Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 42

Huidige week

Vandaag had ik een pyjamadag.

Dat is ook een manier van social distancing.

De Nijl stroomt, er moeten bronnen zijn

Ik kijk veel CNN. In Europa krijg je dan een aangepaste versie met ander nieuws. En heel veel aandacht voor Afrika.

Nu moet ik toegeven dat Afrika me niet mateloos interesseert, ik volg de politiek nauwelijks en de cultuur boeit me niet. De mensen rond me heen die ik toch allemaal als breed georienteerd zie en vrij van enig racisme, zoals ik mezelf - misschien geheel onterecht - ook zie, hoor ik ook nooit over Afrika. Ook diegenen die het continent wel eens bezochten, wat nogal eens wil helpen.

Als je een Amerikaan vraagt landen op de wereldkaart aan te wijzen, faalt het grootste deel smadelijk. Ik kan de meeste landen op de kaart moeiteloos aanwijzen, maar zodra ik de Afrikaanse kaart voorgelegd krijg houdt het onder de landen grenzend aan de Middellandse Zee, snel op. Pas in het zuiden kom ik weer tot mijn positieven. Midden Afrika is voor mij als voor Stanley en Livingstone. De kaart in de eerste uitgave van de Bosatlas uit 1877 komt redelijk met mijn beeld overeen. Gelukkig weet ik dat ik daarin niet de enige* ben.

Mijn bewustzijn zoekt nog steeds de bronnen van de Nijl.

En de aandacht van CNN voor Afrika helpt daar ook niet bij: die gaat nooit over de landen en de politiek maar altijd over een project met een kleinschalige wasserij of zo. Niet de beste manier om een continent te leren kennen.

En eigenlijk is die insteek net zo erg als mijn gebrek aan kennis.

*] - Ik ben benieuwd naar uw resultaten in de landenquiz.

Herfsttij van Amerika

Ik belde met een van mijn twee broers die in Duitsland wonen, op bezoek gaan kan niet: daar liggen grenzen en onoverkomelijke onmogelijkheden tussen. Hoe graag ik ook weer eens naar Berlijn of Leipzig zou gaan.

Zijn vriend was al vroeg opgestaan (dat doen ze in het Oosten van Duitsland) en was de bossen ingetrokken, paddestoelen zoeken, want die tijd is het.

Mijn broer zelf was heel tevreden bezig geweest met een zuurkoolvat, zuurkool maken. En zelfgemaakt is echt de enige manier waarop dat lekker is, die vieze met azijn bijgezuurde slappe slierten uit de supermarkt zijn zo dat de varkens waar ze op het bord naast belanden, bij leven er hun neus voor hadden opgehaald.

Wij kennen dat niet, die herfstbezigheden. Druk zijn met de wintervoorraden. Daarom depressieven wij alleen maar wat. Terwijl het toch elk jaar weer herfst is.

We spraken nog even over Trump, dat in zijn Leipziger vriendenkring de angst bestond dat hij toch zou winnen. Nu schreef ik laatst dat Trump zich een narratief aanlegt voor als hij verliest, de verraden strijder die vechtend voor zijn land aan een overmacht van slechteriken ten onder gaat. Dat betekent echter niet dat ik er zelf overtuigd van ben dat hij verliest, ondanks dat alle peilingen zeggen. Ik zie ook andere cijfers en ontwikkelingen.

Daarnaast bestaat de mogelijkheid dat hij de verkiezingen zal stelen. Dan zullen er maanden van terechte protesten volgen. Maar dat is niks vergeleken bij als hij verliest. De idioten staan klaar en ze zullen schieten. Proud boys, stand back and stand by.

Hoe het tij zich ook keert: het Amerika zoals we dat kennen zal in de herfst van haar bestaan terecht zijn gekomen.

Arm Amerika: leg uw wintervoorraden aan!

Een herinnering aan de Amstel

Ik moest even in het Rembrandthuis zijn. Daar geweest dacht ik laat ik eens naar de plek gaan bij Het Kalfje langs de Amstel waar hij wel eens tekende.

Ik geloof niet dat Rembrandt over een paard beschikte of een koetsje, dus ik vermoed dat hij gelopen heeft. Hetwelk toch nog een behoorlijke wandeling is. De nieuwe uitleg was er nog niet en hij was vrij snel buiten de stad. Daarbuiten was niet zoveel. Als ik het me goed herinner had je alleen de uitspanning de Berenbijt, die lag aan het begin van de Pijp. Vandaar ging het richting Ouderkerk. Hij moet die rechteroever genomen hebben, de andere kant was woester en ik denk dat daar zeker even verder meer brakland was. De enige buitens van de gegoede stadsburgerij (rijk geworden in mensenhandel) lagen aan die rechterkant. Ze trokken er in de zomer heen om het verwoestende klimaat in de stad te ontvluchten. Ik denk dat in de Gouden Eeuw ook de eerste tropische ziektes hun intrede in de stad hadden gedaan, geimporteerd door de vaak meer dood dan levend terugkerende scheepsbemanningen uit al die verre streken.

Vast dat er aan de rechteroever dus iets meer dan een pad is geweest. In elke geval een karrenspoor. Volgens mij schreef die Kennedy een goed boek over de geschiedenis van Amsterdam, ik moet dat maar eens gaan lezen want, u ziet, ik weet er weinig van.

Met de fiets was het een peulenschil. Met een flinke tas met de toen niet zo compacte tekenspullen en de nodige proviant dus niet. Maar wellicht liet hij een of twee leerlingen het draagwerk doen.

Ik ging zitten bij het monument aan de kooikanarie onder de rivieren. Het is een beter beeld dan dat ding op het Rembrandtplein, met die kitsch Nachtwacht eronder. Niet voor niets is dat jaren aan het zicht onttrokken geweest door poffertjeskramen, struiken en extra grote tramhaltes. Tegenwoordig staan er wel eens toeristen bij. De meeste Amsterdammers weten niet eens dat het er staat. Of willen het niet weten.

Bij het monument aan de Amstel zat alleen een meisje. Ze wachtte er op haar vriendje, die haar niet te lang liet wachten. Ze waren verliefd en ze hadden er op deze mooie zonnige oktobermiddag afgesproken, zij uit Amsterdam, hij uit Amstelveen. Standsverschillen die in die laatste plaats nog tellen.

Dus dat gaat allemaal gewoon door zonder horeca. En ik weet zeker dat ze zich deze middag daar lief keuvelend op dat monument hun leven lang zullen kunnen herinneren. Zittend in een willekeurig cafe zou het al snel aan de waan der dagen overgeleverd zijn.

Coronakilo's 59,8 (dus elders is er iemand aangekomen)

Foto's terras: Frederiksplein gister (boven), Nieuwmarkt eergister (onder)

Trump bereidt zijn nederlaag voor

Trump vermoedt inmiddels wel dat hij gaat verliezen. Alles wat hij nu nog doet is niet echt meer gericht op het redden van zijn campagne, hij is nu het verhaal achter zijn falen aan het opbouwen: een groot complot waarin iedereen zich tegen hem keert en hij onmogelijk kan winnen. Een samenzwering van the deep state, de fake media en de liberale tech giganten die zich tegen hem keren. Smerig spel natuurlijk, alle slechte krachten tegen de goede eenling. Hij wordt verraden. De corona-hoax, de posterijen, de Democraten, de enorme verkiezingsfraude (die overigens tot nu toe alleen door de Republikeinen wordt gepleegd). En natuurlijk de Republikeinen, die ook steeds meer van hem af willen. Zijn eigen ministers die niet te vertrouwen zijn. Fauci.

Zo werkt dat bij een narcist. Hij leeft zijn eigen realiteit. Een verhaal waarin hij ondanks zijn verlies, de held is. De gekruisigde Christus. De ondergang als episch drama.

Er is slechts een ding dat te vrezen is: de periode dat hij na de verkiezingen nog president is, van 4 november tot 20 januari 2021, 12:00 uur, Eastern Standard Time. Zijn bunkerdagen.

[tekst loopt door]

Over de kop gaan

Er zijn er die zich afvragen waarom alle horeca de hele dag dicht moet. Hierom: je legt een deksel op de samenleving. In Amsterdam zie je het meteen, zoals op deze foto van de Damstraat om 18:00: normaal zou het hier om die tijd vol zijn.

Met de horeca dicht komen de toeristen niet, blijven de dagjesmensen en de funshoppers weg. Zonder appelpunt met slagroom is voor corrigerend ondergoed shoppen in Amsterdam met al je schoondochters gewoon niet gezelli. Geen groepen Engelsen in babypakjes die vrijgezellenfeestjes vieren ook. dat is echt alleen maar leuk als je stomdronken bent.

De klagende types die zich altijd voorstaan op het feit dat ze zo goed kunnen plannen, lukt het niet om hun alcohol voor acht uur te kopen, misschien te confronterend ook. Wedden dat er er al geweest zijn die wijzend op junks zeiden: maar hunnie kunnen wel de hele nacht heroine kopen. Misschien moet je dan eens over jezelf gaan nadenken.

Zelf had ik een beetje gehoopt op een totaal alcoholverbod. Dan zou ik al het bier en de wijn en de sterke drank die ik hier heb staan - en zelf toch niet drink - tien keer over de kop kunnen laten gaan.

Citaat stamt van de Trump Hotelsite, waarnaar ik niet link.

Coronakilo's: 59,9 (dus de magische grens van 60 overschreden)

Foto: op terras cafe Oosterling.

Een brug te ver

Nadat ik het stukje van gisteren had geschreven, keek ik nog even de aantekeningen uit 2002 waar het op was gebaseerd, na. Een aantal dingen stond er letterlijk in, de kruiswoordpuzzels in de krant, het boek.

Ik bladerde even verder en stuitte op mijn aantekeningen van het bezoek aan de Tsjechische stad Most, ooit een mooi stadje, maar voor de opnames voor de Amerikaanse film The Bridge at Remagen mocht het van de communisten totaal kapot geschoten worden, ze waren zelf toch al aan het slopen ivm de bruinkoolwinning. De brug waar eea werd gefilmd is elders en die had ik ooit eerder al bezocht en die was toen nog steeds kapot (inmiddels is hij enige jaren terug met oa geld van de EU weer opgeknapt). Alles behalve de brug is dus in Most gefilmd. Most betekent overigens 'brug.'

Most was een ervaring. Ergens tussen de flats vond ik een betonklos die het centrum had moeten vervangen. Ik at er een kippetje, dronk er een of twee bier in een ruimte die het meeste weg had van de foyer van een schouwburg in een kleinere provincieplaats. Zo'n ruimte waar je denkt, de gezelligheid woont hier niet. Er zaten mensen met gezichten die leken uit te drukken dat ze hier weg zouden gaan zodra ze de kans kregen. Niet alleen uit het restaurant of dit Hoog Catharijne zonder spoorlijnen. Nee meteen weg uit deze stad. Het leek me moeilijk om hier te zeggen dat je van je stad houdt ook als je er geboren was. Wat was hier om trots op te zijn? Het herbouwde kasteel, de kerk die werd verplaatst, het zwaarste gebouw ooit op wielen verplaatst?

Goed het openbaar vervoer reed met minder uitstoot, het stond groot op de bussen. Maar de lucht was door de zware industrie die stookte op de omliggende bruinkoolvelden zo vies dat directe inademing van dieseldampen ook gezonder was geweest. De lucht was zo verpest dat ik bij thuiskomst in het hotel spontaan een bloedneus kreeg.

Toen ik zei dat ik in Most was geweest, had men iets van ja, dat is er om vragen. Niemand die daar ooit heen ging.

Maar ook daar overleeft het virus, schijnt.

Zullen we ook eens ophouden met het framen dat Nederlanders eigenwijs en individualistisch zijn? Er zijn al te veel meelopers die dat nu domweg gaan volgen.

De Zaklantaarn schijnt door

In lokaal Baterka (Zaklantaarn) op de hoek van de Lev Tolstoj en de Studentenstraat zitten mannen en vrouwen alleen aan tafel en drinken hun bier. Met hun krant, met een potlood het kruiswoordpuzzel makend, een enkeling met een boek. Soms richt men het woord even tot elkaar, heeft men meer dan een zin te zeggen staat men op en loopt naar een van de andere tafels en gaat daarna weer terug naar zijn plek. Men drinkt er beschaafd.

Nederlanders kunnen niet beschaafd drinken, hier moet het altijd met joligheid, ge-exalteerd gedrag, elkaar op de schouder slaan en luid juichen bij voetbal. Wat dan op het eind van de avond tot vechtpartijen leidt.

In Baterka gaat men niet om samen te zijn, maar om even weg te zijn van de anderen. Dat er ook anderen in de Zaklantaarn zijn, dat is geen probleem: die zijn er voor hetzelfde.

[tekst loopt door]

Je spreekt er ook niet af, je gaat er gewoon. Het hoort tot het dagelijkse ritme. Om even met jezelf te zijn. Ze hebben er geen lounge, geen kinderhoek, geen wifi en geen airconditioning. Om de exquise dranken hoef je er ook niet te zijn, het bier, van de lichte soort, zit in flessen. De ruimte is niet gezellig gemaakt, gezellig doe je maar thuis: er staan tafels, er staan stoelen. Er hangt elk jaar een nieuwe kalender. Er hangt geen oude zeis aan de muur, of een melkjuk. Bloemen zet je op je graf. Gordijnen zijn om dicht te doen.

En ook als er voetbal is, is het daar op de hoek niet. En toch komen ze: de uitslag staat morgen wel in de krant.

Cafebezoek is dan ook geen uitje, het is een normale gang. Bij ons niet.

En daarom zijn bij ons de cafes dicht.

Driekwart van de Nederlandse bevolking

is met corona zoals Trump dat is...

Het domste jongetje van de klas

De buurvrouw is nu ook veiliger geworden met haar mobieltje ivm spionage door China. 'Ja altijd op 1,5 meter afstand gebruiken en een mondkapje op.' Haar gesprekken zijn inmiddels door de hele buurt te volgen. Bij het Chinees restaurant op de hoek kan ze nu zonder belkosten haar bestelling plaatsen: 72 met van dat gele spul.

En dan was er ook al iemand die om diezelfde reden nooit tweedehands e-books kocht. Want je weet maar nooit. 'En het is natuurlijk ook een beetje vies, dat daar al iemand anders doorheen gescrold heeft.'

Ik denk echt niet dat China ons gaat afluisteren. Qua coronacijfers zijn we inmiddels het domste jongetje van de klas. Ik keek naar de tabel: we doen het met het aantal besmettingen beter dan Duitsland, de Europese Unie, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Frankrijk. In de zin dat we er ver bovenuit stevenen. Hebben we allemaal aan Maurice de Hond te danken: die kan dat goed, tabellen maken.

En als jullie morgen minder vrijheid krijgen: dank Willem Engel en zijn debiele dwergen die meer vrijheid wilden. De horeca zal inmiddels ook wel spijt hebben dat ze hem gesteund hebben.

Een volk dat eigen verantwoordelijkheid kreeg en meer vrijheid eiste en zie wat ze ervan gemaakt hebben. 15.000.000 RIVM-wannabees die hun ononderbouwde meningen in grote aerosolen blijven rond toeteren. En dan zeggen ze wat over Trump: de gemiddelde Nederlander is net zo erg.

Ik hoop op draconische maatregelen. Op een avondklok. Vanaf 22.10. Zodat ze allemaal naar huis moeten rennen vanaf de kroeg. En dan struikelen en dan geweigerd worden bij het ziekenhuis vanwege vol is vol. Sta je dan met je zuipcoma.

En OV-kaarten die na twee maal gebruik in een week geblokkeerd worden. Winkels waar je je bestelling moet doorgeven en aan de deur met een bonnetje ophalen.

Kijk, nog een keer voor al die viruswaanzinnigen met hun complotten: als het echt een complot was was dat virus wel zo gemaakt dat je direct dood omviel bij het overtreden van de regels. Niet eventueel drie weken later.

O ja Humberto Tan zei bij het babbelprogramma De Vooravond, dat die supermodels niet voor minder dan 10.000 dollar hun bed uit kwamen.

De buurman verzuchtte: 'En niet voor minder dan 1.000.000 erin.' Daarna ging hij thuis zijn telefoon in het laatje leggen.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls