Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 22

Aflevering 82

Eerste Pinksterdag

Gewicht: 63,1

Temperatuur: 36,6 - 2 punten op de app, zoals tot nu toe alle dagen

Ontgroei je kinderbroek

Veel mensen zeggen de nieuwe corona-regels niet te begrijpen. Op tv zei iemand: nee ik snap de nieuwe regels niet maar ik heb ze ook nog niet bekeken. Ja daar begint begrijpen mee, er tijd in investeren. Je kan ook niet zeggen, nee ik vind Einstein vergezocht maar ik wil er niet te diep induiken. Ja je kunt het natuurlijk wel zeggen maar serieus genomen wordt je niet meer.

Maar om dan vervolgens het niet begrijpen als geldige reden zien voor het dan maar niet opvolgen van alle coronaregels (inclusief die die je wel snapte), dat is uit je domheid een deugd maken.. Ik snap ook het hele Wetboek van Strafrecht vast niet, ik zie dat echter ook niet als een aanleiding om dan maar willekeurig mensen op straat te gaan bestelen. Of om op wegwijzers te gaan staan, zoals ene Mr. Marvis, handelaar in kinderbroeken (shorts zijn kinderbroeken want geen lange pijpen).

Het bewijst maar weer eens: mensen die vrijetijdskleding dragen leiden een dubbelleven. Zoals constant zeiken dat ze hardwerkende belastingbetalers zijn, wat ik beide betwijfel, maar ondertussen als voetbalhooligans op straatmeubilair staan in hun zwembroek met lusjes. Wie in een poloshirt buiten een poloveld loopt is een patser en wie met wat voor shirt dan ook op een poloveld loopt evenzeer.

En wie is die Mr. Marvis met zijn 14 kleuren. Ken ik die? Moet ik die kennen? Die Mr. Marvis mag zich mister noemen, het is geen meneer.

[tekst verder onder tekening]

Le Voyage dans la Lune II

Dan was vandaag de koppeling van de Musk-capsule aan het ISS. Groot moment voor de Amerikaanse natie. Ondertussen hangt er gewoon ook een Japanse capsule aan het ISS, heeft niemand het over. En van de Amerikaanse bevolking gelooft ongeveer de helft dat de maanlanding fake was en in Hollywood is gedaan. Deze keer konden ze die angst toch niet hebben. We keken minutenlang naar een verloopstekker die alleen bewoog als de camera bewoog. Als je wilt volhouden dat dat in Hollywood gedaan is dan ben je al sinds Ben Turpin niet meer in een bioscoop geweest.

Trump zal het wel een groot moment hebben genoemd en vervolgens samenzweringsverhalen doorgetweet hebben, dat het allemaal fake is. Want als er zich iemand de laatste tijd tegen het beleid van de Amerikaanse president verzet is het Trump wel. Hij heeft de deep state in zichzelf ontdekt.

Zijn schizofrenie past bij de tweedeling in Amerika.

Ondertussen is het in de ruimte mensen van zuurstof voorzien blijkbaar een stuk makkelijker dan beneden op de grond.

Maar alles komt goed. Na de aantallen coronadoden volgen nu weer gewoon de voetbaluitslagen.

Overigens: na de grote pest epidemien kwamen er geen grote veranderingen op sociaal gebied. Alles bleef bij het oude. En nu?

Aflevering 81

Gewicht: 62,9

Temperatuur: 36,3

Eric Schreurs kwam te overlijden. 61 jaar. In de tijd dat ik nog strips voor de krant maakte sprak ik hem wel eens. De tijd dat de Nieuwe Revu het eldorado van de nieuwe Nederlandse strip was.

Zijn werk heb ik echter altijd te makkelijk gevonden, op een puberaal publiek gericht. De tekeningen waren voor mij ook te druk: een drol hoeft niet perse ook nog een steenpuist te hebben. Maar het was een aardig iemand en helaas liet hij zich al te lang niet meer gelden in de media, de albums volgde ik niet. Zijn hart liet hem in de steek, het had overuren gemaakt.

Individuele massahysterie

In Den Haag protesteerden een aantal fantasten tegen de zwaartekracht. Het zijn dezelfde mensen die achter de rellen in Mineapolis het werk van Soros zien. Mensen die vaccins als bedreigend zien en de aarde als plat. En die de raketlancering van vandaag ook ontkennen omdat NASA erachter zit en achter NASA zit natuurlijk ook Soros. En Musk en Gates zitten samen met Hillary Clinton in een illuminati-loge en roven niet Joodse baby's om te eten.

Ik denk overigens niet dat je die demonstranten in Den Haag moet straffen: ze moeten regelrecht naar het Pieter Baan Centrum. En vervolgens pas de straat op met een enkelband draaiend op Windows en met 5G-verbinding.

Dan waren er ook nog kerkgangers die tegen de regels hun god moesten aanbidden en die beloonde hun met ziekte en dood. Vooral blijven bidden!

En voor alle anti-EU-gekken in de demonstratie en het kabinet in Den Haag: natuurlijk zou Italie er een stuk beter voor staan als niet allerlei Italiaanse bedrijven zoals Fiat zich belastingtechnisch in Nederland zouden vestigen. We moeten vooral tegen de EU zijn omdat we nu ook al de belastingen voor ze moeten innen!

Privaat initiatief

De cafes en de terrassen gaan maandag weer open. Een klein fietstochtje toonde mij dat je op heel veel plekken al buiten je drankje kunt nuttigen. Vaak onder het mom van take-away en dan staat er buiten toevallig dat terras. Als je je maar aan de afstand houdt. In het Westerpark kan je een hele kroegentocht houden langs de foodtrucks die ook een drankje serveren in een kartonnen beker weliswaar om het een beetje to go te doen lijken. Het ligt aan het soort publiek dat het allemaal goed gaat. Maar ik vrees dat er maandag allemaal mensen met van die gelkopjes-kids gaan die anders nooit in de horeca komen, die hun recht van bijelkaar zitten willen uitoefenen. Het soort dat in de snackbar in Zuidknollendijkerspuidam onder de mayonaisekraan hangen al uit eten vinden.

Ja ik weet het: ik ben een elitaire snob. Altijd geweest. En bewust.

Meer privaat initiatief

Vreemd genoeg mis ik nog een aantal corona-initiatieven.

Terrasplekvasthouders: mensen die bij opening van een terras een plek gaan bezetten die online vervolgens te kopen valt.

Supermarktrunners: jeugd die voor de supermarkt staat om even wat boodschappen voor je te halen zodat je niet naar binnen die aerosolenhel in hoeft. 50 cent op elk product.

Publiekslijnen in voetbalstadions: betaallijnen van je club waar je kan inbellen om je gejuich live te laten horen bij spookwedstrijden.

En ik, ik leef verder in mijn quarantaine duikboot. Beat that Analogues!

Aflevering 80

Gewicht: 62,9

Temperatuur: 36,7

Spookglimlach

Elke keer als er iemand op straat naar me glimlacht glimlach ik terug totdat ik me realiseer dat ik een mondkapje op heb. Dan ga ik harder glimlachen. Alsof dat het zou kunnen compenseren. Tegen de tijd dat die dingen af kunnen zal ik als de vriendelijkste mens ter wereld gelden, altijd met die grote innemende glimlach.

Maar het is geen dag om te glimlachen. Iedereen is wel vrolijk door wat alles weer mag, op terrassen zitten, op vakantie (We mogen weer!) maar ik denk aan de mensen die nog steeds met het virus vechten. Dat het er minder worden betekent niet dat er geen mensen meer aan de beademing liggen. En dan de mensen die kampen met de nasleep en het zeer langzame herstelproces. Zonder zekerheid hoe ze er nu precies voor staan. Ik ga dat vooralsnog niet op een terras zitten vieren.

Muziek vandaag Mahler (liederen en Lied von der Erde), Motorhead (No Sleep'til Hammersmith, live) en The Damned Fiendish Shadows (live). De buren waren blij met mij. Eindeloos gelukkig ('Zo'n fijne buurman').

Morgen maar weer eens wat over de vleesgeworden pandemie die Trump heet.

Aflevering 79

Gewicht: 63,1

Temperatuur: 36,7

Boze wolven, nertsen en virussen

Er is naast een coronaplaag ook een wolvenplaag in Nederland en natuurlijk vooral weer in Brabant. Alsof je van een paar wolven wakker moet liggen.

Als je het leefgebied van wolven inperkt komen ze bij ons wonen en eten ze 'onze' schapen op. Hetzelfde geldt voor virussen. Die virussen zijn er altijd geweest, alleen ze raken ontheemd. En dat is wel om wakker van te liggen. Zeker omdat we alle virussen niet kennen en van wolven hebben we een aardig beeld. Die wonen in sprookjes.

Overigens roepen er nu weer allemaal Hans en Grietjes  dat het wachten is totdat een wolf een kind aanvalt. Er staat al jaren lang een hoge prijs uit voor iemand die met bewijzen van zulk een feit kan komen, die prijs is nog nooit opgehaald.

Gisteren zei er iemand op tv over klimaatneutraal gedrag dat ons persoonlijke handelen - of positief of negatief -  geen verschil uitmaakt, alleen dat van ons allemaal samen. Al onze gedragingen hebben consequenties, maar de grootte daarvan kunnen we ons moeilijk voorstellen. Dat geldt ook voor een epidemie. En dat is waarom veel mensen het belang van bepaald gedrag niet snappen.

In het vragenprogramma van de NOS vanavond kwam de vraag wat er kan gebeuren als het virus van een nerts weer terug springt op een mens, of het zich dan ook weer kan muteren. Nou als u plots een matje op uw kale hoofd hebt, dan weet u het. Past u dan alleen wat op voor anti-bontactivisten. Want voor je het weet is het weer over met je Barry Hughes-gelukje.

Eun junij

Dan hoorde ik dat het tegenwoordig - vanwege een minister - hip is (ministers en hip?) om juno en julij te zeggen. Net zoiets als zeuven zeggen. Ik kan het dan nooit laten om ook over neugen te gaan spreken en junij en julo te zeggen. En ik breid het dan uit tot eun junij. En tweu feubruari.

Blijf thuis

Ik bleef weer eens ouderwets thuis. Want dat is nog steeds het doel: blijf zoveel mogelijk thuis. Dus luisterde ik muziek. Das Lied von der Erde van Mahler is zo'n werk dat ik niet altijd kan luisteren (je moet niet gejaagd zijn). Maar als ik het kan dan is het zeer mooi en versterkt het de innerlijke rust. En dat geldt voor alle Mahler-liederen, soms gaan ze me op de wekker. Van de Kindertotenlieder heb ik twee versies een gezongen door een vrouw, een door een man. Die door een man is verschrikkelijk (van dat gezwollen blaaskakerij), die door een vrouw niet.

Ik heb dat ook altijd met rappers: zo'n betweterig ventje die mij het wel eens allemaal zal vertellen wijs ik de deur, naar een rapster wil ik nog wel eens wat langer luisteren.

En lezen. Het is altijd goed als ook eens een literator met een heldere kijk en een natuurkundige en wiskundige achtergrond eens naar een medische crisis kijkt. En daarnaast een verslag levert over corona in Italie. Een dun boekje van Paolo Giordano.

Dun. Het enige jammer is dat de Bezige Bij het nogal duur uitbrengt. Zulke boeken moet je als pamflet uitbrengen, voor een euro of twee bij de kassa van de boekhandel liggend. Iets wat je ook nog even meeneemt.

Andere landen kennen die boekentraditie, Nederland niet. Hier moet het boek altijd een aura van heiligheid hebben. Het moet mooi in de kast staan. Dus niet zeuren dat het slecht gaat met de boekenwereld: ook de hand eens in eigen boezem. Breng zo'n boekje goedkoop uit, de tekst is te belangrijk om te laten liggen.

Hoe lang zullen de volgende liederen nog actueel moeten zijn in Amerika? En zou het werkelijk een steun zijn voor de zwarte bevolking dat Trump en de minister van justitie het onderzoek naar de moordende politie steunt: wie geeft leiding aan die politie, wie geeft leiding aan het moorden? Want wie geeft mensen de indruk dat het OK is racist te zijn?

Dus: Nina Simone: Mississippi Goddam. En Billie Holiday: Strange Fruit.

Logo's van terroristische organisaties, een overzicht. Holm von Czettritz was een reclamelegende.

Aflevering 78

Gewicht: 63

Temperatuur: 36,4

Er waaien geen antwoorden in de wind

Na het succes van gisteren besloot ik weer te gaan fietsen. Maar er stond wind. Echte Nederlanders kunnen rechtop zittend tegen de wind in fietsen, met zo'n kop van ik ben Henk en ik eet elke ochtend havermout en ik heb zo'n hoofd en ik fiets tegen de wind in want ik ben een echte Nederlander. Ik niet. Ik heb een ander temperament, een van met een enorm kanon op de wind willen schieten. Enorme gaten in de lucht. Ook al helpt dat niet. Ik haat wind. Ik fiets liever de hele wereld rond dan 10 meter tegen de wind.

Vergeten straat

Kent iemand het boek Vergeten straat van Louis Paul Boon? Een van zijn minder bekende jonge werken: door bouwwerkzaamheden wordt een straat afgesloten en vervolgens vergeten. In Amsterdam hebben we ook zo'n straat: de Dijkmansgracht. Waar Hanneke's Boom en Mediamatic (het restaurant dat open is omdat elke bezoeker zijn eigen plantenkas krijgt. Met dit weer zat iedereen er trouwens voor want binnenin was het rond de 60 graden schat ik). Je kan er alleen komen via een weg van trap op, trap af, tunneltje door, de juiste steiger niet missen en vier keer op dezelfde plek staan. En na me drie keer de ellende in te hebben laten sturen weet ik nu eindelijk de weg: soms is het handig om met de grootste omweg te beginnen. Zoals als je verdwaald bent het het slimst is de weg te nemen waarvan je zeker weet dat die fout is, want dat geeft meer houvast dan de andere.

En dan ging ik nog even kijken bij waar vroeger mijn favoriete stadsstrand was, achter het Volkskrant-Parool-Trouw-gebouw. Ook daar ging bouwend Nederland te keer. De plek was natuurlijk ook te mooi. Welbehagen in schoonheid vinden is alles wind.

Er waaien geen antwoorden in de wind (2)

's Avonds ging ik via C-Span de live registratie van de raketvlucht van Musk volgen, het zag er niet naar Hollywood uit. Ik zag ze in het autootje stappen en daarna viel ik in slaap. Af en toe ving ik nog wat op dat ze nu in de raket zaten en toen ik weer een beetje wakker werd, vlak voor de lancering, werd het afgelast vanwege te slecht weer, wat kort daarna wel weer mee bleek te vallen. Elon Musk vliegt ook liever de hele wereld rond dan tien meter tegen de wind.

Corona, daar ging het over

De buurman kwam me vertellen hoe het zat met die verspreiding van corona (ja want daar ging het over). De hele corona-verspreiding kwam door Nike schoenen. 'Door die air-zolen.'

Misschien heeft hij wel gelijk. Want criminelen dragen ook altijd sportkleding van bekende merken en die zijn ook slecht. En toch laten mensen zich daardoor aansteken om ook die boevenpakjes aan te doen.

Aflevering 77

Gewicht 63,0

Temperatuur: 36,5 (geen symptomen op de app)

Een dagje buiten

Vandaag moest ik naar het ziekenhuis. Voor normale zaken. Omdat ik niet in het OV wilde, besloot ik te gaan lopen. Van het Westerpark naar het Oosterpark, een uur heen, een uur terug. Onderweg kwam ik langs het Centraal waar ze nog OV-fietsen hadden. Dus werd het een dagje toerist in eigen stad op zo'n geel blauwe huurfiets. Ik had het enorm naar mijn zin, het was dan ook het eerste grote tochtje buitenshuis in 76 dagen. Ik voelde me een beetje als een kalfje dat voor het eerst de wei ingaat.

Ik kwam iemand tegen die in het Concert-gebouw werkt. En dat gaat niet goed daar. Het afgelaste Mahler-festival is een enorme kostenpost, orkesten waren al geboekt en er moet betaald worden. Het grootste deel van het personeel vliegt er na de zomer uit en het gebouw gaat dicht. De KLM vliegt door zodat we elders cultuur kunnen blijven bekijken. Dat wat we thuis dan niet meer hebben. En we steunen liever een dure CEO met een extraatje.

In het ziekenhuis moest ik opnieuw gecheckt, maar met de mededeling dat ik de app al had ingevuld, mocht ik door.

Ik merkte al snel dat dingen doen met een mondkapje op en handschoenen aan enorm gestuntel oplevert. De rest snapte dat blijkbaar, die hadden die dingen niet aan en op. De dokter ook niet.

Dan kwam ik ook nog langs een grote mooie overzichtelijke rustige boekhandel, de rust daar vloeit vooral voort uit het feit dat die naast de universiteit ligt en studenten en boekhandels? Het was als een groene weide voor mij.

U gaat het merken.

Het leven buiten de kantoortuin

Er moet aandacht komen voor al die leidinggevenden die hun ego's in tijden van thuiswerken niet kunnen laten gelden. Ik bedoel: op een gegeven moment is men wel klaar met het knijpen van de kont van de eigen vrouw. Want we willen niet over een paar jaar van die zielige door de buurt sloffende mannetjes waarvan de buren heel meewarig zeggen, 'In de tijden van de kantoortuinen was hij een hele piet.'

Ook voor accountmanagers moet het moeilijk zijn. 'Papa wat doet een accountmanager eigenlijk?' en dat dan je vrouw zegt 'Ja Henk, wat doet een accountmanager nu eigenlijk? Het beheer en de verantwoording over de eigen paperclips?'

Dus hou een beetje rekening met die mensen.

Aflevering 76

Gewicht: 63,2

Temperatuur: 36,8

De duivel op zijn staart trappen

Dat gedram van christelijken dat de kerken weer open moeten. Lees jullie eigen persverklaringen: Mattheus 6.5-6:

5 En wanneer gij bidt, zo zult gij niet zijn gelijk de geveinsden; want die plegen gaarne, in de synagogen en op de hoeken der straten staande, te bidden, opdat zij van de mensen mogen gezien worden. Voorwaar, Ik zeg u, dat zij hun loon weg hebben.

6 Maar gij, wanneer gij bidt, gaat in uw binnenkamer, en uw deur gesloten hebbende, bidt uw Vader, Die in het verborgen is; en uw Vader, Die in het verborgen ziet, zal het u in het openbaar vergelden.

En zonder alle gezwollen geblaathannes betekent dat dat je helemaal niet met je togus op de eerste rij in de kerkbank moet willen zitten, zodat ze je zien in al je vroomheid en je nieuwe kleertjes. Nee bid thuis in de stilte van het trapgat want slechts daar zult ge contemplatie vinden. En het zijn de ongelovigen die u in het geloof zullen bijlichten!

Waar we voor thuisbleven-TV

Gisteren bedacht ik me opeens dat we vroeger allemaal thuisbleven om elke zondagavond op de VPRO Berlin Alexanderplatz te kijken. Misschien moeten dat al die Troosttelevisiemakers eens meenemen, we keken niet allemaal naar die boerenkuttenviolenstrijk-shows. Niemand bleef ooit thuis voor Ivo Niehe, ja de dode kanarie mits stevig opgesloten in zijn kooi. Franz Biberkopf is een huishoudnaam voor veel van mijn generatiegenoten.

Nog een foto en we kunnen kwartetten

Over de vorige foto die van Robert Johnson opdook schreef ik al ooit. Lange tijd was er maar een. Nu zijn het er dus al drie. Love in Vain.

Korte berichten

'Het duurt zolang, ' was ook in de oorlog de meest gehoorde klacht, 'en die onzekerheid dat we niet weten wanneer het eindigt.' Over de vele doden had ook toen  niemand het.

Door het Irma-effect willen steeds meer mensen doventolk worden. De opleiding vreest nu een groot gebrek aan doven.

De restaurants moeten niet klagen over die 1,5 meter afstand: het is lange tijd zo geweest dat als je buurman stokbrood bestelde jij wat moest opschuiven. En als ze kaasfondue hadden vond jij een week later nog kaas in je haar.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls