Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 45

Voorpagina

Vervolg (Berlijn): klik hier

Prik

In de rij rond me heen werd eigenlijk alleen maar gezeurd. Dat ze zo lang moesten wachten, ze waren allemaal een half uur te vroeg. Vanwege? Volgde gezeur over vorig jaar.

We stonden voor de griepprik. Achter mij werd alleen op de plaats gelet, niet op de afstand. De afstand tot de deur gold hier. Het ging om griep, niet corona.

Natuurlijk loopt een dergelijke manifestatie bij een huisarts niet op rolletjes. Van een huisarts wordt persoonlijke aandacht verwacht, niet bulkwerk. Je kan natuurlijk een ex-marinier inhuren - in Portugal werkte dat heel goed, las ik in de krant - maar dat accepteert deze immer betweterige generatie niet. Zodra er een hek staat moeten ze er doorheen, zodra er een commando klinkt wordt er niet geluisterd. En wordt er gemord dat er aan hun vrijheid gemorreld wordt.

Na de prik - ik was de derde en de enige die rustig met een boek de tijd had gebeid - moest ik via een andere deur naar buiten. Daar stond de rij al.

Ik overwoog een epileptische aanval te veinzen, met omvallen en hevige krampen. Had ik het allemaal vooraf geweten had ik me behangen met koelkastmagneetjes.

Waterscheiding

In de metro naar Noord zaten twee wild ogende pubermeisjes. Verf in de haren, kleding overduidelijk van de tweedehands winkel. Het soort meisjes dat afsteekt bij de huidige brave saaie jeugd. Ze hadden lol. Totdat er plots een van hun shampoomonstertjes die ze ergens hadden opgeduikeld begon te lekken. Het zat - waar anders - in een achterzak.

Dat lekkende monstertje zagen ze als een probleem, niet zozeer voor zichzelf maar voor de andere mensen die straks op de bank waarover nu de shampoo stroomde moesten zitten. Ze zaten op de kopse kant van een lange bank en de metro helde, stijgend uit de IJ-tunnel, zij aan de hoge kant.

Snel brachten ze ook de tassen van andere mensen in veiligheid voor de hun richting uitstromende shampoo.

Onder het uiten van vele excuses werd de hele bank ontruimd en schoon gemaakt. Met papieren zakdoekjes eerst en toen die op waren moest ook de eigen kleding eraan geloven.

Zogenaamd nette pubers hadden het er vanaf het begin bij gelaten, zich omgedraaid en weg gekeken. Een ongelukje is niet cool.

Zij niet. Ze verlieten onder het uiten van verontschuldigingen aan iedereen, ook mensen die geen enkele last hadden gehad, het treinstel. De metrobank oogde schoner dan het vervoersbedrijf ze aflevert.

Dan kan je een van twee dingen onthouden: dat twee straatschoffies een enorme zooi hebben gemaakt met een flesje shampoo of dat er twee meisjes de boel netjes hebben opgeruimd.

Dat bepaalt waar je staat in het leven.

Muziek - De soundtrack bij bovenstaande. Dit natuurlijk, duh. En dit.

Van kippen en mensen

In een gedeelte van de bijbelbelt is nu ook de kippengriep uitgebroken.

Zou je de boeren daar vragen of ze hun kippen willen laten vaccineren - zo er een vaccin tegen bestaat - dan zullen ze dat meteen doen.

De Bijbel geldt niet voor kippen. Het is meer een boek over schapen en ezels. Er staan me geen verhalen over kippen bij.

Op drie maal het geluid van een haan na.

(c) 2000-2021 Dieter Bruls