| Bij geen updates: klik hier |
De laatste
Vorige week |
Tekeningen dieterbruls.nl |
juli
juni - mei - april - maart - februari - januari
2021 - 2020
Vanaf daar per maand doorklikken
De geschiedenis herschrijvenAls je geen goede sporter bent of popmuzikant kan je altijd nog met geweld in de krant komen. Voor de geschiedenisboeken geldt hetzelfde. Je bent geen Einstein, geen Beethoven, geen Rembrandt: start een oorlog.
Wereldvrede scheppen is zoveel moeilijker. Oorlog hebben we tot een knopdruk kunnen reduceren, er is geen knopje voor vrede. Nog geen kast met hendels.
Met 'zijn volk was 20 jaar intens gelukkig onder zijn regering', haal je nooit de annalen.. Hooguit in dicatoriale staten. Poetin weet wat pubers al weten: als je niks kan, kan het altijd nog met geweld.
Het wordt tijd voor geschiedenisboeken die zich niet voortslepen van oorlog tot oorlog, voortbordurend op de heldenepen van de Romeinen. Het wordt tijd voor een geschiedenis van wat de mens door heeft moeten maken en wat men ondanks dat voortbracht.
Voor heroïsche strijd lees je Superman maar.
Bij de afbeelding: In Jill Lepores These Truths komt de geschiedenis van de Verenigde Staten aan bod. De oorlogen worden besproken aan de hand van het politieke en filosofische discours erover, geen kogel, geen veldslag. President Kennedy wordt letterlijk in een bijzin vermoord. Het zal niet dat zijn wat de meeste mensen van geschiedenis verwachten: die willen helden op de velden van eeuwige roem.
Ik kreeg wat kritiek op de BliBra van gisteren over Amnesty: dat alles wat ze goed hebben gedaan zomaar wordt vergeten. Dat klopt maar daar hebben ze het natuurlijk zelf een beetje naar gemaakt.
Ik weet ook dat er aan de Oekraïense kant van de oorlog dingen gebeuren die niet helemaal zijn zoals het hoort. Maar het is oorlog en oorlog is een situatie waar niets meer is zoals het hoort.
Dat wat Oekraïene doet valt in het niet bij wat Rusland welbewust doet. Het is als de Tweede Wereldoorlog reduceren tot het bombardement op Dresden en daarmee de vernietigingskampen wegstrepen.
Waar ik echter vooral kritiek op heb is dat de internationale leiding van Amnesty pluchevast blijkt als de dictators die ze bestrijden.
