelicusVolgens de katholieken is het verhaal van pausin Johanna, een verzinsel van de protestanten.
Volgens de katholieken zijn er namelijk geen bewijzen van te vinden.
Volgens de protestanten zijn die er niet omdat de katholieken ze gewist hebben.
Zelf hebben ze die bewijzen voor het bestaan echter ook niet.
Op een stoel met een uitsparing in de zitting na die bedoeld zou zijn om te controleren of de gekozen herder testikels heeft.
Het gebruik ervan is echter ook nooit met bewijzen onderlegd. Wel is er een exemplaar bekend: die in het pauselijk museum staat. Die van al die vernietigde bewijzen.
Het klassieke complottheoriescenario.
Overigens was Johannus Angelicus een uiterst geschikte rol voor de vandaag gestorven Jane Birkin geweest. En niet alleen vanwege de pauselijke banvloek die ze voor haar bekendste nummer kreeg.
[Zie woensdag]
Gebalsemd aan het vuur gegeven, als stof langzaam eenwordend met de natuur.
Het was een ter aarde bestelling om jaloers op te zijn.
Mevrouw CurryIk kreeg vandaag een brokje uranium. Het spul waar atoombommen van worden gemaakt.
Met een hamer en een beitel kan ik het splitsen. Als ik daarbij per ongeluk een atoom zou splitsen zou je een explosie hebben zo groot als in Hirosjima.
Maar geen angst het delen van een zandkorrel is al heel moeilijk en in zo'n zandkorrel zitten 602.214.150.000.000.000.000.003 atomen. Die laatste drie zitten er voor de veiligheid, zodat het een oneven getal is: dat deelt moeilijker door twee.
Met een hamer en een beitel kan ik heel Hiroshima vernietigen, maar ik heb er heel veel tijd voor nodig. En ook al had ik al die tijd om één atoom te splitsen zou dat niet lukken. Want dat ene atoom wordt bijelkaar gehouden door een kracht die even groot is als de kracht die vrijkomt als je er een deelt. Dat heb ik niet in mijn armen.
Dus geen angst, gaat u maar rustig slapen. Alleen mijn naaste buren zullen wakker liggen van het gebonk met mijn hamer.
Zin in in'Hoe was de vakantie, buurvrouw?'
'In één woord: vre-se-lijk!'
'Oh.'
'Drie kinderen die de hele dag 'Daar heb ik echt zin in in' zeggen. Ook als ze dat niet hebben. En dat hebben ze meer wel dan niet: gèèn zin.
Èn dan een man die aan een stuk op zijn Verisure-app zit te staren. Hij heeft nog nooit zo lang in de keuken gekeken.
Volgend jaar blijf ik thuis. Kijkt hij misschien nog eens naar mij. Echt zin in in.'
Mart stierf vannacht. En ik zal hem missen.
Ik leerde hem via via kennen ergens midden jaren '80 als deel van een clubje in Horst. We maakten er de cafés onveilig en in zijn oude bus maakten we strooptochten over de Peel, terwijl hij 'Alde bus, alde bus' zong en meer voorrang kreeg dan de verkeersregels voorschrijven.
Een feest begon pas zodra Mart binnen was. Mart had altijd wel een verhaal.
Twintig jaar later gingen we met een aantal mensen twee keer naar Asturias, naar een stel semi-Horstenaren die daar waren neergestreken. Daar leerde ik een andere kant van Mart kennen, die hij gelukkig ook had. Hij kon heel serieus zijn, hoewel we over wetenschappelijke bewijsvoering botsten maar we wisten er allebei geen punt van te maken dat we het niet eens waren. Hij was gedreven en bleef altijd ongeacht de persoonlijke tegenslagen (ook bij die nog zouden volgen) een postitieve insteek houden. Iets dat ik bij me zal houden: wat zou Mart ervan gevonden hebben, met andere woorden, kan je er ook positief naar kijken?
Een derde keer naar Asturias ging helaas niet door, Spanje was zwaar getroffen door corona en er kwamen reisbeperkingen. Het was niet anders.
Vannacht stierf hij. Tijdens een zware storm. Precies dat wat ik voor hem gehoopt had: niet in stilte gaan.
Bij de foto's: 2014. Ochtend in Asturias. Naar de stad (Arriondas, Ribadesella) voor de koffie (met en zonder) en het uploaden van mijn site.
Een vergeten huls'Eentje vergeten ze altijd,' zegt de aanspreker bij de kerkhofmuur in Günter Grass' Die Blechtrommel over een kogelhuls die ze na een executie altijd vergeten weg te halen.
Zo is het met veel dingen en dus ook met brievenbussen: op de Nieuwmarkt in Amsterdam staat nog een rode met oude beschrifting (TNT). Zijn ze vergeten.
PS: Wie goed kijkt ziet rechtsmmidden onder de gleuf een sticker zitten van Abandoned Berlin (zie 1 juli), die zat daar niet toevallig.
Er is dus een hele generatie opgegroeid die niet anders wist dat Poetin en Rutte aan de macht waren.
Ze hebben tijdens hun leven meegemaakt dat de Strippenkaart definitief werd vervangen door de OV-Chipkaart, die nu alweer langzaam vervangen wordt door reizen met je bankpas of mobiele telefoon.
Ze hebben meegemaakt dat Ali B controversieel was, mainstream werd en weer controversieel.
Ze hebben nog iets meegemaakt van wisselende jaargetijden voordat alles een lange herfst werd.
En Poetin en Rutte die bleven al die tijd zitten.