vorige
deze week
mail
(c) 2000-2014
Dieter Bruls
|
|
WEEK 25 |
 |
|
ZONDAG 22 JUNI 2014 |
|
|
Op de Duitse Autobahn. Een
strip-kladje. |
|
|
|
ZATERDAG 21 JUNI 2014 |
|
|
 |
Water naar de berg
dragen
'Vandaag kan ik mijn
Matterhorn zien', het seizoen is daarmee voor de
serveerster echt begonnen. Nu zijn ze ook pas vanaf
vandaag open, maar ze bedoeld meer dat het daarmee goed
begonnen is. De Matterhorn is voor een Zwitser meer dan
een berg, net zoals de Westertoren voor een Jordanees om
de een of andere reden meer dan een kerktoren is. De
Matterhorn is een mythe, een icoon. Ook iconisch in zijn
vorm, een van de weinige bergen die te abstraheren valt
tot een herkenbaar logo, dat meer dan alleen de bekende
chocolade siert.
Ik vertel haar dat ik er de
dag ervoor was en dat het daar toen ook al stralend weer
was, een van die vijftig dagen per jaar dat de top
zichtbaar is en dat het water van de Rimpelzee ook stil
stond. Dat ik mooie foto's had kunnen maken, boven. Ik
moest met haar mee, ze moest me een kalender laten zien.
Door de achtervertrekken en
de keuken werd ik mee getroond - de kok kwam eens kijken
welk vreemde snuiter nu weer in zijn sauzenparadijs werd
rondgevoerd - om de foto op de kalender te bekijken en
ja, daar stond ie, de foto die elke Zwitser met een
fotocamera een keer wil maken: het puntje van de
Matterhorn zich spiegelend in het meertje. 'Precies
de foto die ik ook heb gemaakt.'
'Hebt u ook de bloemen op
de voorgrond, die bloeien alleen in juni.' Ze
bedacht zich al uitsprekende dat het natuurlijk al juni
was. Die bloemen had ik echter niet, dat was misschien
ook wel teveel geweest alsof de berg ook van witte
chocolade met nootjes was.
'Met die dure baan naar
boven, ach' en keek nog eens door het raam naar
buiten naar haar berg. Ik betaalde en gaf haar een ruime
fooi. Ik wist waar het aan op zou gaan.
Het zou een goed jaar worden.
Zeker ook voor de fooien. |
|
|
|
VRIJDAG 20 JUNI 2014 |
|
|
3100 meter. De top van de
Matterhorn torent boven ons. Geen wolk aan de lucht,
volle zon en sneeuw. En verder niks. Geen paaltje, geen
markering: slechts jij en die berg en de grote wereld
ergens diep in het dal.
Daarbij: hompen brood met kaas en worst, met je benen
bungelend over de rand van een ravijn. Beneden moet je
voor die smaak een sterrenkok zijn. |
|
|
|
DONDERDAG 19 JUNI 2014 |
|
|
 |
|
|
|
WOENSDAG 18 JUNI 2014 |
|
|
Zo'n brug van eerst
twee vragen beantwoorden
De sensatie van de
Hängebrücke over de Aletsjgletsjer kan je niet in een
foto vastleggen. De brug bestaande uit roosters hangt
aan ijzeren kabels over een 60 meter onder je gegeven
donderende bergstroom, het water van de grootste
gletsjer van Europa stort zich erdoor. De brug beweegt
en vele mensen haken af en gaan de lange weg terug. Ik
ging erover en liep nog eens terug om er nog eens
overheen te gaan. En om selfies te nemen. Terwijl ik
mensen altijd vertel dat ik hoogtevrees heb.
Weer een illusie armer.
We zaten midden in een bos. Niemand te zien. En opeens
komen er mensen aan, je zegt goedendag en je hoort het
meteen, ze komen uit Limburg. Dus zit je boven in de
verlatenheid opeens Limburgs te praten. Gebeurt me
altijd weer. Hun hond was echter de brug niet over te
krijgen en dat is jammer, want het achterliggende
hoogdal is het mooiste stukje natuur wat ik ooit heb
gezien. |
Ik gun u een selfie [zie
stukje beneden]. Het witte in het midden is de
bergrivier, die oa de Rhôhne bewatert. |
 |
|
|
|
DINSDAG 17 JUNI 2014 |
|
|
 |
|
|
|
MAANDAG 16 JUNI 2014 |
|
|
|
En waarom de Rieder's Digest
deze week? Ik zit op de Riederalp, op grote hoogte. In
Wallis, Zwitserland, vlak bij het dorp waar de soldaten
voor de pauselijke Zwisterse Garde worden geworven. En
vanaf het balkon kijk ik meer dan 1000 meter onder me op
Visp. Geboorteplaats van de heer Blatter. Je kunt niet
ontsnappen aan het wereldkampioenschap. |
|
|
|
|
Laatste week is nu week 22 van 2007
(aanklikbaar onder logo) |
|
|
|