Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 48

Voorpagina

Klokje

In de NRC van zaterdag stonden drie advertenties voor horloges. Paginagroot (de advertenties, niet de horloges). Het valt me op dat die advertenties nooit in andere kranten staan en zeker nooit in die hoeveelheden. En als het magazine erbij zit weet je helemaal om de drie pagina's hoe laat het is: eeuwig 10 voor 2.

Opvallend aan die advertenties is dat er nooit prijzen bij staan, dat is blijkbaar ordinair. Hetzelfde geldt voor websites, die worden ook nooit genoemd.

Nu zocht ik zo'n horloge op en het viel me op dat op de site dan ook geen prijs stond: daarvoor moest je nogmaals op een knop drukken voor een prijsopgave. En dan snap je meteen waarom. Je gaat meteen naar auto's kijken als het toch om die bedragen gaat.

Dus als iemand me binnenkort vraagt: waarom heb je opeens een auto, je hebt niet eens een rijbewijs! Dan zal ik zeggen: er zit een leuk klokje in.

Pleidooi voor de Currywurst

Ik ben  vagetarier: ik eet zelden vlees. Maar eet het wel. Als iedereen zoveel vlees at als ik was er in Amsterdam misschien per buurt een levensvatbare slager.

Echt lekker vind ik alleen:

• spek (vooral voor die smaak)

• chorizo (en andere soortgelijke worsten zoals Hongaarse paprikasalami)

• gehaktballen (denk ook aan Duitse Frikandellen)

• Duitse braadworsten (w.o. curryworsten!)

In Amsterdam was maar een zaak waar je Currywurst kon krijgen en die zijn helaas ook al gestopt (ze hadden ook Bretzel). Het lijken me heel goede gerechten om nu to go te gaan verkopen, want de meeste mensen die ik ken hebben in Duitsland altijd een curryworst op hun bucketlist staan. Dus horeca: grijp uw kans.

Foto: pompoen met spek en knoflook. De aanleiding voor dit stukje.

Muziek uit de tijd dat de punk de pubrock een nieuwe injectie had gegeven: The Motors, Bram Tchaikovsky (hier iets meer beeld) en The Records. Ik had het jaren niet gehoord en kon het zo meezingen. The Jags zag ik nog in The Nashville Rooms. En natuurlijk Eddie and the Hot Rods.

Faas Wilkes en Yuja Wang

Maradona overleed en meteen kwamen die lijstjes weer voorbij, van de beste voetballers aller tijden.

Bij dergelijke Nederlandse lijstjes kom je steevast Faas Wilkes tegen. Ik denk als die tegenwoordig zou spelen, hij een niet onverdienstelijke middenvelder bij FC Emmen zou zijn, met als het een beetje meezat voor hem een sporadische invalbeurt bij het Nederlands Elftal. Ik denk dat sporters beter zijn geworden: sneller, met een betere conditie en meer tactisch inzicht. En ze hoeven er geen sigarenwinkel meer naast te hebben.

Ik dacht hoe zou dat in de muziek zijn. Ik stelde me Yuja Wang voor die voor mocht spelen bij Beethoven. Ik vermoed dat het een shock was geweest, niet vanwege haar ultrakorte jurkjes met lage uitsneden en torenhoge stilettohakken, maar vanwege het feit dat deze vrouw, Aziatisch ook nog, waarschijnlijk de heer Beethoven op de reservebank had geplaatst met haar handen die sneller spelen dan de weerspiegeling ervan in het laque van de vleugel.

Beethoven was zover ik weet geen racist, de Kreuzersonate schreef hij oorspronkelijk voor George Bridgetower die zwart was, maar na een ruzie met een vrouw als onderwerp, werd die naar een andere violist ombenoemd.

Nu was die Bridgetower geen bedreiging, hij was zogezegd een violist en belangrijker nog, een man. Door een vrouw weggespeeld worden was een blamage geweest.

Helaas zullen we het nooit kunnen vergelijken. Net als met die voetballers. Want ik weet zeker dat een niet onverdienstelijke middenvelder van FC Emmen nu, geen partij zou hebben aan de huidige Pele.

Of aan Yuja Wang met de bal. Op een bal dan weer niet.

Fora

Als ik de champagneleverancier van FvD was dan zou ik me ernstig zorgen gaan maken, wie de rekening gaat betalen en of er wel betaald gaat worden. Er worden op het moment bussen ingezet om de uitstroom in goede banen te leiden.

'Mag ik van Fora voor Democratie de Groep Otten?... Kwartet!'

Het deed me aan het volgende denken: nadat Hess naar Schotland was gevlogen kwamen twee gevangenen elkaar tegen in Mauthausen. 'Waarom zit jij hier?' vroeg de een aan de ander. 'Ik noemde Hess voor zijn vlucht een idioot. En jij?' 'Ik noemde hem na zijn vlucht geen idioot.'

Zo is het ongeveer ook met Baudet. Ik heb hem voor 26 november een fascist genoemd en dat werd me kwalijk genomen want daar mocht je hem toch niet mee vergelijken. Nu is het bij de FvD een verwijt als je hem na 26 november niet zo noemt.

Maar toen ik (en heel veel anderen) dat zei, liepen die FvD'ers wel in ganzenpas achter hem aan te marcheren vanwege zijn "verfrissende inzichten."

Overigens, die champagnehandelaar, dat zal Von Ribbentrop wel zijn. Soort zoekt soort.

Naar nergens en terug

Ik had 'Lenin in de trein'  van Catherine Merridale over de meest succesvolle treinreis uit de geschiedenis in mijn tas gedaan. Mijn treinreis werd een heel stuk minder succesvol. Ik zou een paar dagen weggaan, tegen de avond was ik weer thuis na de hele dag in de trein te hebben gezeten. Ik bespaar u het hele verhaal, maar het was iets met een afgeladen trein, die ik als een groot gezondheidsrisico achtte. En het gegeven dat ik geen mensen wil aansteken.

Toen ik bijna terug op Amsterdam Centraal was, bleek er ook nog een dier over de rails te lopen. Daardoor reed de trein niet verder. Maar geen nood aan de overkant van het perron stond voor de mensen die verder moesten een trein klaar die wel verder reed.

Ik vind dat altijd zo knap dat er dieren zijn die onderscheid kunnen maken tussen verschillende treintypes en die alleen onder intercity's lopen.

Maar goed, de NS geeft om het leven van dieren en virussen. Om mensen geven ze minder, bleek toen ik de klantenservice belde. Die raadden me aan dat het beter was om alternatief vervoer te regelen. Men dacht aan een taxi.

Benieuwd hoe de chauffeur op mijn Dalurenkaart reageert.

De Snackerette

'Je weet nooit wat voor bijwerking het over twintig jaar heeft,' sprak ze en stak er nog een op. 'Ja Arie doe mij nog maar een kroketje, ze kunnen ons wel alle lol verbieden. ja toch, niet dan?' En vervolgend: 'Nou ik neem dat vaccin lekker mooi niet: aan mijn lijf geen polonaise.'

'Dubbel mayonaise?' rijmde Arie.

Forum

Annabel Nanninga vond hem te grof en te ultrarechts. Zover ik mevrouw Nanninga ken, moet het dan wel over Julius Streicher gaan.

Baudet gaat nu weg. De aandacht voor de gimmick was natuurlijk weg, hij moest het nu echt gaan waarmaken. En waarmee?

Het doet me denken aan Stalin, die stelde twee keer zijn functie ter beschikking. Wie voor stemde was de gebeten hond natuurlijk. En aan Mao, die deed ook een stap achteruit, maar bleef voorzitter en hing zo steeds boven de partij.

[tekst loop door]

Baudet haalt ook zo'n trucje uit. Hij wordt geen lijsttrekker, nee hij wordt lijstduwer. En blijft partijvoorzitter. Met zijn naamsbekendheid wordt hij naar alle waarschijnlijkheid op eigen kracht in de Kamer gekozen. Tenminste ik hoop dat het zo zal gaan, want twee kapiteins op een schip is slecht voor die partij.

Maar ik hoop nog meer dat niemand meer stemt op dit soort gevaarlijke blaaskakende windbuilen.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls