Contact: d i e t e r b r u l s @ g m a i l . c o m

Week 4

Voorpagina

Een Middeleeuwer op de fiets

Ik liep over straat en dacht na over de QR-code, dat ik die die middag twee keer had moeten laten zien. Een keer daar waar ik koffie dronk en daarna in het museum. Niemand deed daar ook maar een moment moeilijk over: het controleren ging van alstublieft dank u wel.

Ik bedacht dat de horecabazen die over het checken ervan klagen, gewoon vreselijke klanten hebben. Proleten die om het minste of geringste met elkaar op de vuist gaan. En daar hebben ze het natuurlijk ook zelf naar gemaakt: als je vreselijke jankmuziek van Andre Hazes op zet, dan krijg je zulk volk.

En juist toen zag ik uit mijn ooghoeken een anti QR-codesticker over een kunstprotestposter geplakt. Ik dacht, mooie illustratie als ik er een stukje over schrijf.

Terwijl ik de foto maakte kwam er een fel uit zijn ogen kijkende rood gekleurde gnoom op een fiets voorbij razen. Het type dat zijn gebrek aan logisch kunnen denken aanvult met ordinair geweld. 'Goed he,' schreeuwde hij doelend op de sticker, met een trots alsof het een wereldveranderende daad was waar hijzelf de hand in had gehad.

Ik riep nee terug waarop hij briesend raaskalde over apartheid. Natuurlijk, dacht ik, dat viel ook met een QR-code op te lossen. Ik raadde hem dringend aan een psychiater te bezoeken.

Ik ben niet tegen deze tweedeling. Als de pandemie over is moeten we hem maar in stand houden. Met de QR-code als paspoort om uit de duistere eeuwen in het licht te mogen treden.

Vroeger was alles beter

Je zit in het gezelligste casino thuis. Je kijkt naar je goudvis en drukt op een knopje op je computerscherm. Er is niets gebeurd dan dat je 10 euro armer bent.

Je logt in bij de flitsbezorging en ze brengen je een magnetronmaaltijd. Je moet de folie zelf verwijderen. Het leven is zwaar.

De goudvis moet ook nog eten.

DE ROMEINEN waren slimmer dan wij. Die hadden geen januari en februari. Tussen december en maart was niets, dan wat tijd waar je geen woorden aan vuil maakte, op wat vervloekingen na (Bij Janus! Bij Februus!*).

Het jaar begon in maart. En zo zijn de namen september (7e), oktober (8e), november (9e) en december (10e) wel logisch. Tel maar na.

Pas later heeft men er maanden van gemaakt. Bij januari lukte dat nog makkelijk. Maar februari werd een rommeltje: opeens kwamen ze dagen tekort voor dat waarvoor ze eerst geen naam hadden.

* - Noot: Janus, god van begin en einde. Februus, god van de purificatie.

Madre Miseria

Rond het borreluur liep ik de stad in. Op de Zeedijk liepen twee mannen met ruimte, het soort mannen dat kleintjes pils drinkt. Veel kleintjes pils.

'Het is helemaal niet druk,' zei de aangever van het stel. En inderdaad de kroegen zagen er vooral gevuld met leegte uit. Tactisch gegroepeerde leegte. Het voorzetje werd niet opgepakt: er viel niks meer van te maken.

Even verder hoorde ik een groepje dat niet zo bedreven was met de horeca elkaar aanwijzingen geven in het vinden van een bepaald restaurant. 'Er zou een rij staan.' Er stond geen rij. De rij dat waren zij.

Op de Nieuwmarkt zaten vooral toeristen, zouden die in een dag aangevoerd zijn?

Weer iets verderop zag ik een eigenaar zijn glazen tot bergkristal opwrijven. Toen hij zag dat ik keek draaide hij zich beschaamd weg. Voor hem had het allemaal niet gehoeven. Thuis op de bank de goudvissen hun vissenpokon serveren was hem voldoende geweest. Leeg zijn in deze tijd geeft aan dat je zaak helemaal de moeite niet is. Of dat je als uitbater een heel naar karakter hebt. Of geen.

Ik liep door en zag het bordje in zijn deur. De koffie is klaar. De koffie was al heel lang klaar.

Links: Nog meer cafe. Midden in Arnhem staat al jaren een stukje Openlucht Museum: de kastelein moest hals over kop naar het ziekenhuis en stierf daar. De kroeg bleef 25 jaar zoals het achtergelaten was, met het briefje op de deur, Zo terug! Een tijdcapsule waar alleen zijn dochter wekelijks een vers bosje rozen neerzette. Nu het verhaal hoe dat zo kon en eerste beelden van binnen. PS: na het uitzenden van dit item op de Gelderse televisie, bezochten  koperdieven de zaak.

Neil Young gaat de strijd aan met Spotify.Wegens het verspreiden van misinformatie met de dood tot gevolg. Spotify is killing music and people.

Ik heb een hekel aan Spotify: alle muziek hebben is een toonbeeld van geen smaak hebben. Want smaak is keuzes maken. Laat je leven niet door algoritmes bepalen.

Verboden tekeningen

Het ziet eruit als een groep mensen die in hun zondagse goed het bos in trekken, vrolijk zingend voor een picnic.

Totdat je de soldaten ziet. De jodensterren op de ruggen, het jagersrestaurant heeft wel erg grote schoorstenen.

Het schetsboek waaruit de tekening stamt werd na de bevrijding van Auschwitz gevonden in een fles in een fundament van een van de barakken. Getekend werden ze waarschijnlijk in 1943, de tekenaar is onbekend, we weten slechts de initialen MM.

Tekenen was als alle vormen van vastleggen verboden. Men was er zich heel goed van bewust dat wat men deed alle menselijke normen te buiten ging. Alle sporen moesten vernietigd worden, dus ook deze tekening van de wandeling naar de dood. En zo ook de gevangenen die gedwongen werden om deze doodsfabriek draaiende te houden. Het kan zijn dat de tekenaar als zodanig vergast werd.

Vandaag 75 jaar geleden werd Auschwitz bevrijd. Ook vandaag verbood men in Amerika een boek met tekeningen over de Holocaust. Je kunt maar een ding uit de geschiedenis leren: we hebben er nog nooit iets uit geleerd.

Schetsboek uit Auschwitz - Uitgave: Staatsmuseum Auschwitz-Birkenau 2019.

IN DE MIDDELEEUWEN kreeg je geen tweede kans: eens een heks altijd een heks.

En dan gaat Wilders te keer tegen groepen die in de Middeleeuwen zouden zijn blijven hangen. Tegen mensen die de Verlichting nooit hebben doorgemaakt en zich niet aan de regels van onze maatschappij houden.

Maar iemand die iets probeert te maken van haar tweede kans, zich helemaal aan die maatschappij aangepast heeft en daarmee alles verwerpend waar ze voor stond, die sluit hij uit.

Ik ben voor tweede kansen. Vergeving. De mens die zich kan veranderen. Ik zie het als een van de belangrijkste grondvesten van onze samenleving. Ook als dat de uiterste consequentie behelst, dat ik ook Wilders die tweede kans zal moeten geven. Ik hoop dat hij hem neemt.

Snel graag.

WE MOETEN een lange termijnplan maken.

Eh.

Dat doen we straks wel.

Morgen.

Overmorgen.

Dat komt wel. Ooit.

We moeten een lange termijnplan... we hadden een lange termijnplan moeten maken.

Kalkoen

In Turkije is de inflatie gierend hoog, 36% vorig jaar,. Je geld sparen is jezelf bestelen. Je kan vandaag niet meer kopen wat je gisteren nog betalen kon.

En wat doet Erdogan? Helpt hij zijn volk? Nee, hij is bezig met de naam van zijn land: die mag geen associaties meer oproepen met kalkoen. Het mag geen Turkey meer heten maar alleen nog Turkiye.

Ondertussen mag de arme Turk alleen nog maar dromen van kalkoen, terwijl Erdogan het geld dus uitgeeft aan nieuwe belettering van Turkse ambassades wereldwijd.

En binnenkort zal India klagen: de naam voor kalkoen in het Turks is hindi. De naam voor India Hindistan, kalkoenland (bron: Volkskrant).

Een oorlog over kalkoenen kan er ook nog wel bij.

(c) 2000-2022 Dieter Bruls