Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 20

Aflevering 68

Gewicht: 62,8 (zin in taart)

Temperatuur: 36,4

Toch een vakantie boeken?

Ik zag opeens een uitweg, ik hoef niet op vakantie in eigen land of op het eigen balkon. Ik heb een broer in Berlijn en een in Leipzig en Duitsland maakt een uitzondering voor bezoek aan tweedegraads familie.

Historische gebeurtenissen

Enige tijd geleden (de tijd gaat snel gedurende quarantaine) gaf ik een lijstje met Grote Historische Gebeurtenissen tijdens mijn leven. Er vielen me er nog een paar in: de Bijlmerramp, de vrijlating van Nelson Mandela, de Vietnam-oorlog, het aftreden van Nixon (aan beide alleen herinneringen van vertrekkende helikopters), de koppeling van de Soejoez aan de Apollo, de grote demonstratie tegen kruisraketten, het Verdrag van Helsinki (direct vergeten).

Het grootste deel hangt echter samen met de Koude Oorlog en die zou zeker op het lijstje kunnen, maar zit die al niet in de Val van de Muur? Zelfs de Maanlanding hoort bij de Koude Oorlog.

En er is de grote strijd voor gelijkberechtiging en vrijheid, de Emancipatiestrijd. Maar die is al veel ouder natuurlijk en over ook nog niet. Dus of die?

Dus als ik de Val van de Muur als het begin van een nieuw tijdperk zie wordt het lijstje:

• De Koude Oorlog

• De maanlanding

• De val van de muur

• 9-11

• Corona

Aanvullingen? Mail.

Overig

Ik heb weinig te melden geloof ik. Ik kan nog wel wat nieuws herhalen maar hebben we daar eigenlijk ook niet allemaal genoeg van inmiddels?

Ik lees nog steeds De Pest van Camus en dat bevalt. Het is erg herkenbaar. Die zogenaamde eerste Corona-roman van die taalgrappende taalkundige Wim Daniels voegt hier denk ik niets aan toe.

Op de een of andere manier gaat de tijd snel. Te snel. Aan het einde van de dag denk ik steeds dat ik meer had willen doen dan dat ik gedaan heb.

Maar vandaag was een beetje prikkelloos (zelfs de BliBra-dagaflevering gaat op herhaling). Geen post van de buitenwereld, geen krant. Geen pakketjes ook (laatst kreeg ik nog een hele mooie vintage Kohinoor-potlood opgestuurd!). En alle sociale media stoort voornamelijk (je zou verwachten dat je ze in quarantaine meer zou gaan gebruiken: bij mij wordt het minder. Daar zit een onderwerp in!).

Het moet snel weer nog mooier weer worden, daar houden virussen niet van.

Dus morgen beter.

Aflevering 67

Gewicht: 63,2 (hierover onder meer)

Temperatuur: 36,4

Overgewicht, overschot en niks over hebben

De pakhuizen liggen vol overschotten van de restaurants: niet afgenomen aardappelen en vrieshuizen vol vlees. Omdat de horeca dicht is eten we dus minder: het was dus blijkbaar allemaal overbodig.

Ondertussen vliegen de corona- en quarantainekilo's eraan. Terwijl we toch al die verjaardagstaartjes van collega's, bedrijfsborrels en de dagelijkse vette hap in het o zo gezonde bedrijfsrestaurant missen.

En het Wereldvoedselprogramma waarschuwt voor grote hongersnood.

Ik? Ik viel drie kilo af. Ondanks dat ik minder beweging heb.

[tekst loopt door onder tekening]

Droom

Ik droomde vannacht dat ik in een spookhuis was. Op een helemaal wit overloopje stond een gristelijk ogend gezin geheel in het roze. De ouders zeiden dat ik met Barbie op de foto kon, ze wezen op hun drie kinderen, twee meisjes en een jongen. Die zeiden in koor 'Ja met Barbie op de foto!'

Ik liep door, een helemaal witte wenteltrap af. Beneden kwam ik bij een kastdeurtje. Dat maakte ik open. Binnenin was een melkglazen ruit. Links zat een lichtschakelaar. Ik nam aan dat ik daarop moest drukken. Boven riepen de kinderen 'Ja met Barbie op de foto!'

Er verschenen vijf witte stippen op de in de kast bevestigde ruit, als een poster* die ik ook in mijn droom kende.

'Ja met Barbie op de foto!' Er zette onheilspellende muziek in (ik dacht nog, goed gedaan). Toen verscheen er een gezicht in wit.

Daarna werd ik wakker met de gedachte dat ik iets heel belangrijks zou hebben gezien als ik nog even doorgeslapen had.

Tot besluit: een heel leerzaam filmpje over iemand die in gesprek gaat met 100% Trump-aanhangers. Maar om die mensen te kunnen begrijpen moet je begrijpen waarom mensen denken dat de aarde plat is.

*] - Poster van Koichi Sato voor IdcN (International Design Center Nagyoa)

Aflevering 66

Gewicht: 63,4

Temperatuur: 36,7 (jammer dat ik niet meer apparaten heb om van alles op te meten)

Songfestival

Het Songfestival houdt de mensen bezig. En dat kan gewoon doorgaan ook zonder publiek en artiesten. Niemand boeit die liedjes, waarom kunnen we niet alleen de punten doen? Griekenland stemt toch wel op Cyprus ook zonder liedje.

Chinees complotvaccin

China werkt ook hard aan een vaccin en het zou opschieten. De complotdenkers maken intussen overuren om een theorie te vinden die Bill Gates aan de Chinese communistische partij linkt. Een testversie van die theorie wordt binnenkort uitgezet bij een select aantal proefpersonen (allen Ongehoord Nederland-leden), een controlegroep krijgt een placebo toegediend: een fake-theorie, die dus zomaar op waarheid gebaseerd kan zijn, maar daar zijn ze allergisch voor.

De buurman heeft nogal een hang naar complotten: 'In alles van de Chinees zit spyware zelfs in de nummer 72 met extra vlees.' Dus die heb ik verteld dat de Wet van Newton ook wereldwijd is ingevoerd zonder dat we daar stemrecht over hebben gehad en dat dit puur een dogma van de wetenschap is.

Bij de slager meten ze nu ook temperatuur op aan de deur. Ik stopte het ding ook braaf in mijn mond. Degene na me mat anaal. 'Dat doen de meeste, is preciezer,' zei de slager, 'stukkie worst?' Ja je doet alles om gezond te blijven.

Vakantie

Voor de Fransen moet het een opluchting zijn dat er dit jaar geen afrits-Henken met hun gel egelkopjes die kids heten komen en die altijd de hele camping bederven door diepvriesfrikadellen op de BBQ te gooien. Vakantie in eigen land wordt daarmee voor de Fransen heel dragelijk.

Vakantie in eigen land, ik doe er niet aan mee: ik roep mijn balkon tot onafhankelijk uit om zelfs aan het begrip te ontsnappen. De hel van Dante lijkt me aangenamer dan een heel land vol Nederlanders die allemaal in eigen land vakantie vieren. De Rijdende Vakantierechter (in een caravan!) lijkt me een logische aanvulling. Alhoewel ik massamoord ook niet uitsluit.

Afsluitend, de coronaregels zouden onduidelijk zijn en per regio verschillen: ik wist niet dat 1 meter 50 per regio verschillend is.

Aflevering 65

Gewicht: 63,5

Temperatuur: 36,6 (privacygevoelige informatie)

Kantoorleven

De buurman had het nu helemaal gehad met dat thuiswerken. Hij miste de voetbalpool. 'En op dagen als vandaag hadden we ook nog een songfestivalpooltje.' En dat moest hij nu allemaal missen door dat thuiswerken. 'En er was altijd wel weer een gebakkie bij de koffie.'

Voor alle werkgevers die thuiswerken nog tegenhouden: ze waren in 1964 al achterhaald.

Cultuur

Mocht u binnenkort nog in Chemnitz (spreek uit Korl Morx Stodt) komen ga dan even naar de expositie over Clara Mosch. Het is een expositie die eigenlijk een geluk bij een ongeluk is. Clara Mosch was een DDR-kunstgroep die subversieve happenings deed, vastgelegd werd er weinig. Totdat zich een fotograaf meldde die het wel wilde vastleggen, maar die werkte dus ook voor de Stasi. En die foto's worden nu geexposeerd.

Meer cultuur, ik had het er al eerder over het Mahler Festival gaat niet door maar online gebeurt er wel van alles. Alle symfonieen en documentaires over het ontstaan van die werken. Dus voor mensen die altijd denken dat je kunst moet begrijpen valt er veel te winnen.

En Debbie doet Bolan, oftewel Blondie doet T-Rex: Get It On. En twee maanden later was Marc Bolan dood.

Meer heb ik niet vandaag, oh acht, toch nog: de landing van de Graf Zeppelin in New York (geen angst, dit gaat goed, het was de Hindenburg waar het fout ging en dat ook alleen maar omdat Duitsland geen beschikking meer had over edelgassen).

Morgen vast wel weer meer.

Aflevering 64

Gewicht: 63,8 (maar zonder in details te treden, daar moest nog wat vanaf)

Temperatuur: 36,4 (ietwat stroeve keel gisteravond)

At your surfer!

Er waren er die vonden mijn stukje over de surfers gisteren te hard, maar kijk dan even naar bovengaande schermfoto van de NOS-website: 52 nieuwe doden, tegenover 5 dode surfers. Aan de linkerkant zie ik twee mensen die hun leven dagelijks inzetten om anderen te redden, aan de andere kant het clubhuis van die surfers die verwachten dat redders hun leven inzetten voor het feit dat zij hun eigen leven voor de kicks in de waagschaal gooien.

De gestreepte deur rechts op de ziekenhuisgang lijkt regelrecht in het eveneens gestreepte clubhuis uit te komen.

Er is amper nog aandacht voor de mensen die naamloos sterven aan een virus terwijl de talkshows vol gebabbeld worden over surfen en hoe goed en bedreven ze er in waren en de zee als hun broekzak kenden. Niets over de mensen die voorzichtig leefden en goed en bedreven in dat leven waren en het zo goed kenden als hun broekzak.

Sociale distinctie

Ik pleit voor sociale distinctie! Niet met een blauw afwasdoekje over straat. Overigens over straat: als iedereen met een rijbewijs dit had moeten halen op basis van zijn loopgedrag dan werd nog maar een op de twintig rijbewijzen verstrekt. Afstand houden is er niet bij, voorrang verlenen ook niet, en participerend inzicht ontbreekt helemaal. Maar goed ik ben dan ook nog nooit iemand tegen gekomen die van zichzelf zegt dat hij/zij een slecht chauffeur is, terwijl ik toch hoofdzakelijk uiterst beroerde rijders ken.

Op internet sturen mensen die van zichzelf menen dat ze alles doorzien een foto rond waarop het Bill en Melinda Gates Center for global human population reduction staat. Nu zeggen ze voortdurend dat hij een geheime agenda heeft (het uitroeien van de mensheid door een vaccin) en dat zij alleen zo slim zijn om dat door te hebben, maar dan zijn ze wel zo dom dus om te verwachten dat hij dat dan heel groot op een gebouw zet.

Als Bill Gates de mensheid had willen uitroeien had hij dat al lang via het gratis downloaden van Microsoft Word kunnen doen (overigens vind ik Windows NT een heel geslaagde poging) want wedden dat die knutselbreintjes dat allemaal op hun computertjes hebben?

Aflevering 63

Gewicht: 63,1

Temperatuur:36,6. Geen symptomen.

Afscheid op het schoolplein

Ik hoorde over het probleem rond het afscheid nemen op het schoolplein. Waar gaan die ouders heen dan? Hebben die passage geboekt op een schip naar Patagonie? Om daar acht jaar een schapenfarm te gaan uitbaten?

Ik riep vroeger daag als ik thuis weg ging en riep hallo als ik er weer was. Vanaf de eerste dag dat ik naar de kleuterschool ging. Ik begreep al die ouders aan de schoolpoort niet. (Goed, eerlijk: mijn moeder is de eerste ochtend meegegaan om te zeggen dat ik niet bij nonnen in de klas wilde omdat ik die naar vond, maar 's middags ging en kwam ik zelf weer terug. En een keer toen ik een bril kreeg, voor een noodzakelijke gebruikshandleiding, want dat was toen nog hogere raketbouwkunde, een bril.)

Niet de Von Trapps

Ook toen ik later op de school zat waar mijn vader werkte. Ik ging altijd zelf. Het idee om met hem mee te gaan kwam niet eens bij me op. Als mijn vader me passeerde op de fiets (ik liep) was hij zolang hij achter me was, mijn vader, had hij me gepasseerd was hij de meester van de school. En daar noemde ik hem dan ook meester. Op de terugweg was het andersom, had hij me ingehaald werd hij verder fietsend weer gewoon mijn vader. Groeten deden we niet, dat deden we thuis. We waren een familie die niet grossierde in Sound of Music-gedrag.

Dus nogmaals: ik begrijp dat hysterisch gedrag van ouders niet. Laat je kinderen toch een keer met rust.

Voucher

De buurvrouw was aan de deur met een vraag. Ze wilde weten hoe dat zat met die vergoedingen voor reeds geboekte reizen. Ze vertrouwde dat met die vouwtjes niet helemaal: 'Iedereen kan toch een vouwtje in zijn ticket maken?'

De visch...

Nee en in dagen dat er nog steeds doden vallen door een klote-virus (en de stemming zo is dat het allemaal goed gaat) ga ik niet lopen janken om een stel mensen die met een strijkplank gaan rommelen op een zee die niet te strijken valt.

De zee is nooit je broekzak dus ook geen redes over dat de visch duur betaald wordt. Wie gevaarlijke sporten doet, kan sterven, anders moet je gaan punniken.

Aflevering 62

Gewicht: 63,4

Temperatuur: 36,7

Bij de kapper

Mandy van de Knipperette moest naar de temperatuur vragen. Of ik nog verhoging had gehad.

'Ja, 39 graden.'

'Oh lekker,' zei ze, 'Spanje?'

Op school

En dan zijn de scholen weer open. De meesters en juffen maken zich het meest druk of de kinderen wel afstand kunnen houden, 'als ze een spontane knuffel willen geven of een high-five.' Ik geloof niet dat wij het ons vroeger in ons hoofd haalden om juffrouw T. een spontane knuffel of een high-five te geven. Voordat we de verhoging waarop ze zat en waar je niet op mocht komen, bereikt zouden hebben, hadden we al met een draai om de oren in de hoek gestaan. Want daar eindigde alles wat spontaan was.

In de krant

In de Volkskrant las ik over een Chinese studente die geciteerd werd met 'Ik heb geen tijd had om mijn vrienden te missen, ik focus op mijn studie.' Misschien is dat een aardige tip voor al diegene die zo zeuren over hun coronataine. Focus je eens op wat anders dan je eigen kleinzielige leed.

Ikzelf scheen ook geciteerd te worden, in het Brabants Dagblad. Een tweet over mensen die in hun slaapzak voor de kapper lagen en met hun lange haar op Damslapers leken.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls