Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 15

Aflevering 33

Eerste Paasdag

Gewicht: geen betrouwbare meting

Temperatuur: 36,7

Mijn paasontbijt nuttigde ik met een corona-patiente (via de camera, ook het eieren zoeken en bij het koppen won het scherm). Daarna gingen de sociale media uit.

Het leek wel of ik daarmee voor het eerst in vijf weken quarantaine eens een rustige dag had. Ik nam plaats op mijn balkon en nam Boelgakov weer ter hand en las hoe hij 100 jaar terug als plattelandsarts werkzaam was. Op negen werst was de eerste kerosinelantaarn, bij een station waar de trein alleen als de sneeuwval daartoe dwong stopte. Op veertig werst was het eerste leven, daar stond de meest dichtbij zijnde elektrische lantaarn en stopte de trein altijd.

Karel van het Reve zat vijftig jaar later in zo'n trein. De vlaktes waren nog steeds eindeloos en in de tussentijd leek er weinig te zijn veranderd. Die enorme Russische ruimte lijkt de tijd stil te zetten. Als de afstanden tussen sterren: je schudt er emmers tijd in leeg maar er komt nooit een einde in zicht.

Boelgakovs verhalen lijken op de verslagen van IC-artsen nu. Als je zijn verhaal over de kippenpest en de daarop volgende semi-lockdown leest, lijkt inderdaad of de tijd stil heeft gestaan: nog steeds actueel.

[tekst loopt door]

In het land leek het ook goed te lopen. Behalve dan de aso's die zonodig naar de bollen moesten ('Ik kwam hier toevallig langs', ja, op een landweg ergens waar je nooit komt met je GPS. 'Ik hield het binnen niet meer uit', ja, dat zei Dr. Mengele ook). Van mij mogen ze van die bollenvelden mijnenvelden maken: sommige mensen moet je het hoofd eraf blazen om ze aan het denken te zetten.

Tot besluit: op de IC waakte een Portugese verpleegster over Boris Johnsson. Toch handig de Europese Unie.

Aflevering 32

Stille Zaterdag

Gewicht: 63,6 kilo stabiel

Temperatuur: 36,7 graden. Dacht gisteren verhoging te hebben, ik bleek slechts te lang in de zon te hebben gezeten.

Gek. Er wordt minder benzine verkocht maar de prijs gaat omhoog. Maar voor wie het nog niet wist: de vrije markt economie is slechts voor het proletariaat, de concerns hanteren voor zichzelf het socialisme.

Het is zoiets als sportprogramma's op tv: alle sportwedstrijden zijn gestopt maar de programma's moeten door. Zodat u vooral niet afkickt.

Ik blader verder in de krant: een paar pagina's verder zegt een gedragseconoom dat eigenbelang niet meer voorop lijkt te staan nu. En dan lees ik dat Richard (We're only in it for the money!) Branson voor 1 miljard dollar aan belastingen ontweek en nu vooraan staat in de rij om steun van de overheid. En iets verder mag je concluderen dat Trump de beloofde financiele tegemoetkomingen allereerst richting eigen bedrijf leidt, vanwege de gedaalde inkomsten ten gevolge van zijn maatregelen. De rekening wordt uiteindelijk betaald door de onderkant van de samenleving. En dan zou door de coronacrisis alles op zijn kop worden gezet? Alles komt weer netjes op zijn pootjes terecht.

[tekst loopt door]

Een mevrouw op tv - ze was filosofe en vroeger speelde ze in het punkbandje Krapuul, waar Geert Mak groupie van was - zei dat er een denktank voor de coronacrisis moest komen. Zie je het voor je: dan is de corona eerder voorbij dan de crisis.

Ondertussen groeit de Generatie Nieuw Normaal op in een 1 meter 50-samenleving, die gewend zijn geraakt aan samen via Zoom een espressootje te drinken en elkaar daarna een Tikkie te sturen. En die toekomstig de psychologen gaan platlopen omdat ze zo weinig aangeraakt werden. Een jonge generatie die in de veronderstelling leeft dat wij niets anders deden dan voetbalwedstrijden bezoeken.

Dat de generatie die boven ze zit veel erger is, dat is een groter probleem: die geloven in het Fake News dat 5G corona verspreidt net zoals ze iets denken achter witte strepen in de lucht. Of in ononderbouwde filmpjes waar iemand hoest en een kernexplosie veroorzaakt: corona tast je longcapaciteit aan, als je nog zo kunt hoesten heb je de longcapaciteit van iemand die marathons loopt en ondertussen op een tuba speelt. Als je deze samenzweerders beziet is het nog vreemd dat er soortgenoten zijn die een medicijn, een therapie of een vaccin proberen te bedenken.

De generatie die constant roept dat ze vooral gaan lezen in de sociale afzondering en dan een boek over de maagverkleining van Patty Brard leest. Wie daarover leest leest zich een hersenverkleining.

Stille Zaterdagmuziek: de derde van the Saints (Prehistoric Sounds), een onderschat meesterwerk, zou in ieders platenkast moeten staan (ik heb het vaker gezegd). Deze draaide ik heel toepasselijk terwijl ik op mijn balkon naar het leven keek.

Meer muziek: John Fogerty (Creedance Clearwater Revival) moet ook thuisblijven met zijn zonen en dochter. Gelukkig spelen ze niet allemaal gitaar maar ook een niet onverdienstelijk bas. Valt me nu pas op dat dit nummer iets heel erg Steve Cropper-achtig heeft. 

Dan nog een meezinger met Rat Scabies in de gastrol van een slipperman en ik ben ook al vijf weken een slipperman (maar zonder pijp).

En het is er weer de tijd voor in de VS: Ramones-aid (let op dat achtergrondkoor!).

John heeft inmiddels een ander geblokt hemd aangetrokken (hij heeft er ontelbare!) en is naar buiten gegaan. Goed, nog een ander houthakkershemd dan.

Aflevering 31

Goede vrijdag

Gewicht: 63,5 kilo

Temperatuur: 36,5 graden. Geen symptomen, behalve hypochondrische.

Hoe is het thuis? De buurman liep te klagen over dat hele dag binnen zitten en als hij dan naar buiten ging het gedoe met kapjes en handschoentjes. Ik zei hem dat hij dus voortaan maar wat meer begrip voor moslimvrouwen moest tonen.

Inmiddels is de beer van de #berenjacht niet meer zichtbaar door alle raamposters en sta ik 24 uur per dag buiten op het balkon voor iets te zingen.

Dingen die zo moeten blijven als het over is: dat Bavaria handgel blijft maken want die is echt veel beter dan hun bier. En de Matthaus Passion die klinkt met die 1,5 meter afstand tussen het koor veel ruimtelijker.

En buiten? Buiten gaat er iets fout. Veel opvang en ook de coffeeshops zijn dicht en dus hangen er meer junks en psychisch labielen op straat. Mensen die het met afstand houden niet zo nauw nemen, schreeuwen en briesen en onberekenbaar zijn. Omdat er op sommige plekken ook minder gecontroleerd wordt en handhavers ook nogal huiverig zijn om er iets tegen te doen, loopt het soms uit de hand.

De mensen zelf zijn nogal vergaarbakken van ziektes (ik maakte ooit in een apotheek mee dat er een binnenliep en doodleuk vertelde dat ie open TBC had) dus goed voor de volksgezondheid is dit niet.

Ik verwijt die mensen zelf niets, die kunnen er ook niets aan doen dat ze zo zijn, maar er moet dus wel iets voor ze gebeuren. Want niet alleen worden ze zelf ziek, ze zijn natuurlijk ook megaverspreiders. Stel de kerken open met de paasdagen zou ik zo zeggen en verstrek er gratis drugs.

Godsdienst is toch opium voor het volk.

Een op de zes mensen gaat gewoon op bezoek met Pasen. Ik stel voor dat ze hun eigen intensive care ook gewoon zelf betalen. Dan staan je eieren er gekleurd op.

En mag ik deze mensen even wijzen op het wel en wee van de carolinaparkiet. Ze waren het ook gewend om dicht op elkaar te zitten. Als er op hun geschoten werd, vlogen ze op, maar omdat ze zo close met elkaar waren, gingen ze vervolgens meteen naar hun neergeschoten soortgenoten kijken. Zo werden ze uiteindelijk zelf ook doodgeschoten. De carolinaparkiet is tegenwoordig uitgestorven.

Buiten voor de deur. Als ik zie wat voor mensen allemaal samen een huishouden vormen, kan ik toch alleen maar concluderen dat homoseksualiteit tegenwoordig in alle groepen van de samenleving geaccepteerd is.

[tekst gaat door onder afbeelding]

Muziek voor de dag: Mendelssohn herontdekte de Matthaus Passion, dat voor zijn tijd een vergeten stuk ouderwetse muziek was. Zelf schreef hij het Lobgesang, later door het leven gaand als zijn tweede symfonie, waarin gelukkig geen lammenterende dameskapper recitatieven zeurt (het verhaal moge bekend zijn, koning Herodes, hamertje tik). Voor de herontdekking van Bach luisterde men op dagen zoals deze naar Haydns Die sieben letzte Worte unseres Erlosers am Kreuze.

En natuurlijk de derde van The Buzzcocks. Die moet Mendelssohn ook nog even herontdekken.

Aflevering 30

Witte Donderdag

Gewicht: 63,4 kilo

Temperatuur: 36,5 graden. Symptomen: allergische reactie in de vorm van loopneus op mondkapje.

Batman saves the world!

Ik had het dinsdag over het Semmelweis Effect. Dit gaat ook op voor de theorieen van Darwin, de ontdekking van de eerste mensachtige in skeletvorm, de ijstijden, de tektonische verandering van de aarde en ook het DNA. Degene die het echte werk deed kreeg er nooit een Nobelprijs voor, die ging pas veel later naar anderen. Er was een breed wetenschappelijk verzet tegen de theorie dat een nietszeggend strengetje schijnbaar functieloos eiwit het geheim van het leven in zich droeg.

Het gehele geheim van het leven: in DNA zit niet zo'n heel groot verschil. Een groot deel van onze genen is gelijk aan die van een muis of een watervlo. Zou je dat menselijk gen dat verantwoordelijk is voor de groei van een oog, in een kikker zetten, zou daar een oog groeien. En geen mensenoog, maar een kikkeroog.

Het coronavirus Covid-19 en andere virussen zoals SARS en ebola stammen van de vleermuizen. Zelf worden ze er, meestal, niet ziek van. Vleermuizen beschikken over een veel flexibeler afweersysteem. Het immuunsysteem heeft namelijk een grotere beschikking dan de mens over het eiwit interferon, dat voorkomt dat een virus zich vermeerdert.

U begrijpt misschien al waar ik heen wil: zodra we dat stukje DNA bij de vleermuis kunnen benoemen en bij de mens inbrengen...

Afijn u hebt weer huiswerk.

Elke week duiken er weer nieuwe problemen op, deze keer: hoe vertel je het je partner dat je toch liever op kantoor gaat werken? Of erger nog: hoe vertel je het je partner dat je toch liever hebt dat die toch maar weer op kantoor gaat werken?

Aflevering 29

Schortelwoensdag

Gewicht: 63,9 kilo.
Temperatuur: 36,3 graden. Geen symptomen (ook niet van verveling of eenzaamheid). En dat door/ondanks vier weken quarantaine.

Positief corona-nieuws vandaag.

Allereerst de thuisstudio's die allerlei experts die anders de studio's bevolken hebben ingericht en die navolging vinden bij de thuiswerkers: het geeft niet alleen persoonlijke inzichtjes maar er is volgens mij ook sprake van een herwaardering van de boekenkast als achtergrond. Nu alleen nog de verzamelbanden van de Donald Duck eruit halen. Frontline-televisie had ik al positief genoemd: vlogs worden onderdeel van de tv-verslaggeving.

Mensen gaan weer echte post versturen omdat het toch meer is als een appje en omdat zo'n appje ook niet op de schoorsteen gezet kan worden. Want laatst vroeg iemand naar een houdertje voor de mobiel om de appjes van de kleinkinderen op het dressoir te kunnen zetten. Het is natuurlijk wachten totdat er iemand zegt dat er ook corona via de post wordt verspreid.

En dan is in New Zealand de tandenfee en de paashaas tot essentieel beroep verklaard. Kunnen we aub wat meer vrouwen gaan kiezen?

Terwijl die andere Zeelanders (de Zeeuwen) druk tot god blijven bidden om verlossing en het halve bejaardenhuis zo aansteken met corona. Het baat niet maar schaadt wel. Het is als tijdens een watersnood zeggen dat twee liter water drinken per dag goed voor je is. (Gelukkig zijn ze niet allemaal zo! Hallo Roofprint Pers!)

Verontrustend nieuws is er ook: ik heb diverse berichten ontvangen van mensen die in de zorg met kwetsbare bejaarden werken die met overduidelijke ziekteverschijnselen waarmee je geacht wordt thuis te blijven gewoon aan het werk moesten. En mensen die na corona te hebben gehad, de normale quarantaine ontzegd werd.

En zonder dat ze beschermingsmiddelen als kapjes of handschoenen kregen.

Ik heb het geloof ik eerder gezegd: epidemieen ontstaan en worden in stand gehouden door de middenkaders, de roosteraars, de mensen die leidinggevend zijn maar niet durven te beslissen uit angst dat ze erop afgerekend worden. Hun Excel-bestand moet kloppen, kome wat komt. De Ridders van de Spreadsheet, de top-apen van de kantoortuin. In Gloria Excel Deo.

Dood aan de middenkaders! dat zou eens op een muur moeten worden gespoten.

In Amerika is de corona-risicogroep met een derde gekrompen: Bernie trekt zich helaas terug.

Muziekje nog, ik had hem eerder maar is zo leuk: The Fall doet Sister Sledge's Lost in Music.

Morgen meer!

Aflevering 28

Gewicht: 63,8 kilo.

Temperatuur: 36,6 graden. Een maand lang zonder symptomen inmiddels.

De discussie over wel of geen mondkapjes speelt weer. Trump gaf aan er geen te dragen, want hij kon zo geen andere staatshoofden begroeten. Hij somde ze op: presidenten, eerste ministers, dictators en koningen en koninginnen. Vreemd om die dictators te noemen, en zeker nog voor de royalty. Ik ben voor mondkapjes, omdat ze de ander beschermen. Zelf heb je er niks aan.

Net zoals het slikken van vitamine c zoals er op Facebook gesuggereerd wordt niet helpt. Behalve dan dat het nu overal uitverkocht is. Zo ook de baksoda, want dat zou ook helpen. Mensen zijn nog steeds vatbaar voor de praatjes van de kwakzalver. De middeleeuwen zijn nog niet geeindigd, ze gaan onverwoed door in de hoofden van de massa. Ik zei het laatst al, dat we ook nog steeds heksen verbranden.

Een ding helpt: de Hongaarse arts Ignaz Semmelweis toonde het aan: handenwassen met zeep. Hij werd voor dat idee in zijn tijd verguisd door zijn vakgenoten, want het kon toch niet zo zijn dat achtenswaardige heren, wat artsen natuurlijk waren, vuile handen hadden. Ook als ze na het snijden in lijken op de pathologische afdeling regelrecht naar de kraamkamers gingen. De babysterfte in ziekenhuizen was dan ook veel hoger dan die bij vroedvrouwen, want die sneden niet in lijken. Semmelweis werd voor zijn idee door vrijwel heel medisch Europa belachelijk gemaakt en stierf jong en onbegrepen. Hij leeft voort in het naar hem genoemde Semmelweis Effect. Iets waar we nog steeds aan lijden: de neiging om nieuw bewijs of nieuwe kennis te verwerpen omdat het in tegenspraak is met alles waar we ons zeker van wanen. Je kunt de wereld niet ontdekken door nooit een stap verder te zetten.

Blijven we bij Hongarije. Ik lees een leesboek over de Slovaakse stad Kosice, dat ooit de op een na belangrijkste Hongaarse stad was. Een 'leesboek' is een typisch Duits fenomeen (Lesebuch) dat we hier niet kennen: een verzameling literaire teksten en eventueel ook journalistieke reportages over een onderwerp. Ik was al diverse malen in Kosice en het is een van  Europa's verborgen pareltjes. Grappig in het boek* is dat alle schrijvers (van de schrijver van de Hongaarse Simplicissimus tot Binet) gewag maken van de uitzonderlijke schoonheid van de vrouwen aldaar. Vervolgens beginnen ze over de vele culturen die er door elkaar leven: Hongaren, Slovaken, Joden, Roma, Sinti, Roethenen, Oekrainers, Duitsers etc etc. Misschien dat men kan concluderen dat geen angst hebben voor het vreemde verrijkt. Je kunt de wereld niet ontdekken door nooit een stap verder te zetten (2).

Meestal zijn boeken die over een stad gaan een soort van lofzangen, dat is bij dit boek niet het geval. Ilja Ehrenburg en Egon Erwin Kisch en een heel aantal anderen laten niet onvermeld dat het een godvergeten oord is in de uiterwaarden van Europa. Misschien daarom ook wel dat ik zo graag in die stad kom. Ik verheug me al op weer zo'n zomeravond in de stad die mij elke keer begroet met een onwaarschijnlijk onweer.

Want ooit is de corona over en dan werpen we de muren van ons af.

Muziek luister ik ook. Ik ben van de symfonieen van Mahler overgestapt op the Fall. Vooral de periode vanaf 1984 kan ik aanbevelen, toen de meeste Fall-fans van het eerste uur al lang afgehaakt waren. The Fall is beter met een vrouw dominant in haar gelederen.

*] Dusan Simko (Samenstelling): Kosice - Kaschau - Ein Reise- und Lesebuch, Uitgave ARCO - ISBN 978-3-938375-50-1

Aflevering 27

Gewicht: 63,2 kilo

Temperatuur: 36,3 graden

Turkije laat wegens overbevolking van de gevangenissen gevangenen vrij, het land werd onder het regime van Erdogan nogal geteisterd door notoire zwartrijders, foutparkeerders, potloodventers en spijbelaars. En ze willen, zeer humaan, meer ruimte maken voor al die mensen die vanwege een eigen mening in de gevangenis zitten. Met een dreigende uitbraak van het coronavirus heeft dit alles niets te maken: daar zitten ze niet zo mee. Het regime Erdogan heeft nu eenmaal meer op met criminelen.

In China staan de toeristen weer massaal op de Chinese muur. Het heet niet voor niets De Chinese Muur zien en sterven. Wilt u netjes tussen de linten in de rij voor de hemelpoort wachten?

En de BUMA/STEMRA verzoekt de Nederlandse radio alleen nog Nederlandse artiesten te draaien om hen te steunen. Zit je dan als gezin thuis terwijl de muren krimpen met de hele dag Heb je even voor mij? Maak wat tijd voor me vrij! We moeten natuurlijk wat terug doen voor dat geheel belangeloze coronalied dat ze ons geschonken hebben. Alsof troost tv met de TV-Show van Ivo Niehe al niet erg genoeg is (voor een onderzoek naar geestelijke gezondheid wens ik in contact te komen met mensen die hier naar kijken). Kunnen de lijnen van Stichting Coronalatie wijd open? We hebben in dit land inmiddels mensen die met het bord op schoot kijken naar sportprogramma's over afgelaste wedstrijden met napraatsessies wie er gewonnen zou kunnen hebben als.

Maar erger kan het altijd: mensen die geen afstand houden bij het gaan kijken naar een natuurbrand. Dan ben je een ramptoerist van je eigen ondergang.

Goed nieuws is er ook: zodra de economie weer deels kan gaan draaien komt er een einde aan de menselijke variant van de dierentuin, de kantoortuin. Afschotten die handel. Kunt u uw familiefoto's weer op het eigen bureau zetten om u te herinneren aan de hel die thuiswerken heet.

(c) 2000-2020 Dieter Bruls