Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 44

Voorpagina

Vrom

Toen ik klein was kwam er eens een keer een kind spelen dat we niet zo goed kenden. Het was een Hollander, waarschijnlijk nog net geen protestant.

Hij vroeg bij alles Waarom? en dat was zo'n gewoonte geworden dat dat ingekort was tot Vrom? We noemden hem dan ook zo.

Ik las vandaag in de NY Times dat het vragen van kinderen aangemoedigd moet worden, dat het geen vraag om aandacht is maar een vraag naar kennis. Het mannetje zal inmiddels drievoudig professor moeten zijn, ware het niet dat zijn vragen vooral irritant waren en het obligate aangingen.

Op een gegeven moment zei Vrom 'Ik moet drukken.'  Wij dachten aan drukpersen maar zagen niet de plotselinge behoefte.

Het kereltje bleef zijn zinnetje echter herhalen en liep allengs rood aan.

Panisch schreeuwde Vrom uiteindelijk uit dat hij moest drukken. Wij negeerden het ventje nu.

Mijn moeder begreep echter zijn nood en leidde Vrom naar het toilet en legde ons uit dat hij had moeten poepen.

'Waarom zegt hij dat dan niet, poepen, Vrom?'

'Ja, vrom?'

Een tweede keer is hij niet geweest. Ik weet ook niet waarom.

Scrupules

Jarenlang hebben grootverdieners hun zakken gespekt met het vernietigen van het milieu. Nu het duidelijk is dat het fout gaat, mag iedereen meebetalen.

Zo gaat het altijd. Kijk naar de slavenhandel. Goed eraan verdiend, totdat we bijna allemaal doorhadden dat het immoreel is. Graag allemaal even bijdragen.

Oorlog, net zoiets.

Zo wordt de kapitalist rijk. Zonder scrupules verdienen totdat het echt niet meer kan. Dan de rekening aan de slachtoffers versturen.

Springsteen

Ik ben kenner noch fan van het werk van Bruce Springsteen. Wat ik wel bijzonder aan hem vind is dat hij oor heeft voor de muziek van minder bekende muzikanten.

Hij schreef Because the Night met Patti Smith. Hij pikte Graham Parker op aan het begin van diens loopbaan en promootte hem in Amerika. Was van het begin bekend met the Pogues en daarvoor met the Clash.

Ooit zat er bij het muziekblad MOJO een cd'tje met muziek van zijn playlist. Eclectisch is zo'n woord dat men ervoor gebruiken kan: oude blues, nieuwe dingen, Joe Strummer maar ook buitenbeentjes als Alan Vega (van Suicide).

Maar het mooiste van alles vind ik dat hij een nummer van the Saints covert. Wat mij betreft de meest onterecht vergeten band. En dan ook nog een nummer uit hun nadagen, van na die drie onderschatte eerste platen, toen de miskende iconische bezetting daarvan al uit elkaar was. Mooi te weten dat Chris Bailey een pensioenvoorziening heeft.

The Boss houdt the business goed in de gaten.

Trump/Kennedy 2024

Het is een onbegrijpelijk verhaal en je moet het vooral geloven willen om het te kunnen volgen: Trump was een zoon van generaal Patton. En die was een neef van Mussolini. Dus Trump is familie van Mussolini. En de - als Democratisch bekend staande - Kennedy's zijn ook allemaal familie en hoewel allemaal gestorven niet dood.

En om die reden stonden een hoop Trump-aanhangers laatst in Dallas, omdat het bijna zoveel jaar geleden is dat John F Kennedy vermoord is, op de terugkomst van de twintig jaar geleden gestorven zoon van Kennedy te wachten. En die zou dan samen met Trump optrekken voor het presidentschap in 2024, tegen de cabal van de pedofiele Hillary Clinton en de haren die het bloed van baby's drinken.

Het is ernstig als mensen hier heilig van overtuigd zijn. Dan is de geestelijke gezondheidszorg waarschijnlijk helemaal wegbezuinigd.

O ja, hoe het afliep? Hij kwam niet.

En als u het niet gelooft: kijk zelf.

Broeikassen tegen het broeikaseffect

Vroeger werden er in menig kraakpand tenten opgericht om in ieder geval een gedeelte van de grote ruimtes warm te kunnen stoken. Nieuw was dat idee eigenlijk helemaal niet: in de Gouden Eeuw vond je ze in de grachtengordel ook, rond de haardstee werd van dierenhuiden en doeken een stuk afgeschut en zo werd een winterhuis gecreeerd.

Gelukkig beschik ik over de gave compact te kunnen wonen. Ik hecht niet aan burgerlijke dogma's als moeten imponeren met groot wonen en verplichte inrichtingsstructuren. Een zithoek is ook al noem je het een loungeplek iets van een slaapverwekkende tuttigheid.

Ik gebruik minimaal gas en ik hoop ook dit jaar terug te krijgen: uit de cijfers blijkt dat het gemiddelde vergelijkbare huishouden bijna drie keer zoveel gebruikt.

Nu wil ik toch nog een ding gaan aanpassen. Om het broeikaseffect tegen te gaan wil ik een broeikas in mijn huis gaan plaatsen. Aangezien mensen toch altijd op dezelfde plek in hun huis zitten, is dat een minimale aanpassing. Binnen in die kas is het in korte tijd warm, zelfs de fletse winterzon kan al voldoende zijn.

En als iedereen dat deed zal er maar een persoon niet blij kijken bij de volgende gasafrekening: Poetin.

Bij de foto: dit is niet mijn huis. Was het dat wel, zou ik het opwarmen met een brandbom. Maar die kas die ik erin heb gefotoprutst zou ik er wel eerst uithalen.

Geluk

In de NRC stond vandaag een ingezonden brief waarin gezegd werd dat Chinezen gelukkiger zouden zijn dan Amerikanen. Deze mening was gebaseerd op onafhankelijk onderzoek. Ik  geloof daar niet zo in, simpelweg omdat een Chinees niet zo gelooft in onafhankelijk onderzoek. Die ziet alle lijnen naar de partij lopen.

Daarnaast zou het verschil in geluksbeleving tussen Chinezen en Amerikanen kunnen zitten in de invulling van de term geluk. Een Chinees ziet het hebben van dagelijks te eten en het niet krijgen van klappen met de zweep wellicht als geluk, een Amerikaan denkt niet aan zijn dagelijks eten maar aan het al dan niet hebben van het nieuwste model iPhone.

Nu weet ik natuurlijk niet hoe de vraagstelling was, ik geef alleen aan dat de vraag of iemand gelukkig is, niet voldoende is.

Geluk is heel persoonlijk, te persoonlijk om makkelijke uitspraken over te doen. Krijg je dagelijks voldoende te eten is al meer een vraag waar je iets mee kan. Heb je een droge windvrije warme slaapplaats?

Over de kwaliteit van het eten, de tevredenheid over het bestek en de matras, moet je het niet eens gaan hebben.

MET DE KENNIS van de Vroege Middeleeuwen had het 1000 jaar geduurd om een iPhone te bouwen. Maar het is ze uiteindelijk wel gelukt: in 2007 was ie klaar.

Met het coronavaccin is dat ook zoiets, aan het vaccin wordt al sinds 1798 gewerkt. Het was dus niet te snel, hooguit kwam het virus iets te snel. We waren er bijna klaar voor.

De eerste Nederlandse trein reed in 1839. Voor iemand die net uit de ICE stapt zou hij langzaam gaan. Voor wie stil langs het spoor staat, gaat alles hard.

De iPhone doet dingen veel sneller dan een mens. Maar dat is geen reden om stil te blijven staan, want wie stilstaat wordt ingehaald door de Middeleeuwen.

Cristal metaal

Ik hou niet van plastic.

Wel van iconische dingen.

Dus hou ik wel van de BIC-Cristal.

Die zit niet voor niets in de permanente collectie van het MoMA.

Ooit maakten ze hem van metaal. Voor uitverkorenen vanwege een bedrijfsgelegenheid. Onbetaalbaar tweedehands.

Ik schreef BIC. Meerdere malen.

Het milieu. Hervulbaar, recyclebaar. Minder plastic.

Nee, was het antwoord. Nee, nee, nee.

Ik vond iemand in Amerika die ze zelf maakte.

Ik kocht er een: mooi, van koper. Maar duur en zwaar.

Liever had ik er een van zink gehad.

Twee weken later kwam BIC opeens met een aluminium versie. Die wat meer plastic oogt.

Reclame maken ze er niet voor. De winkels kennen het niet.

Alsof ze zich toch een beetje schamen.

Dat die Cristal Metaal juist al die plasticverslaving die ze scheppen benadrukt.

Bij Gerstaecker te bestellen.

(c) 2000-2021 Dieter Bruls