Mail: dieterbruls@gmail.com |
|||||
|
|||||
Week 33 |
|||||
Voorpagina |
|||||
Zondag 21 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
OPA VERTELDE van de autoloze zondag, dat ze gingen fietsen midden op de autoweg. Dat vonden ze altijd een bijzonder verhaal. Want daarna was iedereen weer gaan autorijden. Later als jullie oud zijn kunnen jullie vertellen dat je op zondag ging fietsen midden in de Rijn. Alleen of men dat dan nog bijzonder zal vinden, dat kan je je afvragen. |
|||||
Zaterdag 20 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
Pluk de Nacht zonder spoilers! Het leukste festival van Amsterdam is Pluk de Nacht, een filmfestival met onbekende films* meestal uit landen waar je niet zo snel een film uit ziet. Op het Stenen Hoofd in 't IJ. Het festival is gratis, je betaalt alleen voor het huren van een strandstoel en een deken. Maar als je je eigen stoel mee wilt nemen, mag dat. Het festival heeft iets rommeligs, ongeorganiseerds, terwijl het wel alle voorzieningen heeft. Voor de film kan je tegen de andere bezoekers op het filmscherm vintage compterspelletjes spelen. De film ging over een Nieuw Zeelands meisje met een gouden toekomst in New York. Totdat ze die paniekaanval krijgt in het vliegtuig. En daarna de paniek om haar 'falen' op te biechten. Ze besluit te doen alsof ze in NY is. En hoe dat afliep? Ik weet het niet. Mensen klagen over de hitte en de nachten die maar niet willen afkoelen, ik had het koud. En de rest van mijn gezelschap moest naar de trein. We gingen dus maar even warm worden in het café. Als de nachten weer te plukken zijn ga ik nog wel een keer terug. * - Ik zag er eerder oa een documentaire over Nick Cave, die toen nog nergens anders was te zien en de Poolse prachtfilm Ida. |
|||||
Vrijdag 19 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
Gedachten op een bankje #1 ALS JE 'S AVONDS naar de sterrenhemel kijkt zie je de sterren niet. Zover kan je namelijk niet kijken, ze schieten niet voor niet enorme telescopen de ruimte in. Niet dat dat beetje extra afstand het verschil uitmaakt. De sterrenhemel is als een station, daar zie je ook niet Vladiwostok of Istanbul, maar een trein die van daar binnen komt. Je ziet de trein binnenrijden die dagen eerder in Vladiwostok vertrokken is. De stad zelf kan inmiddels bij een vulkaanuitbarsting vernietigd zijn, de trein is doorgereden. Vladiwostok zelf zie je niet: zover kan je niet kijken. Je ruikt ook de geuren niet van die Russishe havenstad, maar gewoon de thee die even voor Utrecht gezet is, de oliestook niet van de schepen klotsend aan de kade, maar van de locomotief net als de toeter die je hoort. #2 WAAROM KAN IK mijn paspoort niet inruilen voor een lidmaatschap van een staat? Mijn nationaliteit als een abonnement op een dienstenpakket dat ze me bieden? En dat mijn buren lid zijn van een ander land, misschien omdat dat land 4x vuilnisophalen per week biedt en ik meer gegaan ben voor vrijwaring van corruptie, een rechtssysteem, grondrechten en een democratie en daarvoor iets meer belasting betaal? Benieuwd hoeveel mensen dan nog kiezen voor een grootse geschiedenis en willekeurig de gevangenis in moeten wegens een belediging van het vervlogen ooit. |
|||||
Donderdag 18 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
Een wakend oog Afgelopen dinsdag ging ik weer eens naar het Concertgebouw. Het was een prachtig concert en tegenwoordig sturen zalen dan achteraf een enquete hoe je het hebt gevonden. Ik vul dat soort vragenlijsten altijd braaf in: ik stel me namelijk voor dat er ergens in dat gebouw iemand op kantoor zit die dat allemaal doorleest en dan denkt toch een aardige meneer, die meneer Bruls, laten we die volgende keer maar eens een extra mooi plekje geven. En als ik dan invul dat ik nooit naar het theater ga voor een toneelvoorstelling, schaam ik me altijd een beetje. Dat theater bleef afgelopen dagen door mijn hoofd spoken en zo dat ik wandelend op weg naar mijn nieuwe favoriete bankje me een beetje onzichtbaar probeerde te maken bij de schouwburg. Vandaag werd ik gebeld door een mevrouw die sinds kort een belangrijke functie heeft in de Stadsschouwburg. Of ik niet eens meeging naar een voorstelling. Er zit bij het Concertgebouw echt iemand die mijn respons leest. |
|||||
Woensdag 17 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
De Maya Scheurkalender Vandaag hoorde ik iemand zeggen dat de Maya's veel verstand van kalenders hadden. Omdat ze een heel goede hadden gemaakt. Maar het feit dat iemand een goede kalender heeft, betekent niet dat diegene er ook verstand van heeft. Kijk maar naar de gemiddelde garage, enorme kalenders, maar uw auto is toch altijd later klaar. En die Mayakalender was helemaal niet goed: hij klopt namelijk niet. Hij zou het einde der tijden voorspellen (21-12-2012), maar daar klopt niks van (zie datum boven). Ze zitten er zo'n honderd jaar naast. Ik vroeg begin 2013 in zo'n graancirkel complottenboekwinkel of ze een verlenging voor de Mayakalender hadden, omdat de mijne verlopen was. Konden ze niet om lachen. En daarbij: nergens in hun hele kalender staat dat er op een gegeven moment in de 16e eeuw een aantal Miguels en Julios uit Barcelona kwamen en de hele boel met een paar griepvirussen tot een eind brachten. Met een vaccin waren ze gered geweest. |
|||||
Dinsdag 16 augustus 2022 | |||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
Het Vijfde Lied Richard Strauss schreef een vijfde laatste lied, dat is verdwenen. Het was een niemendalletje en een Engelsman - altijd Engelsen - maakte er een reconstructie van. Het lied was geschreven voor Hans Frank, de Generaal-Gouveneur van Polen en een van de grootste oorlogsmisdadigers. Het was een bedanktlied, omdat de schoondochter van Strauss niet op de trein naarAuschwitz had gehoeven. Frank speelde bovengemiddeld piano, dus hij zal het vaak in die torenkamer van de Wawelburcht, waar zijn piano stond hebben gespeeld. In Neurenberg waar Frank de doodstraf tegen zich hoorde eisen - mede op basis van zijn dagboeken die zijn 'heldendaden' acribisch beschreven en waar hij geen afstand van had willen doen - kwam het lied verder niet meer ter sprake. Dat was wel verloren gegaan. Misschien omdat het lied vooral de omkoopbaarheid van Frank liet zien en Strauss uiteindelijk bij de nazi's uit de gratie was geraakt omdat hij trouw bleef aan Stefan Zweig. |
|||||
Ik bezocht het Nationaal Jeugdorkest olv Alexander Shelley, Richard Strauss' Don Juan en Vier letzte Lieder (Annemarie Kremer, sopraan) en Mahlers Vierde symfonie (met Laetitia Gerards)
in het Concertgebouw. - Bij de illustratie: het Nationaal Jeugdorkest
zette de Vier letzte Lieder in een ver verleden al eens op plaat. De
uitvoerenden zijn inmiddels allemaal pensioengerechtigd. De meest toonaangevende versie van de 4 letzte Lieder is die van Jessye Norman met het Gewandhaus olv Kurt Masur. |
|||||
Maandag 15 augustus 2022 | |||||
De geschiedenis van het Opinel zakmes. En alles. |
|||||
Elitaire leugenpers sinds 2000 |
|||||
Parallelle universum weerlegd Brian James en Chris Millar (Rat Scabies) zaten in een Londonse club ogenschouw te houden naar iemand die zou voldoen aan het beeld dat ze hadden van een zanger voor hun op te richten band. De eerste op wie hun oog viel was John Simon Ritchie (Sid Vicious). De tweede was David Lett (Dave Vanian). Sid Vicious kwam niet opdagen en zo werd Dave Vanian de zanger van the Damned. Rond dezelfde tijd was Malcolm McLaren op zoek naar een zanger voor de Sex Pistols. Zijn echtgenote Vivienne Westwood (de mode-ontwerper) had hem gezegd dat hij ene John moest nemen en Malcolm deed dat, maar nam de verkeerde John uit het vriendenclubje dat uit alleen maar Johnnen bestond: John Lydon (Johnny Rotten) in plaats van John Ritchie (Sid Vicious). De ander op zijn lijstje was Dave Vanian. Het is wonderlijk dat in een miljoenen stad als Londen steeds weer dezelfde mensen voor elkaars voeten lopen, mensen die geen familie waren en elkaar niet kenden. En grotendeels ook nooit vrienden zouden worden. Maar wat was er gebeurd als het allemaal net wat anders was gelopen? En, zou er een universum zijn waar Sid Vicious wel op tijd kwam? Ik denk het niet. |
|||||
(c) - 2000-2022 Dieter Bruls |