| Bij geen updates: klik hier |
Vorige week De laatste |
Tekeningen dieterbruls.nl |
mei - april - maart - februari - januari
2021 - 2020
Vanaf daar per maand doorklikken
Cassidy
Hutchinson verklaarde dat Trump gevochten had om het
stuur van de presidentiële auto omdat hij naar het Capitool wilde
rijden. Ze zei erbij dat ze het van horen zeggen had. Niet van zomaar horen zeggen, maar horen zeggen waarbij een van
de slachtoffers van het daaropvolgende handgemeen tijdens het zeggen
aanwezig was. En zonder dat die het weerlegde.Nu wordt die verklaring ontkent. Door agenten van de geheime dienst. Dat klinkt heel betrouwbaar en geheimzinnig en vooral zo dat we snappen dat we er verder niks over te weten komen. Zwijgplicht en zo. Maar daarmee wordt haar hele verklaring in twijfel getrokken.
Of ze ook bereid zijn het onder ede te verklaren? Waarschijnlijk niet, ze hebben het nu al over voorwaarde van geheimhouding. Dat wordt hooguit een heel getrek met de wet op de geheimhouding, het verschoningsrecht en desnoods I take the fifth.
Eerlijk gezged: we weten niet eens wie deze mensen zijn. Dus ik zie het als een effectief bommetje, meer niet.
Het volgende zal wel zijn dat plastic ketchupflessen geen grote vlekken op muren maken. Als je over verkiezingen kunt liegen dan ook over dat.
Het Requiem voor Benjamin Britten van de Estse componist Arvo Pärt. Je hoort er door het klokkenspel iets van zijn War Requiem in terug.
'De boeren komen op voor hun bestaan,' hoor je vaak vergoeilijkend. Alsof het dan allemaal mag.
Als drugs worden aangepakt en er ontstaan rellen en er worden ministers aan huis bedreigd, zeg je toch ook niet 'Drugsdealers komen op voor hun bestaan.'
Er
was een extra ingelast verhoor van de Amerikaanse parlementaire 6
januari- commissie. Met een mystery guest. Ik haastte me naar huis.En wat ik hoorde? Trump greep naar het stuur van de presidentiële auto tijdens de bestorming van het Capitool: hij wilde er bij zijn. Dat er wapens aanwezig waren deerde hem niet, die waren voor Pence bedoeld en het was terecht als die vermoord zou worden.
Voor de rest hoorde ik dat hij regelmatig met eten gooide en geregeld uit woede het tafellaken met alles erop weg trok. Gedrag van een 6-jarige was eerder al door de veriligheidsdiensten gezegd.
Dan hadden ze het nog over het 25e amandement om de president uit zijn functie te zetten wegens incompetentie. Dat daar na de bestorming aan gedacht werd. Toen pas, vier jaar te laat.
Het Amerikaans kiessysteem heeft inderdaad gefaald. De kiesmannen hebben een belangrijk doel: voorkomen dat gekken president worden.
Wat we nu in de wereld zien is zijn erfenis.
Boven ziet u het Zweedse dorpje Kättilstorp, er wonen 260 mensen. Het dorp slikt dagelijks 600 ton hardboard in, beter gezegd de loods die het grootste gedeelte van het dorp beslaat. De loods waar iets meer dan 100 mensen werken. Elke drie seconden rolt er een postpakketje plankjes naar buiten, postpakketjes die over bijna de hele aarde verspreid worden. Bloomberg gebruikt die pakketjes om wereldwijd de koopkracht te meten: in Egypte kosten ze het meest, in Slowakije zijn ze het goedkoopst.
Het gaat hierbij om de Bloomberg Billy Bookcase Index en daarmee over de Billy Boekenkast. Met de Zweedse balletjes en de ballenbak het meest bekende IKEA-product.
Vreemd genoeg maakt het Wikipedia-artikel over het dorpje Kättilstorp alleen melding van een smalspoorbaan; de boekenkasten worden per auto afgevoerd. Ze zijn ontworpen om ruimte bij het transport te besparen, maar toch, een fabriek die er 20 per minuut maakt en dat 24 uur per dag, 7 dagen per week.
En wie Billy was? Niet de ontwerper die de kast op een servetje uittekende, bang om het ontwerp te vergeten. Nee, Billy was een reclamemedewerker bij IKEA die een boekenkast alleen voor boeken wilde. Hij heeft hem gekregen. Inmiddels meer dan 60 miljoen keer.