Mail: dieterbruls@gmail.com




Vorige week
Overzicht
Bij geen updates Tekeningen






Week 17














Donderdag 25 april 2024















A Beacon of Freedom? Ha ha ha!
Als de VS lid was geweest van de EU, had Polen onder de PIS geen last gehad. En was ook Orban een kleinere zorg geweest.
Het democratisch gehalte van de VS keldert met de dag, er is alleen in naam nog onafhankelijke rechtsspraak. De politiek benoemde opperrechters doen er alles aan om een uitspraak over onschendbaarheid van de president voor zich uit te schuiven. Over de verkiezingen heen te tillen. Ook al zegt hij overduidelijk dat hij zichzelf ook als onschendbaar ziet als hij Biden laat arresteren.
En in de onschendbaarheid die hij zal denken te hebben in het voor de wereld dodelijke geval dat hij herkozen wordt, zal hij iedereen die hem ooit een haar in de weg heeft gelegd het leven zuur maken. Democraten leg uw paspoort maar alvast klaar. Republikeinse niet-MAGAïsten ook.

 De VS en de wereld zijn nu afhankelijk van lagere rechtbanken, die hem eventueel naar de gevangenis kunnen sturen.
Vanwaar hij gewoon mee kan doen aan de verkiezingen en elk debat kan ontlopen. En president worden en zichzelf vrijlaten.
 De Amerikaanse grondwet is hier niet op geschreven en een groot gedeelte van de Amerikanen hecht niet aan wat er staat geschreven in de grondwet. Dat Trump die zal blijven overtreden als hij de kans krijgt, zal hun niks zeggen.

Nu nog niet. Dictatuur merk je pas als hij aan je deur klopt.











Woensdag 24 april 2024












De eeuwige herfst
Het was drie uur, de winter was weer begonnen. De vierde keer deze week al.
Ik ging mijn bed in.
Toen ik wakker werd, leek het even op lente. Net lang genoeg om je schoenen aan te doen. Toen was de herfst er weer.

Later in de avond had de regenradar tien droge minuten toegezegd. Het regende echter door.
De volgende periode van géén herfst, stond voor 2026 ingeboekt. 8 juli. Van 17:22 tot 17:34: zet het alvast in uw agenda.
Tot die tijd ga ik maar weer mijn bed in.








Dinsdag 23 april 2024












De twee Kafka's
Ik ken twee Kafka's. De ene, Eduard, had een café in Lety. Een nederzetting tussen de bij Praag gelegen dorpen Revnice en Dobrichovice.
Het was een stil café. Zonder onnodige opsmuk ingericht. Ik was meestal de enige die er zat. Voor de rest kwamen er buurtbewoners, de tuinarbeid beu, voor een kan bier.
Eduard Kafka was niet de vrolijkste onder de mensen. Toch leek hij mij te mogen.

Dan is er nog die andere, Franz. Hij schreef en wilde alles na zijn dood aan de kachel achterlaten maar zijn executeur testamentair kon dat niet over zijn hart krijgen. Dus sleepte hij, Max Brod, het met zich mee toen hij met zijn echtgenote Elsa op 14 maart 1939 via het Wilsonstation Praag verliet voor Israël.
Zo werden niet alleen de bekende boeken van Kafka gered maar ook alle kattebelletjes met zijn tekeningen. Krabbeltjes in de kantlijn.
Kafka was geen groots tekenaar, net zoals Eduard geen groots kastelein was. Maar het gaat erom dat je het doet.

Bij de illustratie: alleen de tekeningetjes in de kantlijn zijn van Kafka [Bron: Franz Kafka: De tekeningen - onder redactie van Andreas Kilcher - uitgeverij Athenaeum-Polak&Van Gennep op diverse plekken in de ramsj te vinden].





De Zwitserlandweek staat eindelijk compleet op de hoofdpagina: week 14 en (beetje) week 13.








Maandag 22 april 2024












Peren


Er zijn heel veel meneertjes de koekenpeertjes, maar ik heb nog nooit een koek met peren gezien. Overigens, een kut met peren evenmin.
Ik heb wel eens van perenvlaai gehoord, maar in al die jaren van vlaai eten is die me nooit voorgezet.
Terwijl zoiets als een appeltaart toch ook makkelijk met (stoof)peertjes gemaakt moet kunnen worden. Maar nee, niks van perenkoeken, alleen meneertjes.
Niet eens mevrouwtjes ook.











Copyright Dieter Bruls 2000 - 2024