Mail: dieterbruls@gmail.com





Vorige week
Overzicht
Bij geen updates Tekeningen






Week 24















Donderdag 12 juni 2025















Afdruk: Natuurlijk doet een staking pijn. Maar het is een grondrecht. En het zou meer pijn doen als je dat niet had. (Afbeelding: historische kniptang met fluit).


Een vegeten linkje dinsdag: the Daily Parrot. - Overigens papegaaien, ze kunnen praten maar er valt geen zinnig gesprek mee te voeren. - Ergens weggaan omdat je te vriendelijk bent: de geschiedenis van Korea en een ecobrug die er nooit komt. - Tot besluit: the Ventures konden ook niet praten. Maar ze hadden dance moves.





[Woensdag 11 juni, tijdelijk nog hier]








Dinsdag 10 juni 2025















Afdruk: vandaag een grote recensie in de NRC. Maar hoe het blad (?) verschijnt bleef onduidelijk. Uit het overzichtsboek zelf werd ik ook niet wijzer. Maar dat zal de bedoeling zijn.





Ballen
Poetin werkt met het terugplaatsen van beelden van Stalin aan zijn eigen nalatenschap. Als Stalin standbeelden heeft, zal hij ze ook krijgen, is zijn gedachte.
En ondertussen vergoelijkt hij de goelag. En laat zo ook met elke Stalin afbeelding ook een stil dreigement uitgaan.
Rusland heeft moeite met het omgaan met het eigen verleden: het regime bood geen excuses aan voor de onderdrukking van het eigen volk en die van de volkeren van geannexeerde en bezette landen. Voor de terreur, de opsluiting, de marteling, het doden.

Poetins volgende stap zal lichte kritiek op Stalin zijn, want hij wil natuurlijk wel de grotere zijn. Lichte kritiek als dat de mensen toen helemaal geen eieren hadden. En tegenwoordig - hoe moeilijk ook - wel.
Maar wat het Russische volk nu nodig heeft zijn ballen.








Maandag 9 juni 2025





















Afdruk: vanaf het niveau van een grasspriet is de wereld een stuk groener.





Gebonden door draadloosheid
Mensen zijn verbaasd als ik zeg dat ik buiten de deur geen internet heb. Niet de hele dag achtervolgd worden door piepjes en andere storende geluiden, is meer dan gratis rust. Soms zijn ze ietwat boos, ze zouden me niet kunnen bereiken, maar daarvoor heb ik die telefoon toch bij me?
Laatst hoorde ik een fotograaf vertellen dat hij een foto die hij van haar gemaakt had naar PJ Harvey wilde mailen. Ze zei hem dat ze geen mail thuis had: hij kon het mailen naar het plaatselijke postagentschap in het dorpje in Dorset waar ze woont, daar zou het dan voor haar geprint worden. En bij een volgend bezoek zou ze het krijgen. Of de postbode zou het eventueel meenemen.

Ik mis zoiets wel. Iets als een Parijse Tabac, waar je een krant kan kopen, koffie kunt drinken, een simpel ontbijt krijgen terwijl je ondertussen wat noodzakelijkheden regelt. Vroeger in Asturias was er zo’n zaakje in elk dorp. Het zijn uitgelezen plekken om contact te leggen met je buurt- of dorpsgenoten.
Er kan veel zonder internet. Genieten van het leven bijvoorbeeld.





De goede oude tijd: waar tegen geprotesteerd werd was zo nietig naar huidige maatstaven. - Van Yello naar cello: zo kan ik ook Ajax-fan zijn: Henrik Ajax. - Betelgeuse zou maandag kunnen exploderen. Geen angst, de rode reus is 642,5 jaar ver weg, maar wel in diameter 1180 keer zo groot als de zon. Het licht van de explosie zou de volle maan overtreffen en ook overdag jaren zichtbaar zijn. Maar goed, morgen? Het kan ook nog 100.000 jaar duren. - Rood pepertje dan maar ter afsluiting? Of twee?








Copyright Dieter Bruls | LeugenPers | 2000 - 2025