Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 21

Aflevering 75

Gewicht: 62,9

Temperatuur: 36,6

Ik volg het niet meer zo

Eigenlijk ben ik helemaal niet meer bezig met het gegeven dat ik al 75 dagen in vrijwillige quarantaine zit.

Mensen zeggen vaak dat vroeger alles beter was en dat later alles beter wordt maar nooit dat nu alles beter is. In het nu is het altijd alleen maar goed, nooit beter.

Ik vind het eigenlijk wel best, ik kan me op de meest simpele manier onthouden van alles waar ik anders ook geen behoefte aan heb. Ik hoef niet naar feestjes waar mensen hard moeten schreeuwen om naar zichzelf te kunnen luisteren. En handen geven heb ik altijd vies gevonden.

Het nieuws over corona volg ik ook niet meer zo, ook dat over de ontwikkeling van vaccins. Maar dat doen er meer niet. Ik hoorde dat in het Bijlmer winkelcentrum zwarte mensen elkaar vertelden dat zij geen corona kunnen krijgen. Maar ik weet dat de meeste slachtoffers in Amerika zwart zijn, zij blijkbaar niet. Men hoort graag wat men wil horen, wat uitkomt.

Het bericht dat je het virus buiten in de buitenlucht bijna niet kan oplopen dat hoefde maar een keer gezegd te worden dat onthoudt iedereen in een keer. Hoe minder gunstig voor henzelf hoe minder ze het willen onthouden.

En natuurlijk zijn er dingen die ik mis. Hele simpele dingen. Bitterballen op een terras eten. Maar dat kan je bij mooi weer ook op het balkon doen, maar dat doe ik dan niet omdat ik daarvoor weer te gezond leef. Japans eten in de Pijp.

En er zijn natuurlijk ook mensen die ik graag zou willen zien. Dat ik niet naar buiten kan stoort me niet, dat ik niet overal heen kan wel.

Aflevering 74

Gewicht: 63,1

Temperatuur: 36,4

Post

Om je quarantaine te vergemakkelijken: je kunt online postzegels kopen en je hebt geen printer nodig. Krijg je postzegels die unieker zijn dan de Blauwe Mauritsius. En iets over de post ontvangen breekt toch de dag.

De burgeroorlog met de 'Deep State'

Trump zou ondertussen gestopt zijn met zijn hydroxychloroquine-kuur, want die hield op. Er is nergens ook maar iets vastgelegd over de duur van inname (we weten er te weinig van af). Dus hij kletst maar wat. Ondertussen valt me op dat hij steeds ongezonder begint uit te zien. Ze vergelijken de foto's van Obama voor en na het presidentschap wel eens en die is duidelijk ouder geworden. Trump is niet alleen geestesziek, hij ziet er uit als een zwaar zieke, ook al werkt hij nauwelijks. Zijn spraak is steeds onsamenhangender geworden. Hij vergeet veel. Er zijn voldoende aanwijzingen dat hij geestelijk achteruit gaat, ook insiders zeggen dit. Lichamelijk lijkt hij me ook steeds meer een wrak. Het moet de mensen rond hem heen duidelijk worden dat hij misschien nog wel de verkiezingen kan winnen maar dat de kans groot is dat hij zijn volgende termijn niet uitzit. Dat hij gewoon dood omvalt, zeker als hij allerlei kwakzalvermiddeltjes zou nemen (en er zijn vermoedens dat hij uppers en downers neemt). Of, nog erger, dood voor zijn tv wordt gevonden. Erger?

Ja want wat gebeurt er dan in Amerika? Gezien de voortrazende complottheorieen rond Kennedy zie ik het niet gebeuren dat zijn achterban ooit in een natuurlijke dood zal geloven. Er zal een situatie van bijna burgeroorlog ontstaan en de vice-president die dan president wordt, Pence, zal niet het leger tegen de opstandelingen in durven en willen zetten.

[tekst loopt door]

Oorlog op de terrassen

Tweede Pinksterdag wordt ook leuk: een vrije dag, de zon zou best eens kunnen schijnen. De horeca gaat weer open. Er zijn veel minder terrasplekken. Mensen moeten afstand houden, er moet gecontroleerd worden of mensen tot een huishouden behoren.

Iedereen moet in de rij staan voor zijn terrasplek.

Zodra ze de lokaliteit in willen, dus ook voor het toilet, zal hun gevraagd moeten worden of ze koorts of andere symptomen hebben of recent hebben gehad. Elke keer opnieuw.

Er wordt gedronken. Handhavers, politie. En dan willen ze de volgende dag met zijn allen naar de corona-teststraat. Volgepropte auto's vol. En de hond moet ook getest.

Ik bedoel maar, een volk dat massaal in een fluisterboot gaat zitten in Giethoorn. Alleen bij de gedachte aan Giethoorn al wil ik thuisblijven.

In mijn hand: Over corona verschijnt niet zoveel interessant drukwerk, we zijn te digitaal geworden. In het begin van de Londonse punk, toen het nog geen wereldwijde pandemie was, verzamelde Toby Mott elk flyertje en elk postertje dat er maar te vinden was. De vormgeving ging hand in hand met de net breder ter beschikking komende kopieerapparaten. Een deel van zijn verzameling kwam in een op 500 pagina's dik op krantepapier gedrukt boek van Phaidon (modern times but not on the internet!). De complete verzameling die 1976 tot 1980 behelst zal ooit wel als the Mott Collection in een museum worden opgenomen. Ik verwacht niet dat er van corona zo'n mooi boek zal verschijnen.

Aflevering 73

Gewicht: 62,9

Temperatuur: 36,4 - symptomenvrij

De Pest van Camus uitgelezen

Familiair, al te familiair

Misschien helpt het om bij te voorziene drukte bij overvolle parken en stranden bodybags uit te delen. Of dat er een stand staat met drie vriendelijke oma's en dat dan elke huisvader - voor het oog van zijn gezin - dmv het in een mand leggen van een bal aan moet geven welke van de drie hij dood wil hebben. Ja leg dat daarna maar eens aan je kinderen uit.

Het viel me in de stad op (ik wandelde even langs de randen van de stad) dat er wel heel veel driegeneratiehuishoudens zijn en het idee dat Marokkanen homo-onvriendelijk zijn is ook niet waar: ik zag heel veel groepjes jongens samen over straat lopen, die vormen dus allemaal huishoudens en houden van elkaar.

Maar goed het waren toch voornamelijk de gezinnen die zich niet aan de regels hielden. En als je weet dat dat ook nog eens de ergste besmettingshaarden zijn baart mij dat zorgen. Vooral omdat men niet aan het gezin lijkt te mogen komen, dat is een heilig huisje. En hoe moeten die mensen op een terras bediend worden als ze allemaal aan elkaar plakken? Daar is geen doorkomen aan voor het bedienend personeel.

Gelukkig is mijn familie niet zo. Ik had voor de corona-era een familiefeest en er was welgeteld een moment dat iedereen op dezelfde plek stond (en dan nog op 1 meter 50). Voor het overige had ik een familiefoto alleen met een drone kunnen maken. Van grote hoogte. Te eigenwijs om achter elkaar aan te lopen allemaal.

[tekst loopt verder]

Nu we het toch over familie hebben, wordt me de laatste tijd vaak gevraagd of de voorzitter van het veiligheidsberaad familie van me is. Ja, een neef. We zijn in hetzelfde dorp opgegroeid, een paar straten van elkaar af, zaten op dezelfde scholen.

Om het nog preciezer te stellen: ik ben zelfs in dezelfde kamer als hem geboren.

En elke keer als ik in een praatprogramma of actualiteitenrubriek hoor 'En Bruls heeft gezegd' dan schrik ik en vraag me af wat ik nu weer gezegd heb. Want als mijn woorden herhaald worden heb ik weer eens iets gezegd waar mensen boos om worden. Ik kan zoveel mooie woorden gebruiken; die worden niet herhaald.

Nu weet u wel weer genoeg.

In mijn hand: een Tatra 603. Een van de weinige auto's die niet beeldvervuilend is. Een filmpje met mooie beelden van Tsjecho-Slowakije.

Aflevering 72

Hemelvaart

Gewicht: 62,7

Temperatuur 36,5

De herder verliet zijn kudde

Het is zo'n dag dat alle Help mijn buurman moet zonodig iets doen-types de slagzin 'Niets erger dan een Kaercher' waar moeten maken. Er moeten weer in bloei staande planten worden schoon gebladblazerd.

En ook zo'n dag van mannen die met hun opgeschoren kop en een koelbox langs het bord dat het strand te vol is lopen. Zo'n vleesgeworden manifestatie van het tweede generatie slachtoffer van het Kwartje van Kok dat beslist naar dat strand moet waar iedereen heen ging omdat het daar beter moet zijn: kuddegedrag is zijn schreeuw om vrijheid.

Ik ken iemand die op dagen zoals dit ook naar het strand gaat. Ze stuurt me dan foto's van stranden waar je tot aan de horizon niemand ziet. Gewoon hier langs de Noordzee en niet dat ze heel ver voor onbereikbare stranden gaat, ze heeft geen auto. Ze onderscheidt zich dan ook van de gemiddelde Nederlander doordat ze hier niet geboren is. En dus niet dat aangeboren gedrag heeft om altijd daar aan te sluiten waar het het drukst is.

Dat zal nog een van de grootste problemen in het OV worden: die mensen die maar altijd klagen dat de treinen te vol zijn omdat ze met zijn allen op een kluitje instappen. Leer ze dat maar eens af zonder stroomstootwapens te mogen gebruiken.

Want ze zien geen grotere vrijheid dan vlak tegen elkaar aan schurken. De herder heeft hen duidelijk verlaten.

Aflevering 71

Gewicht: 64

Temperatuur: 36,6

Zoals de waard is

Er is een bepaald soort ondernemer die een heel negatieve kijk op hun klanten heeft. Sportschoolhouders die menen dat de mensen zonder de discipline van de gym niet gaan trainen.

En strandtentuitbaters die roepen dat als hun zaken niet open gaan de mensen massaal op het strand gaan zitten poepen.

Het jongens van de straat-kapitalisme dat de moraal zou moeten redden.

Vervreemding

Er gaat weer wat veranderen: bijeenkomsten met meer dan een doventolk zijn bijvoorbeeld weer toegestaan. Maar goed, sommige mensen houden het dan ook niet meer uit thuis: als je al je toiletpapier al op kleur in de voorraadkast hebt gezet, dan dreigt er een groot gat.

Ik ken iemand die al bij vier videovergaderingen heeft gezeten waar die helemaal niet thuishoorde. Niemand die wat vroeg.

Cursus

Na 70 dagen in afzondering binnen zitten kan ik me een specialist noemen. Ik overweeg lessen te gaan geven in alleen zijn. Met als eerste les: leer niks te doen. En dat betekent niet dat je de hele tijd niks moet doen maar dat je er geen moeite mee moet hebben als je eens niks doet.

Muziektip voor vandaag: Alle 7 strijkkwartetten van Bohuslav Martinu (1890 - 1959). Ik raad de uitvoeringen van het Stamitz Kwartet aan.

Aflevering 70

Gewicht: 63,8

Temperatuur: 36,2

Hydroxychloroquine

Trump slikt al enige tijd hydroxychloroquine, zegt hij. Ik geloof daar niets van. Ten eerste omdat de man gelooft dat hij boven de realiteit staat en zeker niet vatbaar is voor een virus dat hij gewoon ontkent. Maar ik zie hem er daarnaast ook voor aan een enorme hypochonder te zijn. Maar - ten tweede - hij zou natuurlijk nooit toegeven er angst voor te hebben. Ten derde omdat als het zo was hij dat nooit anderhalve week voor zich had kunnen houden.

En ten slot omdat hij altijd liegt. En deze keer wil hij met zijn leugen de indruk wekken dat het allemaal wel meevalt omdat er een medicijn tegen corona is.

Trump slikt geen hydroxychloroquine. En zo wel zou hij het niet kunnen uitspreken: hij heeft dit woord ingestudeerd, zoals hij dat met elke leugen doet.

Inconsequent

Vaak hoor je mensen op de EU schelden omdat het van alles eenheidsworst zou maken. Maar het is ook weer niet goed als elk land dan een andere afstand voor afstandhouden heeft, 1,5 meter hier, 2 meter over de grens en dan zou het in Frankrijk 1 meter zijn. Dan gaan ze dus zeuren dat het allemaal verschillend is en dat mag niet dat men andere conclusies trekt.

En dan zeggen dat je vrijheid beknot wordt door dat afstand houden terwijl je wilt dat iedereen hetzelfde over die afstand denkt. En de ander inconsequentie verwijten.

In mijn handen: The Adverts: One Chord Wonders. (Stiff BUY13 - 1977) - filmpje is live in The Marquee en dat was eigenlijk een vrij klein zaaltje in Wardour Street in Londen. Vaak geweest in die tijd.

Aflevering 69

Gewicht: no score

Temperatuur: 36,2

Aanvullingen op gisteren

Bij dat Historische lijstje van gisteren: gek dat er niets van over Europese Unie op staat of de invoering van de euro. Terwijl ik daar toch heel blij mee ben.

Ook tipte ik gisteren even het sociale mediagebruik aan. Dus dat je er op zou terugvallen op momenten dat je minder echt sociaal contact hebt. Niet dus. Het irriteert alleen maar, leidt af. Natuurlijk gebruiken alle happy- en exposureposters die media nu minder, want hen blijkt plots dat hun leven zonder de ik steek je de ogen uit-uitstapjes niet zo glorieus is en dat ze zonder al die over the top-blijmomenten snel in een dip zitten. Echter zo'n gebruiker ben ik niet. En ik ben neit de enige redelijke gebruiker die afhaakt.

Misschien merken we extra dat het echte contact niet door die schijnwereld van opgestoken duimpjes vervangen kan worden.

Ik krijg zelfs de neiging meer te gaan bellen omdat dat de hele dag doorgaande gewhatsapp alleen maar stoort.

Aanvullingen op morgen

Nog zoiets: op balkonmomenten reken ik ook niet meer. Was het bij ons al veel minder dan in de Romaanse landen, ik had toch wel nog iets verwacht. Er was het klappen voor de zorg, het compleet mislukte zingen van het Wilhelmus op Koningsdag en ik had wel iets waardigs verwacht met de Dodenherdenking (maar de Nederlander gelooft niet in gezamenlijk herdenken, uit angst misschien dat ze dan ook dingen moeten herdenken die ze liever niet herdenken?).

Ik verwacht dan ook niet er van de solidariteit veel over is zodra het over is. Of dat er iets veranderd. We zullen massaal weer in de vliegtuigen stappen omdat we dat weekje Thailand nu wel verdiend hebben. De solidariteit zal over zijn zodra het vaccin er is: we zullen iedereen onder de voet lopen (inclusief de zwakkeren die we nu zeggen te willen sparen) om eerste in de rij te staan.

En het pharmabedrijf dat enorme bedragen gaat verdienen aan het patent, gaan we natuurlijk boycotten maar niet als ze ook ons merk zonnebrand blijken te maken.

En we zullen zien dat onze pensioenbeleggers erin belegd hebben en dus...

Rusland en de stilstaande tijd

Ik zag gisteren een Russische arts over de Russische ziekenhuizen buiten Moskou en Sint Petersburg. Over doktoren, verplegend personeel en patienten die op de televisie mooie verhalen zien over hoe goed het met de hospitalen in de etalagesteden gaat, maar zelf in een abattoir terecht komen, met bedden op de gang en waar aan alles waar maar een tekort aan kan zijn, ook een tekort aan is.

Ik moest aan de verhalen van Boelgakov denken die na de revolutie tewerk wordt gesteld in een ziekenhuis in een afgelegen oblast, verhalen waar je mismoedig van wordt, verhalen van een eeuw terug. Niets veranderd.

En Poetin regeert vanuit zijn datsja. Net als Stalin toen de Duitsers diep het land indrongen. Klaar om iemand anders de schuld te geven.

Het coronavirus houdt van leiders die weinig op hebben met de democratie.

Phil May zanger van the Pretty Things stierf. Ze afficheerden zich als een vuigere versie van the Rolling Stones. Hun gitarist Dick Taylor speelde als bassist in de eerste versie van the Stones. In Nederland waren ze van grote invloed op bijvoorbeeld Wally Tax and the Outsiders. Ik zag ze ooit op een klein Amsterdams podium, vergane glorie en niet uitgekomen dromen.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls