Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 25

Voorpagina

De koorts is gedaald

Het voetbal is over en dat vind ik heel erg voor de supermarkten. Ze hadden er zo'n werk van gemaakt. Ons weken lang overstelpt met vreselijke liederen, bergen plastic bagger; reclames, producten, ze hadden er alles aan gedaan ons aan te praten dat het enorm onder ons leefde.

En eigenlijk deed het dat niet.

In de ooit meest oranje straat van Nederland haalden ze alleen nog maar herinneringen op aan vroeger. Dat het zo gezellig was en dat iedereen er zo mee bezig was. Dat ze de leukste dingen verzonnen. En nu was dat niet meer zo.

Morgen gaat het plastic weer van de huizen af.

En wordt het arme personeel van de supermarkten verlost van de levensliederenartiesten die zingen over leeuwen die dansen en winnen zullen.

Leeuwen dansen namelijk niet. En winnen doen ze alleen als ze jagen op prooi die veel zwakker is.

Links bij deze aflevering van WIMV zijn niet te geven. Zoals gezegd, het glas heeft geen sporen achter gelaten, alhoewel ik nu eventueel een fabriek heb opgespoord.

Duivels brood

Ik werd aangesproken op het feit dat ik een mondkapje droeg in de supermarkt. Dat hoefde niet meer, zei de bewaker. Ik wilde dat hij eerder de mensen meer op het niet dragen had aangesproken.

Erger waren de klanten. Mensen die nooit regels begrijpen en die denken dat als iets niet meer hoeft het dan ook meteen niet meer mag.

De complotdenkers zagen het als een overwinning. Terwijl de afschaffing van de verplichting toch vooral inhoudt dat hun gepredikte complot dat de regels nooit weer worden afgeschaft gelogenstraft werd. Dus ze hebben ongelijk gekregen.

Ik droeg dus mijn mondkapje. Omdat nergens gewaarborgd kon worden dat de 1 meter 50 ook wel in acht genomen zou worden.

Nu ik zo aan andere voordelen denk: ik kan morgen weer eens topinky maken. Met veel knoflook, voor bij het voetbal.

Maandag mijn mondkapje weer op. Het is dat of 3 meter afstand van me houden.

Eitje

Als je in Nederland bekend maakt dat moord om 00:00 uur uit het Wetboek van strafrecht wordt gehaald, worden de dag ervoor al de messen geslepen. En de laatste slag van de torenklok is nog niet weggestorven en de eerste schoonmoeders, ex-zwagers en recht van overpad eisende buren liggen al in een plas bloed. Zo diep zit beschaving bij ons.

Het land was dan ook vandaag in rep en roer om gedaan te krijgen dat men er vanavond bij kon zijn als de clubs weer open gingen: als uw machtige neusgat het wil ligt gans het sneltestsysteem stil. De Pleegzuster Waarschuwingsbrigade had het al over teveel in een keer en dat ontwend zijn. Gelukkig hebben de IC's weer voldoende plek voor comazuipers.

Mijn gemoed werd dan ook helemaal blij toen ik 's avonds rond tien uur in het park een groep jongeren zag die met een lepel in hun mond aan het eierlopen waren.

Ze zullen de krant wel weer eens niet gelezen hebben.

An apple a day

Vandaag verscheen de laatste Daily Apple in Hongkong. De laatste vrije krant, het laatste stukje vrijheid. De Chinese regering verbood de krant niet, legde er geen beslag op, pleegde geen censuur. Ze blokkeerden de bankrekening.

De verkopers konden hun geld niet meer afdragen, langzaam droogde de geldstroom uit. De communisten weten als geen ander hoe het kapitalisme werkt.

Het was een typische krant, geen echte oppositiekrant maar meer een schandaalkrant. De naam kwam van de gratis appel die je in het begin erbij kreeg. Sherlock Holmes had zijn leger van straatschoffies voor de informatievoorziening, de Daily Apple nam de Hongkongse pizzakoeriers als verslaggevers: die kwamen overal. Die stonden onopgemerkt bovenop het nieuws.

En nu ligt zelfs hun site stil, ondanks de torenhoge verkoop van vandaag: het geld zal wel nooit binnen komen.

Niet dat het in Europa zoveel beter is met de persvrijheid: in Hongarije zijn alle kranten, alle tv-zenders niet in handen van de partij, maar kwamen voor bodembedragen (vast EU-geld) in handen van vriendjes van Orban.

Het enige vrije nieuws gaat via een paar internetsites maar omdat dat buiten Boedapest niet te lezen is wordt dat uitgeprint en op stations in kleine dorpjes achter gelaten.

Mintgroen?

Ik denk dat als je klassiek liefhebbers het tweede deel van een symfonie laat horen, ze zullen zeggen, mooie muziek, wat is het? Het eerste deel kennen ze maar bij het tweede deel zie je in het Concertgebouw de gezichten op de belastingpapieren moeten nog en misschien zijn mintgroene gordijnen ook wel leuk voor de achterkamer gaan. Tegen het derde zijn ze de vakantie aan het boeken en net voor het vierde deel zijn ze al vertrokken, tot het vierde deel hun weer bij de les brengt. Het einde: even goed luisteren, het waren dure kaartjes.

Niets menselijks is de klassieke muziek minnaar uiteindelijk vreemd.

Ik zou zeggen probeer het thuis maar eens uit. En als je klassiek te moeilijk vindt doe zoals in het Concertgebouw: alleen het eerste en laatste deel luisteren. De makkelijke versie!

Zonder de belasting en de gordijnenkeuze.

Toekomst

Zo'n twintig keer per dag vervloek ik de zwaartekracht. Meestal omdat mijn leesbril uit mijn hemdzak op de grond klettert. Gevolg geven aan de zwaartekracht betekent dat je inziet dat je toekomst op de grond ligt, met dat in gedachte zou ik het ding dan maar het liefst vertrappen.

De in toenmalig Hongarije (tegenwoordig Slowakije) van Pools-Nederlandse Penkala, die tegenwoordig als Kroaat geldt (de man kon een hele avond voetbal kijken en alleen maar juichen) bedacht ooit het clipje op de eveneens mede door hem uitgevonden vulpen en vulpotlood. De pen heet trouwens pen naar hem*.

Het zal misschien een kleine stap voor de mensheid zijn om een clipje op een leesbril te maken, maar een grote stap voor mensen als mij, die hemden dragen en leesbrillen niet ontberen kunnen.

De toekomst zal uitwijzen of de HEMA het idee laat liggen of het oppikt.

* - RECTIFICATIE: Natuurlijk klopt dat niet, dat het woord pen van Penkala komt, dat stamt uit het Latijn van penna (veer). Misschien wilde ik iets te zeer de wens de vader van de gedachte laten zijn, ik wist ook wel dat het niet klopte. Leer hier uit: baseer je nooit op populair wetenschappelijke bronnen als History. Want die zijn hier blindgevaren op Kroatische (taal)nationalisten, bevroed ik. Met dank aan de lezer die me terecht op die fout wees.

Muziek - Minder vrolijke beelden uit Duitsland. Maar om even te laten horen dat er meer Duitstalig dan Schlager is. Deze had ik al eerder maar dat kan ook de versie zijn geweest waar er iemand meezingt in dat mooie cafe.

Euro bitterballen

Zouden de supermarkten door hebben dat die oranjekoorts buiten hun gangpaden stukken minder is? Ik zag laatst een man in oranje outfit door het park lopen, een beetje dom op een toetertje blazend. Hij liep er verdwaald bij, het had iets immens treurigs.

Drie straten verderop heeft iemand een oranje vlag uithangen, er staan soms wat niet volwassen willen worden mannen met meer aandacht voor het fietspad en hun krat. Maar goed het is Amsterdam. Misschien dat het elders meer is.

Soms heb ik de indruk dat juist door al het lawaai van supermarkten en andere bedrijven, het oranjegevoel tanende is. Vroeger ging het om voetballen nu om bitterballen.

Muziek - Het hoeft niet altijd Hazes te zijn.

(c) 2000-2021 Dieter Bruls