Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 25

Aflevering 103

Gewicht: 62,4

Temperatuur: 36,4

Een zondag zoals zondagen zijn

Het was een zondag. Zo'n zondag. Traag en leeg als zondagen soms zijn, dagen waarop je gaat verlangen naar een bord zondagse soep in de middag en dan wachten op een wielerkoers langs je huis. Een die maar niet komt zodat je al blij bent met de reclamestoet en daarna een biefstuk met patatten friet. En aan het eind van de dag toch weer te kort.

Een zondag dat je wat zinloos op kladblaadjes krabbelt. Eens narekent dat het precieze verschil van die Dresdner en Leipziger versies van gisteren 20 minuten en 36 seconden is. Waarbij de eerste dus zoveel langer is. De dirigent is veertig jaar ouder geworden en twintig minuten sneller.

Normaal gaan we langzamer tellen. Een kind dat je zegt dat ie twintig tellen zijn handen moet wassen, telt zo snel mogelijk. Beethoven telde zelf langzamer, want toen zijn negende al uitgespeeld was stond hij nog te dirigeren (hij stond in een hoekje lucht te dirigeren, het orkest en koor volgden de echte dirigent). Toch zegt de moderne interpretatie dat het sneller moet.

Mensen die tegen de vloeibaarheid van water demonstreren

In Den Haag protesteerden mensen tegen corona. Om precies te zijn tegen de regels die gevolgd moeten worden, omdat ze hun vrijheid zouden aantasten. Het zijn mensen die anders om strenge regels en krachtdadig optreden roepen en nu ze daar zelf een keer de dupe van worden meteen schande gaan roepen.

En dan waren er nog die die bij een werkelijke bedreiging van de vrijheid het eerst bellen om hun buren aan te geven. Aangevuld met mensen die dan niet direct in een platte aarde geloven maar wel dat er iets is. Iets plats. Kritische zwevers.

Vuur vrij

Dan viel me vannacht nog een gedeelte van de Trump toespraak op dat geloof ik algemeen een beetje gemist is, het was namelijk op dat moment dat iedereen al in slaap gevallen is vanwege die bekende eeuwig herhaalde riedel - ik ben zo geweldig en iedereen is tegen me - en als niemand dan meer luistert zegt hij de ergste dingen en vaak doet hij dat grotendeels ook nog met lichaamstaal. Hij zei: 'We will defend (...) the right to keep and bear arms. And when you see those lunatics all over the streets, it's damn nice to have arms. Damn nice.' Uit wat hij eerder heeft verteld weet je dat hij met die idioten de demonstranten van Black Lives Matter bedoelt. Uit zijn mimiek en lichaamstaal bij damn nice en het herhalen daarvan zegt hij 'ga je gang. Ik geef mijn goedkeuring.'

Morgen weer cultuur, quarantaine en corona (want daar ging het eigenlijk over).

Aflevering 102

Gewicht: 62,5

Temperatuur: 36,4

Trump trumper trumpest

Trump laat weer van zich spreken. Allereerst is er het boek van Bolton. Dat volgens Trump een bedreiging van de staat is en vol onzin en leugens staat. Die combinatie lijkt me ontluisterend voor de staat.

Trump roept altijd dat hij een enorme mensenkennis heeft, zich kan omringen met de beste mensen en niets dan goede beslissingen neemt. En vervolgens worden al die mensen ontslagen omdat het gekken en idioten zijn en totaal incapabel.

Maar van het boek van Bolton hoeft hij niet wakker te liggen, hijzelf leest nooit en ik verwacht dat zijn achterban niet eens de verpakkingen van alle fastfood dat ze eten leest. Maar ik moet niet teveel reclame maken voor het boek van Bolton, die man is namelijk ook zo fout als wat. Als je die vraagt wat ie op zijn hamburger wil zegt ie nog bombarderen.

Op CNN zei iemand dat Amerika een sociale crisis heeft (het racisme), een medische crisis en een economische. Hij vergat dat die problemen allemaal versterkt worden of zelfs het gevolg zijn van een vierde crisis, de bestuurlijke.

En nu heeft hij weer een enorme verkiezingsmanifestatie in Tulsa belegd, een coronagevarenzone. Misschien om zich in te dekken voor als hij de verkiezingen verliest, dan kan hij zeggen dat corona een complot van de democraten was om zijn kiezers te doden.

Als er ergens een lab is waar het coronavirus gemaakt wordt dan hangt er een portret van Trump als medewerker van het jaar.

Maar van Trump kijk ik nauwelijks nog op, de mensen die hem trouw volgen verbazen me steeds weer. Ik ken veel domme mensen, maar ik heb altijd gedacht dat er een ondergrens was.

Tot nu toe zijn er zes besmettingen onder medewerkers van het event in Tulsa. En zijn achterban zal wel geen mondkapjes dragen want dat is anti-Trump.

Muziek

Dat ik de Berliner Symphoniker een stel druktemakers bij elkaar vind, moge bekend zijn. Het andere grote Duitse orkest - en dat is wel goed - is het Gewandhausorchester uit Leipzig. Vreemd genoeg zijn die altijd in een wedijver verwikkeld met de Staatskapelle Dresden, welk orkest meestal niet op de lijstjes van beste orkesten ter wereld voorkomt. En ik mag die Dresdner wel. Ze spelen zonder opsmuk, hebben niet de neiging allemaal vooral boven de rest uit te willen steken, een beetje zoals het Duitse voetbalelftal dus: een machine die werkt. Herbert Blomstedt nam met beide orkesten alle negen Beethovens op. Die vergeleek ik vandaag. De interpretatie heeft zich in de tussenliggende 40 jaar ontwikkeld. Vroeger waren die werken langzamer en dus langer, wat bij de negende zelfs oploopt tot 7 minuten. Beide zijn subliem maar toch staat de Staatskapelle - ik ben er nog niet uit - op lichte voorsprong. Maar ik heb altijd wel een zwak voor de underdog.

En nog zo'n underdog: the Undertones. Vrolijke zomerpunkpop voor de langste dag. En aan de zanger zie je dat het Ieren zijn.

A propos langste dag, morgenochtend tussen 6:30 en 10:30 is er een ringvormige zonsverduistering. De maan staat op dit moment iets verder van de aarde af dus kan zij de zon niet helemaal verduisteren en is het dus geen complete zonverduistering. YouTube heeft livestreams zoals deze.

Misschien kan iemand Trump even zeggen dat hij weer eens zonder zonnebril de corona kan zien.

*) Bij de foto: een zonnebril heet in het Amerikaans shades. Ik heb de schaduw van een zonnebril op.

Aflevering 101

Gewicht: 62,5

Temperatuur: 36,5

Het Nederlandse boek

Voormalig nieuwslezeres Noraly Beyer vertelde gisteren op tv dat ze zich niet herkende in de kinderboeken over blanke kindjes in motorboten die ze in Suriname te lezen kregen. En ondanks dat mijn situatie niet te vergelijken valt: als kind in Limburg vond ik het ook heel vreemd om te lezen over kinderen die allemaal als vogelgeluiden heetten: Tjibbe, Tjitske en Saskia en Jeroen (nooit een vogel saskia saskia of jeroen jeroen horen doen?). En al die kinderen uit die boeken speelden de hele tijd buiten en waren op avontuur. Niemand speelde ooit maar een bladzijde lang met de Lego! (Misschien maar goed ook, ik weet niet of Lego in Suriname zo gangbaar was).

Met de literatuur werd het alleen nog maar erger. In het zuiden begrepen wij niets van de verplichte Maarten 't Hart. En ik heb mijn mondeling examen over de literatuurlijst dan ook grotendeels gevuld met mijn ongenoegen over die bekrompen protestantse literatuur. Voor de priester die er als secondant bij zat was ik na vijf minuten al geslaagd. Maar ook dat moet in Suriname nog erger zijn geweest: ik kon nog vluchten in de Europese literatuur. Maar dat was evenmin de hunne.

[tekst loopt door]

Het is wat met die nationale identiteit: ik heb hem niet.

In de krant las ik over Tsjetsjenen die op de vuist gingen omdat een van hen beledigd was. Als Holleeder ergens klappen krijgt ga ik hem niet bijstaan omdat hij Nederlander is. Ik zal eerst eens voorzichtig naar de aanleiding vragen. 'Sorry meneer de steroide Bulgaar, wat was hier eigenlijk precies de aanleiding voor? Iets met nationale trots?'

Ik stel me ook nooit voor als Nederlander: in het buitenland zeg ik altijd dat ik uit Amsterdam kom (niet dat ik Amsterdammer ben), de meesten - op Amerikanen na - weten dan ook wel welk land daarbij hoort. Als achtergrond zal ik soms Limburger zeggen, maar ik voel me  Europeaan.

Want dat ben ik allereerst en dat kan ook iedereen raden, lijkt me. Maar op de een of andere manier voldoet dat niet in de conversatie.

Het staat ook niet op de identiteitskaart. Op het paspoort staat wel Europese Unie, zij het maar een keer en nog klein ook.

En toen begonnen die Tsjetsjenen ook nog over familie-eer. Nou, dan beginnen bij mij de Middeleeuwen. Een vreemdere omschrijving van vrouwenonderdrukking heb ik nooit gehoord. Als man mag je een dorp uitroeien maar als een vrouw alleen maar de suggestie van het bezit van een blote rug geeft... dan vermoord je haar vanwege iets dat je onder het begrip familie schaart.

Dan waren er nog een aantal idioten die op het Malieveld tegen een virus wilden gaan demonstreren. In het kader van liever virussen in mijn keuken dan vier raketten in mijn tuin? Ik snap die mensen echt niet: de hele tijd vanwege vermeend gevaar in een geel veiligheidshesje rondlopen maar een mondkapje tegen een echt gevaar dat is te moeilijk.

Vraag: Wat is eigenlijk het meest typische Nederlandse boek zoals bijvoorbeeld de Tsjechen direct Svejk zullen antwoorden. Het werd me ooit gevraagd en ik geloof dat ik Pa Pinkelman heb geantwoord, maar bedacht ik me later, het had natuurlijk iets moeten zijn als De Avonden van Reve of De Uitvreter van Nescio. Of had ik de Max Havelaar moeten zeggen? Iets van Boon of is dat ...? Suggesties?

Aflevering 1 0 0

Gewicht: 62,4

Temperatuur: 36,4

Something never happens to people like us

Except from missing the bus

Shelley

De krantenlezer

Vera zal het nog een keer moeten horen als haar kist naar beneden zakt, maar dan is het ook over. Je zal maar je hele leven door zo'n lied achtervolgd worden.

In tijden van #BlackLivesMatter komt de wetenschap met een nieuwe impuls voor de donkere materie: #BlackMatterLives.

En wat had de krant verder? Angola wil via een kort geding in Nederland het geld terug dat de dochter van de vorige president verduisterd heeft. Mooi niet, want dat heb ik. Die dochter stuurde me daar een mailtje over dat ze dat geld niet mee kon nemen uit Angola en dat ze juist mij had uitgezocht om dat even op mijn rekening te stallen. Kijk dat krijg je nou als je die mailtjes niet weg gooit.

En verder Wopke wordt het niet. Had ik ook niet verwacht. Er is namelijk een heel CDA-smaldeel in het Zuiden die zich niet kunnen voorstellen dat Wopke een voornaam is. En ze moeten mij ook nog de eerste katholieke heilige aanwijzen die Sint Wopke heette.

En dan is er nog Penny Lane. Daar had ik een heel stukje over geschreven, maar het is simpeler: Penny Lane is als de kerstmarkt die niet meer de kerstmarkt zou mogen heten. Of de negerzoen of de moorkop. De blikvanger om de terechte discussie te ridiculiseren.

Onduidelijk is allereerst of de straat naar een slavenhandelaar of een tolpunt is genoemd. De meeste mensen denken dat die straat naar het liedje is genoemd en dat wordt niet verboden, hoezeer sommige media dat ook proberen te framen.

Het bestuur van Liverpool is het vooralsnog niet eens van plan. Ook al zou het een aardige kostenpost minder zijn voor de stad Liverpool: het zou betekenen dat ze het bordje nog maar een keer hoeven te vervangen in plaats van eens in de twee weken omdat er weer een souvenirjager mee vandoor is.

Ik wil wel al vast een suggestie doen voor een nieuwe naam, hij stamt van de Tragical History Tour.

Dan vond ik ook nog een recensie van een cd met de tweede mis van Bruckner gekoppeld aan de mis van Stravinsky. Men vond het twee erg verschillende mensen, maar goed wat wil je: Bruckner valt alleen te vergelijken met een bijfiguur uit Puk en Muk, qua uiterlijk en gewoonten. Muzikaal vond men het ook gewaagd. Ik niet. Luister het tweede deel (het Scherzo) uit zijn negende symfonie en ik hoor daar een duidelijke voorbode van Stravinsky.

En verder krijgt de nieuwe Dylan een meer dan lovende recensie in zowel de Volkskrant als de NRC: het woord tekstrijk (17 minuten!) wordt steevast genoemd.

Het citaat boven dit stukje is niet van die ene dichter Shelley maar van die andere: Pete Shelley van The Buzzcocks. Ik draaide vandaag hun verzameling Singles Going Steady, was als lp al een toonbeeld van goede smaak, de cd-versie met extra singles (a's en b's!) is een onmisbaar bezit in elke collectie. Een band die zulke songs op de b-kant kan zetten put uit een diepe bron.

Aflevering 99

Gewicht: 62,8

Temperatuur: 36,9

Het is vooral gedoe

Menige morgen bij het opstaan overweeg ik woestijnnomade te worden. Ik zie daar dan namelijk enorme voordelen in: je hoeft maar een kaftan over je heen te gooien en klaar. Ook allerlei cosmetische rituelen zou ik dan mijns inziens kunnen overslaan, want als woestijnnomade wordt je toch uitgehuwelijkt, dus wat is het nut dan om haren uit je neus bij te knippen?

Bedenk je eens hoeveel procent van onze economie op vrije partnerkeuze is gebaseerd: niet alleen de zeep- en de kledingindustrie, het gaat verder: zijn poezie en racewagens nodig als je huwelijk gearrangeerd wordt? Vraagt een aanstaande schoonvader: hij schrijft toch ook wel absurdistisch toneel of hij onderscheidt zich toch wel bij de ontwikkeling van innovaties voor klapramen? In een tent? In een tent ja, klapramen.

Maar goed, ze zullen wel iets vragen. Aanstaande schoonvaders vragen altijd iets. Als iemand bakker is vragen ze nog of ie wel brood op de plank kan brengen. 'Zo jongeman je bent dus multi-miljonair, verdient dat een beetje?... Dat is allemaal heel fijn maar waar dacht je mijn dochter dan van te gaan onderhouden?'

Maar onze economie is er helemaal op gebouwd en daarom kleed ik me elke morgen weer aan en en borstel daar waar geborsteld moet worden. Misschien zie ik het allemaal wel te makkelijk, woestijnnomade zijn. Ik zal het eens vragen de volgende keer dat ik er een zie. Maar die kans is natuurlijk niet groot in een stad zonder zand en geroken heb ik er ook nog nooit een.

Vanochtend betrapte ik me op toenemende principeloosheid: ik had vers brood gehaald op de markt (oud verkopen ze daar niet) en toen at ik eerst het oude brood. Terwijl ik altijd verkondig dat wie vers brood koopt en dan oud brood eet een dief van eigen portemonnee is. Misschien is het de quarantaineangst van eerst het oude opmaken: 'Nee eerst het oude toiletpapier gebruiken voordat je vers neemt!'  

En dan kwam de buurvrouw weer met een vraag: haar oude goudvissen waren stuk of ik ergens een plek wist waar je die online kon bestellen. Ik zei nog Het internet? maar dat was niet voldoende. Ze wilde echt dat ik ze voor haar ging bestellen en dat ze dan een track and trace-code voor de goudvissen zou krijgen. Ik geloof dat die bij het uitdelen van de verstandelijke vermogens al 1,5 meter afstand heeft gehouden.

Van mijn Tsjetsjeense correspondent hoorde ik dat corona daar vreselijk huishoudt. Een afleiding hebben ze wel: mogen ze normaal niet gokken nu mogen ze geld inzetten op de uitslag van het referendum over de Russische grondwetswijziging. Want dat is geen gokken.

Aflevering 98

Gewicht: 62,8

Temperatuur: 36,6

Het bejaardeninloopuurtje

Ik ging maar weer eens naar het bejaardeninloopuurtje in de supermarkt. Iets na zeven uur in de ochtend stond ik met mijn boodschappenbriefje in de winkel.

Het was rustig als altijd. De vaste klanten waren er: Captain Iglo - die ik zo naar zijn uiterlijk noem - die voornamelijk komt omdat hij om die tijd meer aandacht weet te krijgen van het vrouwelijk personeel. Dan is er de beroepsbejaarde die het vroege uur als zijn recht ziet, druk op de ruit tikt als de deuren niet klokslag zeven open gaan en producten wenst die je dan nog niet altijd kunt verwachten. Ze zijn er elke ochtend, terwijl er toch voortdurend een bandje klinkt met de oproep zoveel mogelijk thuis te blijven en zo min mogelijk en alleen voor de noodzakelijke boodschappen eruit te gaan.

Op dat bandje staat eveneens dat je verzocht wordt alleen te komen. Het echtpaar dat ook elke ochtend komt om steeds ongeveer hetzelfde lijstje af te werken (dat zou je toch alleen moeten kunnen) moet dat ook meerdere malen tijdens hun bezoek horen.

Ik vraag me af in welke levensfase ze geplaatst zullen worden in het nieuwe ethische rapport voor de volgordebepaling bij IC-beddentekort. Alle fases doorlopen? Alle schappen gehad?

Dat draaiboek. Ethische afwegingen zijn makkelijk zolang je ze niet in echte beslissingen hoeft om te zetten. Want hoe beoordeel je: door een onvatbaar cijfer van het totaal of door het niet in cijfers uit te drukken leed van de enkeling?

Ik hoor rechtse mensen linkse mensen wel eens toevoegen dat Stalin erger was dan Hiter omdat Stalin toch veel meer doden op zijn geweten zou hebben dan Hitler. Het is volgens mij een heel vreemde manier van Hitler goed te praten. (En daarbij: ze benoemen Hitler daarmee als een van hen, wat toch ook niet de bedoeling zal zijn).

Kijk we weten allemaal dat twee dosissen cyankali erger zijn dan een dosis, maar dat maakt die ene dosis niet minder dodelijk: dat je die best wilt nemen omdat het toch veel minder erg is dan twee. Zo zijn er ook geen gradaties in massamoord. De oneindigheid met twee vermenigvuldigen maakt de uitkomst niet groter dan de oneindigheid die je al had.

Een mensenleven is het hoogste goed. Er zijn geen factoren waarmee je daar iets aan kunt afdoen of iets dat er nog boven gaat. Als ze een sjoelbak met marmotten de beslissing lieten nemen was dat even ethisch als welk draaiboek met welke doorvorste richtlijnen dan ook.

Met die gedachten liep ik door de supermarkt en ik wist al welke uitgang de marmotten hier - ondanks wat er nog meer op het bandje stond - gingen nemen: die met de bemenste kassa. En contant betalen natuurlijk.

Maar ik zal ze er niet op afrekenen.

Aflevering 97

Gewicht: 62,6

Temperatuur: 36,4

De achteropzitter

Tot op heden heb ik nog geen bericht gehad dat ik weer naar buiten mag, ik wacht nog op een teken van Irma. Voor iedereen wordt het losser, misschien is mijn gebarentaal lezen nog wat onder de maat en heb ik het gemist. Politiek Den Haag gaat ook weer over tot de orde van de dag: lessen trekken of messen trekken.

Dus keek ik maar weer vanaf mijn balkon naar de wereld buiten. Ik zag een hoop van die witte mannen, waar het zo vaak over gaat de laatste tijd, langslopen. Het grootste gedeelte zag eruit als uitgeschuimde Vim. Dat die ooit gedacht hebben dat het lot van de wereld door god in hun handen is gelegd.

En verder kijkend kwam ik op een zaak die me al langer bezig houdt: wat is de functie van de achteropzitter op de scooter? De vooropzitter wil met zijn scooter indruk maken op de meisjes, maar de achteropzitter? Zou die echt denken dat ie met het achterop een scooter zitten indruk kan maken? Kijk mij, ik ken iemand met een blitse scooter!

Hetzelfde geldt voor de naastzitter in de sportauto. De bestuurder gaat indruk maken met zijn auto langs de terrassen. Maar die naastzitter? En wat als er nu een leuke dame wil meerijden, dan zal die naastzitter toch uit de tweezitter moeten? Of wurmt ie zich dan achterin het hondenbakje?

En wat gaat er precies in hun hoofden om?

Vragen, vragen, vragen: vertel het me.

[tekst loopt nog wat door]

• 'Mijn verantwoordelijkheid gaat niet eeuwen terug.' Waarom je trots dan wel?

(c) 2000-2020 Dieter Bruls